Słowa na ścianie Julia Walton 7,1
Kolejna powieść młodzieżowa, kupiona z przeznaczeniem dla mojej nastoletniej wnuczki, która porusza ważki problem "inności" wśród młodych ludzi. Tym razem książka porusza problem chorób psychicznych, na które zapadają również ludzie w bardzo młodym wieku, schorzeń, z którymi muszą sobie radzić w codziennym życiu.
U szesnastoletniego Adama zdiagnozowano schizofrenię; chłopiec ma omamy, widzi dziwne postaci, wymysły jego chorego umysłu, których nie potrafi się pozbyć ze świadomości, słyszy głosy, śpiewy, wokół niego dzieją się dziwne rzeczy. Nie potrafi rozróżnić co jest prawdziwe, a co nie. Po pierwszym nietypowym incydencie, w efekcie którego poważnie się zranił, Adam trafia do szpitala, gdzie spędza kilka tygodni. Po wyjściu z niego, wraz z początkiem roku szkolnego, rozpoczyna naukę w nowej szkole, przyjmując konieczne leki i pozostając pod stałą opieką lekarską. Co tydzień spotyka się z przydzielonym mu lekarzem, ale nie rozmawia z nim, a jedynie przekazuje mu swoje zapiski, które są niejako odpowiedzią na postawione przez lekarza wcześniej pytania.
I właśnie w takiej formie - odczuć, refleksji i opisów codziennych szkolnych zdarzeń, samopoczucia, lęków czy wątpliwości, wyrażanych przez Adama - jest cała ta książka, pisana w cyklu cotygodniowych zapisków przez dziesięć miesięcy. Adam jest nad wyraz inteligentnym młodym człowiekiem, który świadom jest swojej choroby, ale który nie chce się do niej przyznać przed kolegami w szkole, stara się normalnie żyć, choć jego grono znajomych jest bardzo wąskie; ogromne wsparcie daje mu Maya, która staje się obiektem jego pierwszych młodzieńczych uczuć. Przyjmowane - w ramach eksperymentalnej terapii - leki działają do pewnego czasu, kiedy okazuje się, że organizm Adama się na nie uodpornił i dalsze zwiększanie dawek może jedynie mu zaszkodzić; powoli dawki zostają zmniejszane, a w miejsce dotychczasowego leku podane zostają inne. Jednak one nie przynoszą oczekiwanych efektów i Adam znów trafia do szpitala psychiatrycznego.
Książka ważna, trudna, emocjonalna, której narratorem jest 16-letni chłopak, świadom swojej choroby, książka ukazująca z jakimi problemami, wewnętrzną traumą i przeżyciami musi zmagać się młody człowiek, który ma jedynie wsparcie w rodzicach, który musi kryć się ze swoją chorobą. Książka bardzo potrzebna, poruszająca ważki problem chorób psychicznych wśród młodzieży, o którym trzeba mówić.