Najnowsze artykuły
- Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynuEwa Cieślik4
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać3
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński9
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać14
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Bożena Stelmachowska
Źródło: http://heklowanazapaska.blogspot.com/2012/10/swiateko-pamieci-dla-profesor-bozeny.html
7
6,8/10
Urodzona: 05.12.1889Zmarła: 21.11.1955
Bożena Stelmachowska (ur. 5 grudnia 1889 we Wrześni, zm. 21 listopada 1955 w Toruniu) – etnograf.
Jej ojciec – Ksawery – był architektem. Matka – Ludwika z Hundtów pochodziła z rodziny emigrantów szkockich osiadłych na Pomorzu. W latach 1934-1939 Bożena Stelmachowska była kierownikiem Muzeum Miejskiego w Poznaniu. Redagowała wydawane przez Instytut Zachodnio-Słowiański zeszyty "Archiwum Etnograficzne". Ponadto współpracowała z Komisją Etnograficzną Polskiej Akademii Umiejętności. W 1939 roku habilitowała się na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie okupacji hitlerowskiej została wysiedlona z Poznania, brała udział pracach naukowych i w wykładach tajnego Uniwersytetu Zachodniego. Po wojnie wykładała jako docent na Uniwersytecie Poznańskim, gdzie utworzyła Zakład Etnografii Słowian Zachodnich. W 1946 nominowano ją na profesora nadzwyczajnego etnologii i etnografii i przeniesiono do Torunia. Bożena Stelmachowska wykształciła wielu uczniów, którzy brali wraz z nią udział w terenowych badaniach etnograficznych Pomorza Gdańskiego i Zachodniego, współdziałała z pomorskimi ośrodkami kulturalnymi, wygłaszała odczyty, zorganizowała też wystawę etnograficzną w muzeach w Kartuzach i Kwidzynie.
Jej ojciec – Ksawery – był architektem. Matka – Ludwika z Hundtów pochodziła z rodziny emigrantów szkockich osiadłych na Pomorzu. W latach 1934-1939 Bożena Stelmachowska była kierownikiem Muzeum Miejskiego w Poznaniu. Redagowała wydawane przez Instytut Zachodnio-Słowiański zeszyty "Archiwum Etnograficzne". Ponadto współpracowała z Komisją Etnograficzną Polskiej Akademii Umiejętności. W 1939 roku habilitowała się na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie okupacji hitlerowskiej została wysiedlona z Poznania, brała udział pracach naukowych i w wykładach tajnego Uniwersytetu Zachodniego. Po wojnie wykładała jako docent na Uniwersytecie Poznańskim, gdzie utworzyła Zakład Etnografii Słowian Zachodnich. W 1946 nominowano ją na profesora nadzwyczajnego etnologii i etnografii i przeniesiono do Torunia. Bożena Stelmachowska wykształciła wielu uczniów, którzy brali wraz z nią udział w terenowych badaniach etnograficznych Pomorza Gdańskiego i Zachodniego, współdziałała z pomorskimi ośrodkami kulturalnymi, wygłaszała odczyty, zorganizowała też wystawę etnograficzną w muzeach w Kartuzach i Kwidzynie.
6,8/10średnia ocena książek autora
8 przeczytało książki autora
26 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Zwyczaje rybaków polskiego wybrzeża Bałtyku
Bożena Stelmachowska
7,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
2009
„Podkoziołek” w obrzędowości zapustnej Polski Zachodniej
Bożena Stelmachowska
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
1933
Najnowsze opinie o książkach autora
Słowińcy ich dzieje i kultura Bożena Stelmachowska
7,3
Kolejna książka, o której nikt jeszcze nie poświęcił słówka. To bardzo ładne wydawnictwo kupiłem podczas wakacyjnego pobytu w okolicach Lęborka. Poznając nieznane zakątki kraju dotarłem do Muzeum Wsi Słowińskiej w Klukach. Bardzo ciekawy pod kątem historycznym skansen, naprawdę godny odwiedzenia. Namacalna i jedyna pozostałość po odłamie ludności kaszubskiej, zwanej Słowińcami.
Z racji luterańskiego wyznania, specyficznej gwary oraz podlegania procesom germanizacyjnym, byli traktowani jako obcy, toteż praktycznie wszyscy zostali zmuszeni do emigracji w latach 60-tych XX wieku. Pozostało kilka oryginalnych zagród, narzędzia do wydobywana torfu oraz sprzęty gospodarskie. I książka stanowiąca kompendium wiedzy na temat tego zapomnianego ludu. Jest to zarazem godne podsumowanie dorobku zmarłej przed ponad półwieczem profesor Bożeny Stelmachowskiej, która wiele lat poświeciła badaniom etnograficznym regionu pomorskiego. Ciekawe wyniki badań, zwłaszcza odnośnie mowy, obrzędów Słowińców. Książka niszowa, ale dla czytelników zainteresowanych etnografią warta przeczytania.