Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jedyny plus to zdjęcia. Kupiłam tę książkę ze względu na temat kolei transsyberyjskiej, którą się ostatnimi czasy interesuję, a o której jest dosłownie parę stron bez żadnych konkretów. W reportażu najbardziej raziła mnie w oczy ilość użytych kolokwializmów. Dodatkowo zdania są bardzo krótkie i skąpe w opisy. Przykładowo, autor pisze, że idzie spotkać się z Polką, która w bardzo młodym wieku została zesłana na Syberię - i tyle, temat zamknięty, żadnej relacji z tej rozmowy. Główny bohater bardzo mnie irytował - nie potrafi się dogadać po rosyjsku, awanturuje się na lotnisku, zostawia rzeczy na brzegu Bajkału, idzie popływać, a potem jest zdziwiony, że rzeczy zostały skradzione. Ja rozumiem, że takie "wpadki" można nazwać przygodą, ale ja miałam wrażenie, że to nieprzygotowanie do wyprawy. Podsumowując - o Rosji nie dowiedziałam się niczego nowego, a czytało się to ciężko ze względu na styl. Jest coś, co przelało czarę goryczy w moich przypadku - chyba najlepiej rozwinięty wątek - dziewczyny. Opisy spotkań towarzysza reportera z piękną kelnerką - "miał wielką ochotę na chińszczyznę", czy tłumaczenie się autora - "żeby nie było, do niczego nie doszło" z córką komendanta w Irkucku wywołały we mnie taki cringe, że nie mogłam nie ostrzec przyszłych czytelników przed tym, że trzeba podchodzić do tej pozycji z bardzo dużym dystansem. Ach, i do tego powtórzone z 10 razy "to jest taki russian style" za każdym razem zmuszało mnie do refleksji, czy aby na pewno dam radę doczytać do końca.