Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Gdyby ktoś zapytał, gdzie można znaleźć Lilianę Dolor po południu każdego dnia, odpowiedź byłaby zawsze taka sama: w mieszkaniu na Szmaragdowej". I tak też było tego dnia - 12 kwietnia. Śmierć Liliany nie dla wszystkich była zagadkowa. Prokurator Mikołaj Miszkinow uważał, że to samobójstwo. Nie zgadzała się z tym Hermina Wasilik, policjantka i przyjaciółka Liliany ze szkolnych lat. Rozpoczęła swoje prywatne śledztwo, które wybudziło demony z przeszłości. Podążałem więc za Herminą zasłuchany we własne myśli, które analizowały zdobyte wiadomości. Drewniana belka, na której zawisła ofiara miała głębokie wyżłobienie. Co to może znaczyć? Czy to w ogóle cokolwiek znaczy? Wszystko coś znaczy! Więc idę bez ustanku z tą myślą, pokonując strona po stronie tę historię. I wchodzę w sny Herminy. I śnię wraz z nią sny na jawie. Sny, które mnie przygniatają. Napawają strachem. Moje ciało staje w bezruchu. Emocje wybuchają. Łkam... Już dawno nie czułem się tak rozdarty. Ogarnęła mnie niepewność, smutek i rozczarowanie. Poczułem się dziwnie, miałem w ustach kwaśny smak lęku. Brałem udział w balladzie o nieszczęściu, utkanej z uczuć. A wokół mnie było zupełnie pusto i duszno. Zanurzałem się w tej pustce, wśród nieskończonych labiryntów. Spadałem w nicość. I nagle, jak grom z jasnego nieba padły słowa: "Nigdy nie znajdziesz mojego ogrodu". Te słowa pobudziły mnie. Adrenalina pozwoliła myśleć jaśniej, uporządkować zebrane fakty. Byliśmy tak blisko rozwiązania zagadki. Już tuż, tuż... Ogród zły to opowieść o ludzkich lękach, o demonach z przeszłości, które otaczają nas kiedy najmniej się tego spodziewamy; to historia pokazująca jak ważnym jest by w życiu nie podejmować zbyt pochopnych decyzji; to wreszcie wielowątkowa opowieść, którą poznawałem z dwóch perspektyw czasowych. Autorka zbudowała świetną powieść kryminalną, w której bohaterki i bohaterowie są jak kumple z sąsiedztwa. To postacie wielowymiarowe, a ich charakterystyki są bogate w przeróżne doświadczenia życiowe. Zafascynował mnie wątek kwiatowy. Uważam to za majstersztyk tej fabuły. Umysł ludzki nigdy nie przestanie mnie zadziwiać. A zakończenie? No cóż, jestem powalony na łopatki. Zaskakuje totalnie. Na pewno nie tego się spodziewałem. Jeżeli szukasz powieści, która chcesz by od pierwszych stron oplatała się wokół twojego ciała jak bluszcz po płocie, to koniecznie zapisz sobie ten tytuł. Polecam! Czytaj!