Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy łamiesz zasady, łam je mocno i na dobre.

Kiedy łamiesz zasady, łam je mocno i na dobre.

Jest śmierć i podatki, ale podatki są gorsze, bo śmierć przynajmniej nie trafia się człowiekowi co roku.

Jest śmierć i podatki, ale podatki są gorsze, bo śmierć przynajmniej nie trafia się człowiekowi co roku.

Ludzie, którzy nie potrzebują innych ludzi, potrzebują innych ludzi, by im okazywać, że są ludźmi, którzy nie potrzebują innych ludzi.

Ludzie, którzy nie potrzebują innych ludzi, potrzebują innych ludzi, by im okazywać, że są ludźmi, którzy nie potrzebują innych ludzi.

Ludzie potrzebują wiary w bogów, choćby dlatego, że tak trudno jest wierzyć w ludzi.

Ludzie potrzebują wiary w bogów, choćby dlatego, że tak trudno jest wierzyć w ludzi.

Na świecie istnieją podobno dwa rodzaje ludzi. Jedni kiedy dostają szklankę dokładnie w połowie napełnioną mówią:' Ta szklanka jest w połowie pełna'. Ci drudzy mówią:'Ta szklanka jest w połowie pusta'. Jednakże świat należy do tych, którzy patrzą na szklankę i mówią:'Co jest z tą szklanką? Przepraszam bardzo... No przepraszam... To ma być moja szklanka? Nie wydaje mi się. Moja szklanka była pełna. I większa od tej!'. A na drugim końcu baru świat pełen jest innego rodzaju osób, które mają szklanki pęknięte albo szklanki przewrócone (zwykle przez kogoś z tych, którzy żądali większych szklanek), albo całkiem nie mają szklanek, bo stały z tyłu i barman ich nie zauważył.

Na świecie istnieją podobno dwa rodzaje ludzi. Jedni kiedy dostają szklankę dokładnie w połowie napełnioną mówią:' Ta szklanka jest w połowi...

Nie zastanawiaj się nad problemem, myśl o rozwiązaniu.

Nie zastanawiaj się nad problemem, myśl o rozwiązaniu.

Jednej nocy zbudziło mnie piskanie, cichutkie, podobne do gackowego. Patrzę, patrzę – a tam leży stara mysza, a przy niej więcej jak tuzin małych, gołych kulek, uczepionych jej cycków jak galasy liści. Musi małe myszy, myślę sobie. Czyli nie wszystkie myszy lęgną się same przez się, i niektóre rodzą się jak prawdziwe zwierzęta. Nie odszedłem tedy. Chodzowałem do lasu po chrust i grzałem w pustelni, choć zmrożone gałęzie kopciły jak diabeł z matką i nie szło przez to w środku wytrzymać. Alem grzał, iżby myszom nie było zimno. Jakbym odszedł, toby pewnie zdechły. Jebane myszy. Lubiłem się im przyglądać i czasem podrzucałem im do dziury kulkę z chleba. Minął może tydzień, a może nie, i stara mysza zeżarła małe. Leżała z wybulonym brzuchem, o takim, o, gruba jak tuczna świnia, a wokół walały się poodgryzane łebki i kawałki ogonów. Chciałem francę zatłuc kijem od mietły, alem, cholera, nie mógł. Przyroda to jednak kurwa jest. Nie pojmuję, jak można było napisać w świętych księgach, że Bóg stworzył świat i wiedział, że to było dobre. Chuj tam dobre. Każdy każdego żre i nic nie ma, tylko strach, choroba i zdychanie. U stóp Pańskiego tronu musi być słychać nie anielskie pienia, tylko jeden pełen bólu skowyt. Nie ma wytchnienia, nie ma w przyrodzie szabasu ani niedzieli. No, jeśli tę machinę śmierci wprawił w ruch Bóg, to albo nie jest on Bogiem, tylko diabłem, albo jest do cna pojebany.".

Jednej nocy zbudziło mnie piskanie, cichutkie, podobne do gackowego. Patrzę, patrzę – a tam leży stara mysza, a przy niej więcej jak tuzin ...