Podobało mi się bardziej niż 1 tom! Dostałam minizwiedzanie Łodzi, kolejne magiczne stworzenia, spotkania z dobrze już znanymi istotami i... króliczki! A wyszukiwanie ciekawostek o św. Melangell od zająców, którą Florka miała na łańcuszku to moje nowe hobby.
Fabuła nie jest skomplikowana ani nie leci z wartką akcją, ale ja wciągnęłam się w życie lecznicy i pracowników więc bawiłam się przednio. Wyłączyłam się z realnego życia i badałam smoki. Niczego więcej od Necroveta nie potrzebuję.
Nie wiem czy lubię wątek miłosny - bo kto mnie zna ten wie, że ja i wątki miłosne to nie to - ale wyszedł on naturalnie. Ze wspólnej pracy, przyjaźni i porozumienia. Nie ma też nienaturalnych dialogów, omdleń na sam widok ukochanego ani innych dziwnych rzeczy więc chyba dam radę to przetrwać 😜
Mogę pomarudzić? Nie lubię rodziny Florki - oprócz ciotek i brata! - więc wyrzuciłabym ich przez okno. Razem z telefonem dziewczyny. Przysięgam, że czytanie, jak po raz enty kręci film telefonem i wsadza aparat w kratę dla lepszego ujęcia, irytowało.
Pomarudziłam. Książkę lubię!

Podobało mi się bardziej niż 1 tom! Dostałam minizwiedzanie Łodzi, kolejne magiczne stworzenia, spotkania z dobrze już znanymi istotami i... króliczki! A wyszukiwanie ciekawostek o św. Melangell od zająców, którą Florka miała na łańcuszku to moje nowe hobby.
Fabuła nie jest skomplikowana ani nie leci z wartką akcją, ale ja wciągnęłam się w życie lecznicy i pracowników więc...

Podobnie jak część pierwsza, jest to bardzo przyjemna lektura na jeden dzień/jedną dłuższą podróż pociągiem. Zauważyłam też, że autorka stanowczo się wyrabia - ten tom perypetii Florki czyta się już o wiele lepiej niż poprzedni, dialogi wypadają naturalniej, a poszczególne sceny są nieco mniej ,,oderwane'' od siebie. Jestem bardzo ciekawa kontynuacji!

Podobnie jak część pierwsza, jest to bardzo przyjemna lektura na jeden dzień/jedną dłuższą podróż pociągiem. Zauważyłam też, że autorka stanowczo się wyrabia - ten tom perypetii Florki czyta się już o wiele lepiej niż poprzedni, dialogi wypadają naturalniej, a poszczególne sceny są nieco mniej ,,oderwane'' od siebie. Jestem bardzo ciekawa kontynuacji!

Tytuł 2 części Necrovet nie powiem jest intrygujący😁

Drugi tom jest zarówno lekki i fajny jak poprzedni. Polecam🙂

Tytuł 2 części Necrovet nie powiem jest intrygujący😁

Drugi tom jest zarówno lekki i fajny jak poprzedni. Polecam🙂

Zabawne, lekkie, przyjemne

Zabawne, lekkie, przyjemne

Myślę, że to zdecydowanie jedna z serii, która bardziej mi się spodoba za drugim razem. To co mi się zdecydowanie nie podobało to to, że pierwsze ~50% to była trochę powtórka z pierwszej części jeśli chodzi o Florkę i jej zaufanie do Bastiana. Mam nadzieję, że dalej już nie będziemy musieli czytać tego samego znowu.

Myślę, że to zdecydowanie jedna z serii, która bardziej mi się spodoba za drugim razem. To co mi się zdecydowanie nie podobało to to, że pierwsze ~50% to była trochę powtórka z pierwszej części jeśli chodzi o Florkę i jej zaufanie do Bastiana. Mam nadzieję, że dalej już nie będziemy musieli czytać tego samego znowu.

Druga część w porównaniu do pierwszej nabrała tempa, zdecydowanie jest już o czymś. Bohaterzy też stali się bardziej jacyś niż nijacy. Dobrze, że poza magicznymi zwierzętami znów poruszono prawdziwe oblicza weterynarii: zaniedbane zwierzęta w stanie agonalnym, które mimo zaleceń nie były leczone w domu, nieetyczna techniczna weterynarii i jej działania na własną rękę. Czekam na kolejny tom.

Druga część w porównaniu do pierwszej nabrała tempa, zdecydowanie jest już o czymś. Bohaterzy też stali się bardziej jacyś niż nijacy. Dobrze, że poza magicznymi zwierzętami znów poruszono prawdziwe oblicza weterynarii: zaniedbane zwierzęta w stanie agonalnym, które mimo zaleceń nie były leczone w domu, nieetyczna techniczna weterynarii i jej działania na własną rękę....

Bardzo przytulna, pełna niezwykłych zwierząt historia z mega spoko bohaterami. W tej części mamy ogromną ilość różnego rodzaju smoków, co było bardzo ciekawe. W tym tomie są już pewne wątki, które popychają nieco fabułę do przodu, przez co nie ma się aż takiego wrażenia jak w pierwszym tomie, że totalnie nie wiemy do czego dążymy. Bardzo dobra i niezobowiązująca rozrywka, polecam!

Bardzo przytulna, pełna niezwykłych zwierząt historia z mega spoko bohaterami. W tej części mamy ogromną ilość różnego rodzaju smoków, co było bardzo ciekawe. W tym tomie są już pewne wątki, które popychają nieco fabułę do przodu, przez co nie ma się aż takiego wrażenia jak w pierwszym tomie, że totalnie nie wiemy do czego dążymy. Bardzo dobra i niezobowiązująca rozrywka,...

Nie mogłam się doczekać dalszych losów Florki! Cieszę się, że mamy możliwość powrotu do tego świata, do tej lecznicy...

Mieszane mam uczucia, co do wątku z kotem przepowiadającym przyszłość. Ciekawy zabieg, ale męczył mnie on całą lekturę!

Zadowolona jestem z możliwości poznania nowych towarzyszy i pacjentów w lecznicy.

Otworzyły się kolejne wątki, jestem ciekawa ich rozwinięcia.

Nie mogłam się doczekać dalszych losów Florki! Cieszę się, że mamy możliwość powrotu do tego świata, do tej lecznicy...

Mieszane mam uczucia, co do wątku z kotem przepowiadającym przyszłość. Ciekawy zabieg, ale męczył mnie on całą lekturę!

Zadowolona jestem z możliwości poznania nowych towarzyszy i pacjentów w lecznicy.

Otworzyły się kolejne wątki, jestem ciekawa ich...

Kontynuacja przygód Florki w lecznicy weterynaryjno-nekromantycznej nie zawodzi.
Książka nie tylko utrzymuje poziom pierwszej części, ale dodatkowo w bardzo ciekawy i angażujący sposób rozwija wszystkie wątki.

Tak, jak w poprzedniej części brakowało mi odrobinę akcji, tak tutaj byłam całkowicie ukontentowana stosunkiem spokojnego snucia opowieści do bardziej emocjonujących fragmentów. Ucieszyło mnie, że w książce o drakonidach poznaliśmy smoka właściwego, ale prawdę mówiąc mnogość innych, ciekawych pacjentów lecznicy w Zrębkach, byłaby wystarczającą rekompensatą :)
Podobało mi się łagodne i naturalne rozwinięcie znajomości Florki i Bastiana. Ich relacja w miły sposób uzupełniała historię i nawet jeśli okazjonalnie wybijała się na pierwszy plan, nie zdominowała książki, zostawiając wiele miejsca dla dziejów magicznych stworzeń.

W tej części laur najlepszych zwierzątek wręczam wiwernie Jagódce oraz tatzelwurmowi Mambie. Przy tej okazji warto podkreślić, że autorka sięga po bardzo wiele zróżnicowanych zwierząt mitycznych i fantastycznych, dzięki czemu poznałam wiele ciekawych gatunków (np. Lolmisho, czy Schilalyi).

Ponownie lektura była przyjemna i wciągająca, pomagała się zrelaksować i odpocząć. Właściwie nie mam nic do zarzucenia. Zwyczajnie jest to dobra książka, którą z pewnością będę polecać.

Kontynuacja przygód Florki w lecznicy weterynaryjno-nekromantycznej nie zawodzi.
Książka nie tylko utrzymuje poziom pierwszej części, ale dodatkowo w bardzo ciekawy i angażujący sposób rozwija wszystkie wątki.

Tak, jak w poprzedniej części brakowało mi odrobinę akcji, tak tutaj byłam całkowicie ukontentowana stosunkiem spokojnego snucia opowieści do bardziej...

Bardzo fajna kontynuacja przygód techniczki weterynarii Florki oraz jej współpracowników z gabinetu weterynaryjno-nekromantycznego. Gdy w okolicy zaczynają pojawiać się drakonidy(czyli potocznie smoki) magiczna przychodnia zaczyna mieć ręce pełne roboty. Tylko skąd one nagle się wzięły? Jaki ma to związek z pewnym młodzieńcem, któremu odebrano jednego z nich? I czy uda się uratować jednego pączka, któremu ewidentnie szwankuje neurologia? Przekonajcie się sami! Czyta się naprawdę świetnie, bohaterowie rozczulają lub irytują, a magia jest obecna na wielu kartach. Polecam!

Bardzo fajna kontynuacja przygód techniczki weterynarii Florki oraz jej współpracowników z gabinetu weterynaryjno-nekromantycznego. Gdy w okolicy zaczynają pojawiać się drakonidy(czyli potocznie smoki) magiczna przychodnia zaczyna mieć ręce pełne roboty. Tylko skąd one nagle się wzięły? Jaki ma to związek z pewnym młodzieńcem, któremu odebrano jednego z nich? I czy uda się...