Kuchnia indyjska. Wege

Jak tam Wasze niedzielne obiadki? Na ogół mielony, schabowy z mizerią i oczywiście rosół? A może tak któregoś dnia zaskoczyć domowników? Podać coś co zapewni kulinarną podróż do gorących Indii? 🔥

Jeśli szukacie inspiracji na dania pachnące curry, smaki doprawione aromatyczną kurkumą i potrawy, które są niezwykle rozgrzewające, polecam Wam serdecznie nietuzinkową książkę kucharską "Kuchnia indyjska wege". Nie dość, że autor @tapigotuje dzieli się w niej swoimi najlepszymi indyjskimi przepisami, to na dodatek zdradza anegdoty i ciekawostki o poszczególnych daniach. Nie brakuje emocjonalnych wspomnień z rodzinnego domu szefa kuchni. Książka cudnie wydana jest przez @wydawnictwo_rm, okraszona tak wspaniałymi zdjęciami, że gwarantuję, już w trakcie lektury zdążycie zgłodnieć 1000 razy. 🥰

@tapigotuje to człowiek, który zostawia na talerzu całe swoje serducho i czuć to na każdej karcie tej książki. To jego wydawniczy debiut, ale szalenie przemyślany i co najważniejsze, dostosowany do każdego odbiorcy. Z przepisami poradzą sobie kulinarni amatorzy z dwiema lewymi rękami jak i wyjadacze z poziomem gwiazdki Michelin. 😁

U nas ostatnio pokusiłam się o przyrządzenie w indyjskim stylu szparagów i gwarantuję Wam, to był mój pierwszy, ale nie ostatni przepis z książki. Tapi gratuluję, bo to świetna pozycja. Drogie wydawnictwo dziękuję za możliwość współpracy przy tym tytule. To absolutny zaszczyt! 🤩

Jak tam Wasze niedzielne obiadki? Na ogół mielony, schabowy z mizerią i oczywiście rosół? A może tak któregoś dnia zaskoczyć domowników? Podać coś co zapewni kulinarną podróż do gorących Indii? 🔥

Jeśli szukacie inspiracji na dania pachnące curry, smaki doprawione aromatyczną kurkumą i potrawy, które są niezwykle rozgrzewające, polecam Wam serdecznie nietuzinkową książkę...

Lubcie książki kulinarne? Ja uwielbiam, lubię je przeglądać, zaznaczać karteczkami kolejne inspiracje, czytać i wprowadzać do swojej kuchni.
Ostatnio miałam na to mało czasu, ale dzięki tej książce, na nowo nabrałam ochoty na przygotowywanie czegoś nowego ♥️♥️♥️

🇮🇳 Kuchnia indyjska wege by Tapi
📖 Tapinder Sharma

Moja rodzina nie jest wege, ale ja już tak i zawsze bardzo mnie cieszy, gdy przygotuję im coś wege, a oni to z ochotą jedzą.
W tej książce zachwyciła mnie cała masa przepisów, czuję się zainspirowana na kilka tygodni 😂
Prawie do każdego przepisu dostajemy ciekawy wstęp, przepisy dokładnie opisane, a większość składników łatwo dostępna. Zawsze w indyjskiej kuchni przerażała mnie ilość przypraw, która należy dobrze skomponować, a tu mamy to pięknie podane.
Mamy tu cały przekrój ciekawych przepisów, znajdziecie zupy, przekąski, dania główne, pieczywo, dania z ryżem, raity, sałatki, chutneye, słodycze i napoje, a to wszystko w wege wersji.
Ja jestem oczarowana i zachęcona. Z pewnością coś przygotuję w mojej kuchni i wzbogacę swoje menu o coś więcej niż mango lassi 🥭
Cudowności polecam ♥️♥️♥️

Lubcie książki kulinarne? Ja uwielbiam, lubię je przeglądać, zaznaczać karteczkami kolejne inspiracje, czytać i wprowadzać do swojej kuchni.
Ostatnio miałam na to mało czasu, ale dzięki tej książce, na nowo nabrałam ochoty na przygotowywanie czegoś nowego ♥️♥️♥️

🇮🇳 Kuchnia indyjska wege by Tapi
📖 Tapinder Sharma

Moja rodzina nie jest wege, ale ja już tak i zawsze bardzo...

Dziś recenzja, jutro premiera w księgarniach
22 MAJA 2024

Na początku muszę od razu się określić. Jestem mięsożercą, ale umiejącym docenić dobrą kuchnię wege. Podkreślę wielkimi literami — DOBRĄ. A niestety z tą mam nieczęsto styczność. Większość deklarujących umiejętność ich przyrządzania, no bo przecież są wege, niewiele tak naprawdę o niej wie. Ja mam na te "kulinarne dzieła" moje stare ulubione określenia: paciaja, czyli danie rzadsze, lub ciapaja, czyli danie gęstsze, doprawione toną przypraw pasujących często, jak przysłowiowa pięść do nosa. Jeśli trafiałem na dania wege dobre, to tylko wtedy, kiedy robili je kucharze, którzy znakomicie poruszali się w kuchni mięsnej. Dlaczego? A no dlatego, że mają poczucie smaku w pełnej gamie, a nie zamknięte w kilku rodzajach potraw.
Na mojej drodze gastronomiczno-kulinarnej stanął swego czasu Hindus, kucharz, który w Poznaniu był szefem kuchni w prestiżowej restauracji Piano Bar, a dzisiaj ma swój niewielki lokal pod stolicą Wielkopolski w Puszczykowie. Ale Roop Lal Balu znakomicie przyrządzał mięsa, on mi tak naprawdę pokazał smak baraniny (nie jagnięciny),koźliny. To były pieczone duże kawały mięsa, które rozchodziły się na smakowite włókna. Ale niedane mi było spróbować dań wege spod jego ręki.
Te wegetariańskie oczywiście spróbowałem w indyjskich restauracjach, które bardzo często zatrudniają Hindusów czy Pakistańczyków. Dlatego z wielką radością przyjąłem książkę Tapindera Sharma „Kuchnia indyjska wege by Tapi” wydaną przez Wydawnictwo RM. Spodziewałem się po niej wiele, tym bardziej że sam jest wegetarianinem, jak deklaruje, a dania zaprezentowane w książce są daniami kuchni domowej, kolejowej, weselnej, a nie restauracyjnej.
Autor książki powołuje się na swoją mamę i przytacza niezwykle mądre słowa: „Jedzenie jest bardzo ważne, musi być kolorowe i świeżo zrobione”. Twierdziła, że odgrzewane posiłki szkodzą zdrowiu, o mrożonych nawet nie wspominając". Ekonomista z wykształcenia z miłości kucharz, właściciel restauracji Ganesh Manufaktura w Łodzi, z wyboru Polak, obecnie prowadzi warsztaty kuchni indyjskiej i kursy kulinarne.
Niesamowitą wartością książki jest to, że dania są prawdziwe, zawierają opis kto, gdzie i kiedy je jada. We wstępie znajdziemy przyprawy z nazwami w polskim, angielskim i hindi wraz ze zdjęciami. To podstawowa „apteczka” kucharza, który chce sięgnąć po przepisy z tej książki. Mnie przypomniała się jedna, której używałem, a potem zapomniałem asafetyda. Ma intensywny, charakterystyczny zapach, porównywany z cebulowym, choć ma bardziej subtelny aromat. Ze względu na mocny zapach używa się jej w niewielkich ilościach. Intensywny nieprzyjemny zapach znika podczas gotowania. W Indiach używana jest przez osoby, które ze względów religijnych nie spożywają cebuli lub czosnku. Miłośnikiem tej przyprawy i moim nauczycielem w jej korzystaniu był Marcin Michalski szef kuchni w poznańskiej Pasteli, której już nie ma, a obecnie dzierżący to stanowisko w restauracji Hyćka. Marcin lubił eksperymentować w kuchni i często w Pasteli używał tej przyprawy.
Każde danie ma dokładną recepturę i opis. Myślę, że dzięki temu to książka dla każdego od amatora gotowania w domu, weganina, oraz dla szefów kuchni, którzy mogą zainspirować się przepisami, ale także poznać jak łączyć poszczególne przyprawy. Kilka dań mnie zainspirowało i zbiorę książkę do kuchni, tym bardziej że odkryliśmy — ja i moja Ela — sklep z produktami dostarczanymi z Indii: jak papryczki chilli zielone, świeże pęczki kolendry czy okra. No i mam nadzieję, że przygotuję dania prawdziwie indyjskie, a nie prawie indyjskie. Zestaw przepisów jest szeroki, są: zupy, przekąski, dania główne, pieczywo, dania z ryżem, raity, sałatki, chutneye, słodycze i napoje.
Ja na pewno i to już wkrótce wyruszę w kulinarną podróż z Tapinderem Sharamą. Od czego zacznę? Od zrobienia prawdziwego sera paneer. Przepisy, które wyszperałem do tej pory w internetach, mijały się z tym, który jest w książce, dlatego i ser był inny, niż powinien.
No to smacznego - बोन अप्पेतित.
Ps. Wegetarianinem nie zostanę, ale zagłębię się w smaki z tej książki.

Dziś recenzja, jutro premiera w księgarniach
22 MAJA 2024

Na początku muszę od razu się określić. Jestem mięsożercą, ale umiejącym docenić dobrą kuchnię wege. Podkreślę wielkimi literami — DOBRĄ. A niestety z tą mam nieczęsto styczność. Większość deklarujących umiejętność ich przyrządzania, no bo przecież są wege, niewiele tak naprawdę o niej wie. Ja mam na te "kulinarne...