Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Całkiem dobre, poprawne wspomnienia. Język jest dość prosty i soczysty,wstawki literackie niezbyt rozwlekłe, opisy uzbrojenia czy zasadzek wystarczająco szczegółowe by być interesującymi. Autor opisuje sytuacje z próbą "obalenia" kpt. Fróga czyli dcy 3 Wileńskiej Brygady Partyzanckiej (AK) choć nieco zapomniał, że sam Gracjan Fróg na miejscu był i nawet go rozbrojono. Swoją drogą ciekawa sprawa bo autor akurat był znajomym "Otto" który był przeznaczony na nowego dcę po zdjęciu "szczerbca" a mimo to stanął po stronie tego ostatniego. Opis przeżyć autora po wojnie czy raczej po wyzwoleniu Wilna i jego perypetie z nową władzą też poprawne i interesujące. Wspomnienia nie są wybitne ale są zwyczajnie dobre, solidne. Raczej dla zainteresowanych niż dla szerszego czytelnika.