Wtem denat

Wartka lektura i stosunkowo lekka. Omyłkowo zaczęłam od niej zamiast Nagle trup, ale chyba dużo to nie namieszało. Bohaterowie specjalnie przejaskrawieni, czasem trąci to fajnopolactwem, ale do wytrzymania. Plus za ogromny zasób słów autorki i umiejętności metafory.

Wartka lektura i stosunkowo lekka. Omyłkowo zaczęłam od niej zamiast Nagle trup, ale chyba dużo to nie namieszało. Bohaterowie specjalnie przejaskrawieni, czasem trąci to fajnopolactwem, ale do wytrzymania. Plus za ogromny zasób słów autorki i umiejętności metafory.

Marta nie zawodzi. Jestem wrosła

Wielką Fanką postaci i relacji między nimi.
Tu jednak troszeczkę brakowało mi intrygi i lepszego motywu sprawcy. Lepiej bawiłam się w siedzibie JaMas. Mam nadzieję że 3 tom tam się właśnie będzie rozgrywał.

Marta nie zawodzi. Jestem wrosła

Wielką Fanką postaci i relacji między nimi.
Tu jednak troszeczkę brakowało mi intrygi i lepszego motywu sprawcy. Lepiej bawiłam się w siedzibie JaMas. Mam nadzieję że 3 tom tam się właśnie będzie rozgrywał.

Trochę mnie zawiodła ta książka, może dlatego że oczekiwania były duże po pierwszym tomie ("Nagle trup").

Przede wszystkim to nie jest kryminał, bo tytułowy denat i pośpieszne śledztwo rozpoczyna się pod sam koniec.
Nie przekonał mnie sprawca, ani jego motyw - jednym słowem bardzo słabiutko.

Książka jest natomiast satyrą na pracę w wydawnictwie, satyrą na pracę w social mediach i na wszelkich influencerów oraz pisarzy.
Pomysł był ciekawy, momentami jest śmiesznie, ale jakoś trudno mi lubić bohaterów.

Trochę mnie zawiodła ta książka, może dlatego że oczekiwania były duże po pierwszym tomie ("Nagle trup").

Przede wszystkim to nie jest kryminał, bo tytułowy denat i pośpieszne śledztwo rozpoczyna się pod sam koniec.
Nie przekonał mnie sprawca, ani jego motyw - jednym słowem bardzo słabiutko.

Książka jest natomiast satyrą na pracę w wydawnictwie, satyrą na pracę w social...

Marta Kisiel w formie. Na każdej stronie znajdziemy fontanny fajerwerków słownych, sporo cytatów powinno wejść do użytku codziennego. Niestety, rozwiązanie zgadki jest dość oczywiste.

Marta Kisiel w formie. Na każdej stronie znajdziemy fontanny fajerwerków słownych, sporo cytatów powinno wejść do użytku codziennego. Niestety, rozwiązanie zgadki jest dość oczywiste.

Słabsze niestety niż tom 1. Koncepcja odizolowanej małej grupy osób dość już oklepana, akcja poprowadzona mało finezyjnie, humor także taki sobie. Do tego nie jest to właściwie nawet kryminał, bo tytułowy denat nie pojawia się wcale wnet, ale raczej bardzo późno i jest od dawna oczekiwany, a śledztwo zajmuje kilka ostaniach rozdzialików i porywające zdecydowanie nie jest. Słabo to wyszło.

Słabsze niestety niż tom 1. Koncepcja odizolowanej małej grupy osób dość już oklepana, akcja poprowadzona mało finezyjnie, humor także taki sobie. Do tego nie jest to właściwie nawet kryminał, bo tytułowy denat nie pojawia się wcale wnet, ale raczej bardzo późno i jest od dawna oczekiwany, a śledztwo zajmuje kilka ostaniach rozdzialików i porywające zdecydowanie nie jest....

Choć nie jestem wielkim fanem kryminałów, książkę przeczytałem z wielką przyjemnością. Książka lekka, łatwa i przyjemna, napisana z polotem. Człowiek czyta i czeka na skraju fotela kiedy to nastąpi, fabuła jest fajna, postaci ciekawe i adekwatnie śmieszne i... wtem! Denat!!

Choć nie jestem wielkim fanem kryminałów, książkę przeczytałem z wielką przyjemnością. Książka lekka, łatwa i przyjemna, napisana z polotem. Człowiek czyta i czeka na skraju fotela kiedy to nastąpi, fabuła jest fajna, postaci ciekawe i adekwatnie śmieszne i... wtem! Denat!!

Pierwsza część bardziej mi się podobała. Tutaj momentami chyba trochę na siłę z tym dowcipkowaniem i intryga też bez szału. Poza tym trudno było mi kogokolwiek lubić w tej książce.

Pierwsza część bardziej mi się podobała. Tutaj momentami chyba trochę na siłę z tym dowcipkowaniem i intryga też bez szału. Poza tym trudno było mi kogokolwiek lubić w tej książce.

Ja chcę jeszcze. Seria klimatem przypomina mi trochę Wypieki defensywne. Ten rodzaj humoru pomieszanego z charakterystycznymi postaciami. Może w tym wypadku są one nawet bardziej przerysowane, co w moim odczuciu, jest na minimalny minus. Uwielbiam jednak Sztywnego. To bohater, który jest moim ideałem. Ze swoimi wadami i zaletami błyszczy nie chcąc rzucać się w oczy. No cudowny.

Ja chcę jeszcze. Seria klimatem przypomina mi trochę Wypieki defensywne. Ten rodzaj humoru pomieszanego z charakterystycznymi postaciami. Może w tym wypadku są one nawet bardziej przerysowane, co w moim odczuciu, jest na minimalny minus. Uwielbiam jednak Sztywnego. To bohater, który jest moim ideałem. Ze swoimi wadami i zaletami błyszczy nie chcąc rzucać się w oczy. No cudowny.

Ten tom podobał mi się trochę bardziej niż poprzedni. Postacie autorów, były lekko irytujące, a sceny z nimi poszły odrobinę w stronę humoru, który z moim się nie pokrywa.
Natomiast postacie z naszej kadry prowadzącej szkolenie zdecydowanie bardziej przypadły mi do gustu. To z nimi bym wolała więcej scen. Od grania w kampanię dnd do szukania prawdopodobnego trupa.

Ten tom podobał mi się trochę bardziej niż poprzedni. Postacie autorów, były lekko irytujące, a sceny z nimi poszły odrobinę w stronę humoru, który z moim się nie pokrywa.
Natomiast postacie z naszej kadry prowadzącej szkolenie zdecydowanie bardziej przypadły mi do gustu. To z nimi bym wolała więcej scen. Od grania w kampanię dnd do szukania prawdopodobnego trupa.

Oba tomy Autokorekty zabawne i wciągające. Autorka ma świetne pióro.

Oba tomy Autokorekty zabawne i wciągające. Autorka ma świetne pióro.