Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mam czasem taki dzień, że czytając nie mam ochoty zagłębiać się w niuanse lektury, rozwiązywać zagadki kryminalne czy egzystencjalne. W takie właśnie popołudnia, sięgam często po romans (zazwyczaj historyczny),więc tym trybem myślenia, skusiłam się na lekturę "Diabelskiego szczęścia". Niestety nadzieja, że książka która w mniemaniu garstki użytkowników, zasługuje na ocenę w okolicach 'rewelacyjna' (nie jest mi smutno, że zaniżę średnią),okazała się kompletnym niewypałem. Główna bohaterka z groźnym wirusem w plecaku, ucieka przed kartelem, który chce użyć jej odkrycia jako broni biologicznej. Tutaj poznajemy Pana genialnego, który jest pilotem, amantem, wojskowym i ratuje naszą bohaterkę w pojedynkę z każdej opresji. Chemii między bohaterami jak na lekarstwo, dialogi miałkie, a wewnętrzne przemyślenia durne. Ale czy uratowała sytuacje potencjalna wartka akcja, z ucieczką poprzez dżunglę i ratunkiem z sideł szefa kartelu? Ależ skąd, bo przecież masa ochrony przechadzająca się z bronią i psy tropiące, nie powstrzymają jednego faceta przed przedostaniem się na włościa czy spacerowaniem po domu. Głupota goni głupotę aż do przecukrowanego finału. Nie polecam :( https://angeliconpoint.blogspot.com/