Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zwykle sięgając po jakąś książkę nie czytam recenzji, ani opisów - bo nie raz okazało się, że te najlepsze były denne, a te z pozoru nieciekawe stawały się ulubieńcami. Dlatego też oceniam je po przysłowiowej okładce (i tytule). Wybierając ,,Cloak and dagger" myślałam, że będzie to pozycja z gatunku standardowych kryminałów (może nawet liczyłam na coś a'la ,,V for Vendetta", ale cóż... zły traf. Niemniej jednak opinia zależy od tego, jak się do tej książki podejdzie. Cała historia dotyczy wirusa komputerowego, który spowodował spustoszenie w systemie komputerowym pewnej organizacji. Twórca wirusa był nieuchwytny, więc celem stała się jego rodzina, a konkretniej córka, która została porwana i trzymana jako zakładnik, aby przehandlować ją za informacje. Sytuacja wymyka się jednak spod kontroli, haker nadal ukrywa się i zdaje się, że także... nie obchodzi go los córki. Na minus: Momentami za dużo gróźb, a za mało ich realizacji. Czasami przewidywalne (zawsze coś się dzieje, gdy główny bohater znika na 5 minut). Ciekawa koncepcja nawiązania wirusa do mitologii, ale kompletnie zaprzepaszczona (mógł być z tego dobry wątek). Według mnie czytadło tylko do autobusu, raczej bez powodów do zachwytu. Nie było ani peleryny, ani sztyletów. ;-) Na plus: Syndrom sztokholmski pokazany z innej perspektywy. Główna bohaterka nie jest typową lalunią (wie kiedy uderzyć i kiedy uciec, ma wolę walki). Zakończenie zdecydowanie na plus.