Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na wstępie muszę zaznaczyć, że nie lubię i rzadko czytam antologie, zbiory opowiadań, zwał jak zwał. Natomiast antologie sekcji literackiej Logrus są wyjątkiem, ale do meritum. Inkszy welt, który premierę miał w listopadzie ’20 zawiera sześć opowiadań, których wspólnym mianownikiem jest Śląsk. Zaczynamy podczas II Wojny Światowej, a kończymy w 22 wieku, tak że dla każdego coś dobrego. Nie ukrywam, że najbardziej czekałem na dwa opowiadania: Michała Niedźwiedzkiego i Agnieszki Żak, ponieważ to oni najbardziej zachwycili mnie w antologii Rozstaje i tym razem też się nie zawiodłem. Przy Michale Niedźwiedzkim pokuszę się nawet o pewną obietnicę, jako osoba nielubiąca powieści historycznych, jeśli kiedykolwiek Michał taką popełni, to kupuję i przeczytam (oczywiście każdą inną też),ponieważ styl pisania trafia do mnie w 100%. Agnieszka Żak wprowadziła postać śląskiego pogromcy stworów wszelakich o imieniu Zbyszek. Jego historia musi doczekać się kontynuacji, nie ma wyjścia. Katarzyna Rupiewicz przeprowadziła nas przez dziesiątki lat śląska oczami utopca i innych stworów, pokazując ten „inny świat” z ich perspektywy. Anna Askaldowicz i jej Pamięć wody, to świetne przygodowo-kryminalne opowiadanie. Bardzo, ale to bardzo dobrze i lekko napisane, a za nawiązanie do Sensu życia według Monty Pythona dodatkowa piona. 😁 Michał Cholewa świetnie czuje się w korporacyjnym thrillerze, o ile tak mogę nazwać Casus belli, w którym przenosimy się do trochę odleglejszych czasów. I na koniec dostajemy Głos Marty Magdaleny Lasik, który dzieje się w 22 wieku. Jeśli ktoś lubi stalkerskie klimaty, to tym bardziej mu się on spodoba. Konkludując, nie jestem w stanie wybrać najlepszego opowiadania, dla mnie 6 na 6. Ludzie, czytajcie Inkszy welt, bo warto! Nie mogę nie wspomnieć jeszcze o (jak zawsze) świetnych ilustracjach Alicji Tempłowicz!