Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przed wami książka , którą potraktować można jako narzędzie sztuki pisarskiej walczącej z reżimem. Niedoceniana, rzadko recenzowana… 🐂DRŻĘ O CIEBIE MATADORZE🐂 Jedyna powieść Lemebela jest miksturą z szarej dyktatury Augusto Pinocheta i kolorytu queeru. Trzygłos narracyjny jest mocny, dobrze zarysowany, uwypukla postaci i punkty widzenia. Dodane do tego bogactwo językowe - bo trzeba zaznaczyć, że Lemebel pisze figlarność i kwieciście - sprawia że 200 stron staje się polem bitwy ideologii i doświadczeń. 📝FABUŁA📝 Czytelnik zaczyna w mieszkaniu Ciotuchny z naprzeciwka, hafciarki i sentymentalnej śpiewaczki wierzącej, że każdy dodatkowy bibelot w mieszkaniu jest w stanie naprawić wszystko. Ciotuchna z racji bycia zaklętą w męskim ciele kobietą, świadomie bądź nie prowadzi bardzo odseparowany tryb życia. Pośród zwyczajnych problemów i z daleka od politycznych wydarzeń w kraju, próbuje po prostu przetrwać w akompaniamencie rzewnych ballad wygrywanych przez radio 🎶 Wtem w życiu bohaterki pojawia się Carlos, student, młody rewolucjonista, który sprawia, że w mieszkaniu ciotuchny nie tylko tłoczniej, ale wreszcie zaczyna je wypełniać uczucie. Powstaje piękny portret z barw miłości niewinnej i dusznych tęsknot oraz poczucia patriotyzmu, tego, co słuszne i właściwie. Nie można zapomnieć o pozostałych współbrzmiących relacjach. Drugi głos narratora to Pinochet - z jednej strony autorytatywny i pozbawiony skrupułów dyktator, a z drugiej lękliwy u zakompleksiony mąż. Dalej mamy kontrastującą z mężem wieczną malkontentkę Lucíie Hiriart, która przepełnia miłość materialna. Jej narracja jest oddaniem zmartwień, które dziś nazwalibyśmy problemami pierwszego świata. Drżę o ciebie matadorze jest opowieścią o obliczach miłości, traktowanej jako idea, cel życia - takiego prawdziwego, nieodartego z trosk. Miłości pozwalającej burzyć mentalne mury. 🙋🏻‍♂️DLA KOGO🙋🏻‍♀️ Jeżeli lubicie prozę bogatą lirycznie o zacięciu teatralnym - to będzie coś dla was 🌹 Magda z double.bookspresso