Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka wciąga, dobrze się ją czyta. Jednak mój zachwyt nad nią jest umiarkowany. Nie zapadła mi bardzo w pamięci, bo po roku od przeczytania mgliście kojarzyłam o czym tak naprawdę była...

Książka wciąga, dobrze się ją czyta. Jednak mój zachwyt nad nią jest umiarkowany. Nie zapadła mi bardzo w pamięci, bo po roku od przeczytania mgliście kojarzyłam o czym tak naprawdę była...

Książka piękna i wartościowa. Przeczytałam oba tomy: "A lasy..." i "Dziedzictwo na Bjorndal". Pierwsza myśl jaka nasunęła mi się w trakcie ich czytania, to to, że nie jest to powieść typowo fabularna, gdzie cały czas coś się dzieje. Bardziej jest to "traktat" o celowości życia, jego kruchości, Bogu i modlitwie (szczególnie cz. II). Autor trochę zbyt nachalnie wkłada w myśli i dialogi bohaterów swoje, nieraz przydługie, wywody na te tematy (mam tu na myśli głównie Starego i Młodego Daga). Poza tym lekturę oceniam wysoko, bo skłania do refleksji nad samym sobą. Pięknie zobrazowana przyroda surowej Norwegii, dramaty i dylematy bohaterów świetnie wzbogacają tę książkę.

Książka piękna i wartościowa. Przeczytałam oba tomy: "A lasy..." i "Dziedzictwo na Bjorndal". Pierwsza myśl jaka nasunęła mi się w trakcie ich czytania, to to, że nie jest to powieść typowo fabularna, gdzie cały czas coś się dzieje. Bardziej jest to "traktat" o celowości życia, jego kruchości, Bogu i modlitwie (szczególnie cz. II). Autor trochę zbyt nachalnie wkłada w ...

Dawno nie czytałam takiego nonsensu.

Dawno nie czytałam takiego nonsensu.