Pocałunki w ciemności

💜🖤RECENZJA 🖤💜
Nell Grudzień
@nellgrudzien.autorka
@wydawnictwoale
Premiera 13.03.24

Przeczytałam ostatnio świetną książkę, i jest to debiut moi drodzy.A wiadomo jak to czasami z debiutami bywa.
Ja jestem porażona i zakochana
Niewidomy 20-letni Austin ,ktorego marzeniem jest gra na fortepianiei 18 l buntownik Tim o niepokornej naturze.
To bohaterowie tej powieści, którzy udowadniają, że miłość może spotkać każdego nawet taką osobę, która wg swojego mniemania nie ma szans na uczucie.
Tych dwoje chłopaków nie ma ze sobą praktycznie nic wspólnego ,A dlaczego? Ponieważ Austin całe swoje młode życie spędza zamknięty w klatce nazwanej domem . I chociaż jako mama dwójki dzieci starałam się zrozumieć jego mamę to w żaden cholerny sposób nie byłam w stanie przebrnąć przez to jak ona tego swojego syna stłamsiła. Ja rozumiem, że można mieć w głowie strach kiedy ma się niewidome dziecko i rozumiem, że osoba ta jest bardzo mocno ograniczona jeżeli chodzi o życie na zewnątrz poza granicami bezpiecznego domu, Ale wiem też, że rodzic jest od tego żeby pokazać, nauczyć i wesprzeć wtedy kiedy trzeba. Na całe szczęście nasz bohater ma obok siebie przekochaną babcię, która jest aniołem w najczystszej postaci i która w żaden sposób nie podcina wnukowi skrzydeł, a wręcz przeciwnie każe mu gonić za marzeniami i korzystać z młodego wieku póki jest młody.Tim to tak naprawdę chłopak o bardzo tajemniczym pochodzeniu, ponieważ na początku nie dowiadujemy się praktycznie o nim nic ,ale pewne zdarzenie powoduje spotkanie tych chłopaków .Niestety ojciec Tima to polityk ,który absolutnie nie akceptuje syna geja,więc o żadnym chłopaku nie byłoby mowy.Co się wydarzy dalej???Czy młodzi poradzą sobie razem?Czy Austin spełni swoje marzenie???Czy Tim uwolni się od ojca???

Jak ja bym chciała aby wszystkie debiuty były tak dopracowane i tak świetnie napisane

Historia ta dała mi tyle emocji,jestem po prostu zakochana.
Beczałam ,rozczulałam się,śmiałam i wzruszałam.
Świetni bohaterowie , ich początki i relacja dostarczyła mi mnóstwo radości.
BABCIA Austina to kobieta Anioł, szkoda ,że w życiu realnym mamy tak mało takich ludzi.
Polecam przeczytać, książka daje super przesłanie

💜🖤RECENZJA 🖤💜
Nell Grudzień
@nellgrudzien.autorka
@wydawnictwoale
Premiera 13.03.24

Przeczytałam ostatnio świetną książkę, i jest to debiut moi drodzy.A wiadomo jak to czasami z debiutami bywa.
Ja jestem porażona i zakochana
Niewidomy 20-letni Austin ,ktorego marzeniem jest gra na fortepianiei 18 l buntownik Tim o niepokornej naturze.
To bohaterowie tej powieści,...

Przyjemnie i szybko się czyta. Zakończenie jest słabe (mega przyspieszone).

Przyjemnie i szybko się czyta. Zakończenie jest słabe (mega przyspieszone).

Przeczytałam na raz bo na czytniku to tylko 173 strony. Bardzo słodki choć nieralny romans dwóch chłopaków. Jednak najbardziej podobało mi się spojrzenie na świat z punktu widzenia osoby niewidomej nie spotkałam się dotąd z taką postacią w książkach.

Przeczytałam na raz bo na czytniku to tylko 173 strony. Bardzo słodki choć nieralny romans dwóch chłopaków. Jednak najbardziej podobało mi się spojrzenie na świat z punktu widzenia osoby niewidomej nie spotkałam się dotąd z taką postacią w książkach.

Przerażała mnie ta naiwność Austina. Aczkolwiek historia porusza ważny problem społeczny jakim jest funkcjonowanie osób niepełnosprawnych.

Przerażała mnie ta naiwność Austina. Aczkolwiek historia porusza ważny problem społeczny jakim jest funkcjonowanie osób niepełnosprawnych.

Ta książka to jedno wielkie wow. Mamy tutaj historię niewidomego chłopaka, który na swojej drodze poznaje jego - Tima, faceta, który jako jedyny nie wyśmiewa go i nie wytyka go palcami. Mają swoje wzloty i upadki, wiadomo, ale ich relacja to coś pięknego. Serce mi się krajało, jak widziałam, jak dzieciaki go traktują. Przykro słyszeć takie komentarze, zwłaszcza dla osoby niewidomej, która sama nie może sprawdzić godziny, ani numeru autobusu, co było przytoczone w książce. Kocham babcie Austina za to, że pomagała mu dążyć do marzeń za wszelką cenę i nie zabraniała mu niczego. Mama naszego głównego bohatera niestety nie jest taką super postacią, natomiast zreflektowała się w późniejszym etapie historii. Niejednokrotnie historia łapała mnie za serce, w innym się śmiałam, a w jeszcze kolejnym byłam zakochana. Jestem w stanie stwierdzić, że to jedna z niewielu moich comfort książek i będę często sięgała do niej pamięcią. Polecam ją absolutnie każdemu!!!! Moja ocena to 4.5/5⭐️.

Ta książka to jedno wielkie wow. Mamy tutaj historię niewidomego chłopaka, który na swojej drodze poznaje jego - Tima, faceta, który jako jedyny nie wyśmiewa go i nie wytyka go palcami. Mają swoje wzloty i upadki, wiadomo, ale ich relacja to coś pięknego. Serce mi się krajało, jak widziałam, jak dzieciaki go traktują. Przykro słyszeć takie komentarze, zwłaszcza dla osoby...

Byłam ogrooomnie ciekawa tej książki, zdarzyło mi się raz przeczytać książkę, w której główna bohaterka jest niewidoma i bardzo mi się podobała, a w przypadku „𝐏𝐨𝐜𝐚ł𝐮𝐧𝐤𝐢 𝐰 𝐜𝐢𝐞𝐦𝐧𝐨ś𝐜𝐢” poznajemy chłopaka, który jest niewidomy.

Ta historia została napisana ze zmysłem i uczuciem, jest naprawdę cudowna. Autorka podjęła się na swój debiut wcale nie tak łatwego tematu, ale wyszło jej to bardzo dobrze i książkę czytało mi się świetnie. Styl pisania bardzo mi się spodobał i to, jak autorka wszystko opisywała i przedstawiła było genialne.

„𝐏𝐨𝐜𝐚ł𝐮𝐧𝐤𝐢 𝐰 𝐜𝐢𝐞𝐦𝐧𝐨ś𝐜𝐢” zdecydowanie mnie oczarowały i porwały w swój świat i choć rzadko sięgam po romanse mlm, ta książka tak mnie zaciekawiła, że musiałam ją przeczytać i nie żałuję.

Jest to przepiękna historia, przepełniona uroczymi gestami i odkrywaniem siebie oraz świata. Mogę śmiało powiedzieć, że wszystko w niej mi się podobało i bardzo polecam!

Byłam ogrooomnie ciekawa tej książki, zdarzyło mi się raz przeczytać książkę, w której główna bohaterka jest niewidoma i bardzo mi się podobała, a w przypadku „𝐏𝐨𝐜𝐚ł𝐮𝐧𝐤𝐢 𝐰 𝐜𝐢𝐞𝐦𝐧𝐨ś𝐜𝐢” poznajemy chłopaka, który jest niewidomy.

Ta historia została napisana ze zmysłem i uczuciem, jest naprawdę cudowna. Autorka podjęła się na swój debiut wcale nie tak łatwego tematu, ale wyszło...

7 na zachętę, bo bardziej skłaniam się ku 6. Po pierwsze uwielbiam tematykę BL, to takie moje guilty pleasure. Pomysł na fabułę ciekawy. Nie zastanawiałam się wcześniej jak funkcjonują osoby niewidome i zainteresowałam się tym tematem. Bohaterowie przyjemni. Styl jest ok, jest kilka fajnych przemyśleń, które nadają się do dziennika cytatów. I tu plusy się kończą. Mimo, że kocham taką tematykę, to nie zaćmiła mi ona kompletnie osądu. Książka napisana jest bardzo prosto. Szumne hasło, że książkę doświadczy się wszystkim zmysłami jest zdecydowanie na wyrost. Oczekiwałam więcej. Tak jak na przykład w Diunie masz uczucie piasku między zębami albo w Gdzie śpiewają raki czujesz miłość bohaterki do przyrody. Tutaj z tymi odczuciami było słabo. Główny bohater odczuwa jak zwykły nastolatek brak u niego jakichś głębszych przemyśleń.Miałam nadzieję na jakieś zachwyty nad zapachami i dotykiem. Dostałam tego bardzo mało. Ponadto autorka poszła na łatwiznę, gdyż zlokalizowała akcję "nigdzie". Nie przepadam za tym. Uważam, że w takich wypadkach opisy są mocno okrojone i ciężej wczuc się w sytuację bohaterów, a przecież to Książka mi obiecywała. Ale z drugiej strony to debiut, więc w sumie można zrozumieć pewną ostrożność. Podsumowując przyjemna lektura na jeden wieczór, która zdecydowanie nie zapadnie mi w pamięć. Jeśli autorka coś jeszcze spłodzi to na pewno przeczytam, ale podejdę ze zdecydowanie mniejszymi oczekiwaniami.

7 na zachętę, bo bardziej skłaniam się ku 6. Po pierwsze uwielbiam tematykę BL, to takie moje guilty pleasure. Pomysł na fabułę ciekawy. Nie zastanawiałam się wcześniej jak funkcjonują osoby niewidome i zainteresowałam się tym tematem. Bohaterowie przyjemni. Styl jest ok, jest kilka fajnych przemyśleń, które nadają się do dziennika cytatów. I tu plusy się kończą. Mimo, że...

✧ 𝑅𝑒𝑐𝑒𝑛𝑧𝑗𝑎 ✧

''Pocałunki w ciemności'' Nell Grudzień

✧ Lubię Was własnymi słowami zachęcać do przeczytania mojej najnowszej opinii, ale tak, jak poprzednio poproszę o wczytanie się w recenzję. Zdaję sobie sprawę, że moje wypowiedzi o książkach są szczegółowe i długie, ale możecie zrobić sobie przecież przerwę od aktualnie czytanej powieści, aby zapoznać się z moją opinią.

✧ ''Pocałunki w ciemności'' to powieść o mężczyźnie, który urodził się niewidomy i nigdy nie będzie mu dane zobaczyć świata własnymi oczami. Mimo tego, że bohater tej opowieści jest już osobą dorosłą, nie może się usamodzielnić. Uważam wręcz, że tę historię powinni przeczytać opiekunowie osób z niepełnosprawnościami, ponieważ ta książka pomoże i opiekunom oraz osobom pełnosprawnym lepiej zrozumieć życie osoby niepełnosprawnej, która jest w mniejszym lub większym stopniu zależna od swojego opiekuna.

Większość z nas kiedy słyszy, że w książce znajduje się wątek LGBT z miejsca mówi ''O nie, to nie dla mnie''. Problem tkwi, w naszych głowach i podświadomość podsuwa nam takie obrazy, że nie jesteśmy w stanie wyjść im naprzeciw, aby przekonać się, czy tak rzeczywiście jest. Już trzeci raz dostałam szansę, aby zapoznać się z historią, w której bohaterami jest dwójka mężczyzn, którzy przez splot nieoczekiwanych wydarzeń krok po kroku odkrywają swoje uczucia.

Dla mnie ten wątek nie stanowi problemu, ponieważ w każdej innej, powieści przedstawiony jest w inny sposób.

Według mnie mocnym punktem tej powieści jest uświadomienie czytelnikom, że z nadopiekuńczością nie warto przesadzać. Osobiście jestem pod ogromnym wrażeniem po przeczytaniu tej opowieści.

Pozwolę sobie dodać, że jest to pierwszy udany debiut, który trafił w moje ręce w tym roku. Czytajcie, dzielcie się swoimi wrażeniami i polecajcie dalej!

✧ Fabuła: jestem, zaskoczona dobrze przemyślanym pomysłem na całokształt. Myślę nawet, że najdrobniejszy szczegół z życia Austina został dokładnie dopracowany. Książka jest podzielona na dziesięć rozdziałów, które są długie, ale proszę, nie zrażajcie się, ponieważ czyta się je bardzo przyjemnie.

Wszystko odczuwamy z perspektywy Austina. Czujemy wszystkie te emocje, które targają młodym mężczyzną, który każdego dnia zmaga się z ciemnością, w której przyszło mu żyć. Ludzie sprawni wzięli sobie za pewnik, że nic tak krzywdzącego, jak niesamodzielność nie może nas spotkać, ale czy kiedykolwiek zastanowiliśmy się jakim pięknym darem jest wzrok?

✧ Bohaterowie: zacznę może od tego, że nadopiekuńczość mamy naszego bohatera trochę mi przeszkadzała i nie ukrywam, frustrowała. Kolejny bohater, którego zachowanie mi jakoś nie leżało, to zachowanie ojca Tima. Odniosłam wrażenie, że jego życie i kariera są ważniejsze od syna. Coś w stylu ''Ty tańcz tak, jak Ci zagram, ale mi nie przynoś wstydu''. Oczywiście są postacie drugoplanowe, lecz nie ukrywam, mogą podnieść czytelnikom ciśnienie.

Babcia Austina najcudowniejsza postać, jaką dotąd spotkałam w literaturze młodzieżowej. Austin dzięki jej wsparciu miał okazję odkrywać uroki samodzielności. Spełnić marzenia i odkryć, kim naprawdę jest.

Tim wspaniały chłopak trochę zbuntowany, jak każdy nastolatek, ale wnętrze ma, piękne to trzeba, mu przyznać. Jeśli kocha, to całym sobą.

✧ Korekta: jak na debiut muszę powiedzieć, że tekst został całkiem nieźle dopracowany. A jak wiadomo, obrobiony tekst czyta, się nam bardzo dobrze.

✧ Narracja i okładka: oprawa idealnie dopasowała się do historii Austina. Narracja pierwszoosobowa dzięki, której możemy choć troszkę poznać życie i emocje naszego bohatera oraz bliskich mu osób.

@nellgrudzien.autorka świetny debiut! Gratuluję, Ci z całego serca czekam, na kolejne twoje opowieści. Miłego Wtorku Ci życzę.

✧ Współpraca reklamowa: @wydawnictwoale

✧ Książka bierze udział w maratonie @relax_with_a_book
#czytamzrelaxwithabook

✧ Książka bierze udział w maratonie książkowym ze słowem zorganizowanym przez: @zagubiona_w_swiecie_marzen @zpasjadoksiazek @_create_my_dream_blog_
#maratonzeslowem

✧ Ilość stron: 319

✧ Ocena: 8/10

✧ Książka jest dostępna na Legimi:

https://www.legimi.pl/ebook-pocalunki-w-ciemnosci-nell-grudzien,b1176025.html

✧ 𝑅𝑒𝑐𝑒𝑛𝑧𝑗𝑎 ✧

''Pocałunki w ciemności'' Nell Grudzień

✧ Lubię Was własnymi słowami zachęcać do przeczytania mojej najnowszej opinii, ale tak, jak poprzednio poproszę o wczytanie się w recenzję. Zdaję sobie sprawę, że moje wypowiedzi o książkach są szczegółowe i długie, ale możecie zrobić sobie przecież przerwę od aktualnie czytanej powieści, aby zapoznać się z moją...

Kiedy za oknem pogoda iście jesienna tej wiosny ukradkiem skrada się melancholia.
To ona rozgaszcza się w duszy i prowadzi przez emocje dość sprzeczne aby nakłonić do różnych refleksji.
Gdzieś niespodziewanie poczułam ,że właśnie teraz jest czas aby zatopić się w tej historii.
I podświadomie wiedziałam ,że był to wybór odpowiedni.

Chyba nic bardziej nie kojarzy się z wiosną od miłości i nowych początków .
Być może pogoda nie do końca pozwala nam uwierzyć ,że to właśnie ta pora ale ...
Ta książka skrywa w sobie obie te rzeczy.
Piękne porywy serca i wszystkie uroki pierwszej miłości .
I wiarę ,że czas na nowe, a w tym nowym nie tylko jest miejsce dla bohatera ale także na to aby sam odnalazł się w wielkim świecie.
Trzeba wspomnieć,że nasz główny bohater jest niewidomy i niestety jego mama choć rozumiem troskę z jej strony troszkę nie pozwala mu dorosnąć . Zawsze próbuje zrozumieć obie strony więc nie neguję choć uważam ,że warto dać dziecku szansę mimo strachu , lęku i najsilniejszej chęci ochrony .
Cena marzeń będzie wysoka i w tym momencie trzeba przygotować się na solidną dawkę emocji.
Wspomniałam też ,o wątku romansu .
Austin pierwszy raz się zakocha,bo jednak jako osoba niepełnosprawna w tym okropnym świecie jest dyskryminowany na różnych polach o czym się przekonacie .
Jednak miłość ta będzie dość skrajną,bo choć piękna to od początku podświadomie można przeczuć,że wszystko za lekko idzie .
Nie będzie to łatwy wątek aby obrać stronę, któregoś z chłopców , bo każdy z nich będzie miał swoje problemy i pobudki.

Książka mimo dość sporej dawki emocji ,mnie osobiście masy przemyśleń .
Ten problem dyskryminacji i niesprawiedliwości jeszcze długo chodził mi po głowie i jeszcze długo będzie .
I choć sam tytuł wskazuje tu piękna historię miłosną to była dla mnie tłem tych wszystkich problemów.

Reasumując

Piękna historia miłosna dwóch młodych osób w niesprawiedliwym świecie gdzie trzeba coś poświęcić aby coś zyskać , okraszona emocjami , dająca masę refleksji nie tylko na jeden wieczór.

(Współpraca barterowa @wydawnictwoale )

Kiedy za oknem pogoda iście jesienna tej wiosny ukradkiem skrada się melancholia.
To ona rozgaszcza się w duszy i prowadzi przez emocje dość sprzeczne aby nakłonić do różnych refleksji.
Gdzieś niespodziewanie poczułam ,że właśnie teraz jest czas aby zatopić się w tej historii.
I podświadomie wiedziałam ,że był to wybór odpowiedni.

Chyba nic bardziej nie kojarzy się z...

Jest to opowieść, ktróra wporawiła mnie w melancholijny natrój. Nad podziw wrażliwa i wzruszająca, ale nie w sposób taki wyciskający łzy, tylko zmuszający do reflekcji. Opis książki zachęcił mnie bardzo mocno, ponieważ nie trafiłam jeszcze na niewidomego głównego bohatera. Z przejęciem czytałam o jego codzienności wyobrażając sobie jego odczucia. Silne emocje Austina przedstawione były bardzo realnie. Polubiłam go za wytrwałość w walce o swoje marzenia. Ze strachem, często wpadając w depresyjny nastrój, potrafił wyciągnąć z życia szczęście. Udało mu się wyrwać spod macek nadopiekuńczości matki, co kosztowało go sporo nerwów.
Jego znajomość z Timem porównałabym do kwitnącego kwiata - czekasz na ten moment i nim się spostrzeżesz już przekwita. Momentami byłam wściekła na Tima, ale czegóż oczekiwać od tak młodego człowieka. Zagubiony musiał nauczyć się jeszcze wiele. Z drugiej strony i tak wykazywał się nieprzeciętną dorosłością jeśli chodzi o podejście do poznanego Austina - chłopaka z niepełnosprawnością.
Historię polecę , bo jest warta poznania.

Jest to opowieść, ktróra wporawiła mnie w melancholijny natrój. Nad podziw wrażliwa i wzruszająca, ale nie w sposób taki wyciskający łzy, tylko zmuszający do reflekcji. Opis książki zachęcił mnie bardzo mocno, ponieważ nie trafiłam jeszcze na niewidomego głównego bohatera. Z przejęciem czytałam o jego codzienności wyobrażając sobie jego odczucia. Silne emocje Austina...