Rosyjska pisarka, autorka powieści kryminalnych. Do 1971 mieszkała w Leningradzie, potem przeniosła się do Moskwy. Pochodziła z rodziny prawników, sama również ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Moskiewskim w 1979. W latach 1979-1998 pracowała w milicji, gdzie zajmowała się działalnością edukacyjną i prowadzeniem prac badawczych w dziedzinie kryminologii. Na początku lat 90. XX wieku rozpoczęła działalność literacką. W 1991 roku opowiadanie kryminalne Шестикрылый Серафим napisane wspólnie z kolegą, Aleksandrem Gorkim zostało opublikowane w magazynie Milicja. W roku 1992 ukazała się pierwsza powieść (Zbieg okoliczności),z cyklu, którego bohaterką jest major Anastazja Kamieńska. W 1998 roku Marinina zrezygnowała z pracy w milicji (w której uzyskała stopień podpułkownika) i poświęciła się karierze pisarskiej. Cykl powieści o Anastazji Kamieńskiej składa się z 35 pozycji, na jego podstawie rosyjska telewizja NTW, zrealizowała serial telewizyjny pt. "Kamieńska".http://www.marinina.ru/
Zakochać się można w ciągu sekundy, łatwo i zwyczajnie, ale przestać kochać – to ponad ludzkie siły. Dlaczego nieodwzajemniona miłość zamien...
Zakochać się można w ciągu sekundy, łatwo i zwyczajnie, ale przestać kochać – to ponad ludzkie siły. Dlaczego nieodwzajemniona miłość zamienia się w tragedię? Dlatego, że niektórych nie stać na taki wysiłek.
Ta książka jest dokładnie tym, co Autorka zapowiada we wstępie: podręczną ściągawką dla miłośników powieści historycznych i seriali o angielskich władcach oraz dla czytelników i widzów dramatów Szekspira.
Po zapozaniu się z taką zebraną w jednym miejscu historią monarchii brytyjskiej, można dojść do wniosku, że być może polski system elekcji władców nie był wcale pomysłem tak złym, jak usiłują nas przekonać historycy.
"Współautorów” zaliczam do najbardziej udanych powieści Aleksandry Marininy. Jak zwykle w jej przypadku, jest to zasługa pomysłowej fabuły składającej się tym razem z dwóch pozornie niezwiązanych ze sobą wątków kryminalnych, które na koniec zgrabnie się z sobą łączą.
To powieść typowa dla tej autorki, napisana w charakterystyczny, niepodrabialny sposób. Marinina adresuje ją do czytelników chcących odpocząć od brutalności i efekciarskich fajerwerków. Całą uwagę skupia na żmudnym śledztwie, które może nie powala swoją dynamiką, ale konsekwentnie krok po kroku przybliża do rozwiązania.
W tej powieści wątki kryminalne całkowicie zdominowały fabułę, spychając tło społeczno-obyczajowe na zupełny margines. Za to mocno wyeksponowana została postać głównej bohaterki, Anastazji Kamieńskiej, która przechodzi trudny okres w swoim życiu - przekracza smugę cienia, co jest dla niej bardzo ciężkim doświadczeniem. Zabawne jest to, że mając 43 lata uważa się za staruszkę, niemal u schyłku życia.
Jeśli ktoś zetknął się już z tą autorką i jej sposób pisania przypadł jej do gustu, to tą powieścią powinien być usatysfakcjonowany.
W każdym razie ja polecam, bo można ją bez problemu czytać bez znajomości poprzednich.