Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Hmm książka, która jest dla mnie bardzo ciężka do ocenienia.
Gdy zaczęłam ją czytać, wszystko wskazywało na to, że będzie to naprawdę dobra pozycja.
Język spójny, lekko się czyta, bez "zgrzytów". Całość utrzymana w jednolitej tonacji. Charakterystyczne opisy opuszczonego po sezonie wybrzeża, które są niezwykle realistyczne ( momentami przejaskrawione).
Niestety im dłużej czytałam, im więcej stron "przerzuciłam", tym bardziej stawałam się rozczarowana tą pozycją.
No i tu dochodzimy do meritum, czyli fabuły. Z kryminałem pozycja ma niewiele wspólnego, choć stara się nim być. Postaci Witkowskiego i przedstawione sytuacje są momentami tak abstrakcyjne i nierealne, że aż brakowało mi słów.
Zestawienie ich z bardzo naturalistycznymi opisami i stylem powieści wytworzyło dla mnie zgrzyt nie do przebrnięcia.

Hmm książka, która jest dla mnie bardzo ciężka do ocenienia.
Gdy zaczęłam ją czytać, wszystko wskazywało na to, że będzie to naprawdę dobra pozycja.
Język spójny, lekko się czyta, bez "zgrzytów". Całość utrzymana w jednolitej tonacji. Charakterystyczne opisy opuszczonego po sezonie wybrzeża, które są niezwykle realistyczne ( momentami przejaskrawione).
Niestety im dłużej...

Czytając książki zawsze staram się wyobrazić przedstawiony w nich świat. Przenieść się duchem do wnętrza historii i przeżywać ją razem z bohaterami. Im naturalniej mi to przychodzi, tym lepsza dla mnie jest dana książka. Nie ma na to wpływu gatunek literacki, ważny za to jest język i styl.
Tylko jak się ma ten wywód do "1984"?
Ano w ten sposób, że jest to najbardziej przerażająca książka jaką zdarzyło mi się przeczytać. Wizja tego świata jest po prostu zbyt realna. Nie ma w niej zbytecznego koloryzowania. Całość jest brutalnie "normalna". Zdania, myśli i czyny bohaterów obdarte są z jakiegokolwiek patosu czy górnolotnych, przekoloryzowanych gestów. Winston nawet gdy chce zachować się "bohatersko", jest niesamowicie ludzki i niedoskonały w tym co robi. Natomiast obłęd, jaki prezentują partyjni, także nie ma w sobie niczego niezwykłego. Czyż nie byliśmy na przestrzeni dziejów świadkami podobnych objawów zbiorowej manipulacji, histerii i nienawiści? Czyż nie otaczają nas ludzie tak żądni władzy, iż gotowi są podjąć się najbardziej niemoralnych i nienormalnych czynów by ją osiągnąć? Czyż nie posiadamy obecnie technologii pozwalającej na całkowitą inwigilację i kontrolę jednostki?
I właśnie to jest najbardziej przerażające.

Czytając książki zawsze staram się wyobrazić przedstawiony w nich świat. Przenieść się duchem do wnętrza historii i przeżywać ją razem z bohaterami. Im naturalniej mi to przychodzi, tym lepsza dla mnie jest dana książka. Nie ma na to wpływu gatunek literacki, ważny za to jest język i styl.
Tylko jak się ma ten wywód do "1984"?
Ano w ten sposób, że jest to najbardziej...

dawno, dawno temu...
gdy nie było jeszcze mody na wampiry...
książka zrobiła na mnie pozytywne wrażenie. Dobra pozycja dla nastoletnich czytelników. Lekka i przyjemna, niezbyt rozbudowana zarówno pod względem fabuły jak i postaci.
Niemniej, jak na dzieło nastoletniej autorki, całkiem dobra.
Należą się brawa za pomysł i lekkość pióra.

dawno, dawno temu...

gdy nie było jeszcze mody na wampiry...

książka zrobiła na mnie pozytywne wrażenie. Dobra pozycja dla nastoletnich czytelników. Lekka i przyjemna, niezbyt rozbudowana zarówno pod względem fabuły jak i postaci.

Niemniej, jak na dzieło nastoletniej autorki, całkiem dobra.

Należą się brawa za pomysł i lekkość pióra.