Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dałbym mniej, ale jednak dokończyłem. Mam mieszane uczucia, bo z jednej strony męczyłem od kwietnia po rozdziale, z początkowych pamiętam jakieś migawki, no i jednak artyści i bohema to zdecydowanie mniejszość społeczeństwa; z drugiej strony kompletnie kupiłem przedostatni rozdział i ogólne tło zjawisk takich jak epidemia AIDS lat 80, gentryfikacja... nabrałem też ochotę na kontakt z dziełami i miejscami opisywanymi przez panią Lang - ponowny seans Łowcy Androidów czy Taksówkarza, wycieczkę do Pittsburgha czy Filadelfii...niestety autorka ma bardzo eseistyczny styl pisania ze skłonnością do osobistych dygresji i kweicistego języka, co w powieści by mnie urzekło, ale tutaj przemęczyło i wydłużyło lekturę. A i tak czuję, że zapomnę 90% treści.