Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na początku wydawało mi się, że czytam książkę o szkolnych miłościach. Taki paranormal high school harlequin:) Nic szczególnego. Kiedy pojawiły się zombiaki zrobiło się ambitniej. Bohaterowie ze swoimi zdolnościami, zombie i ich cechy, sposób w jaki odbywa się walka. Sczegółowość tego świata jakaś tam jest, nie powiem. Książka zainteresowała mnie nawet, choć nie porwała do drugiego tomu.

Na początku wydawało mi się, że czytam książkę o szkolnych miłościach. Taki paranormal high school harlequin:) Nic szczególnego. Kiedy pojawiły się zombiaki zrobiło się ambitniej. Bohaterowie ze swoimi zdolnościami, zombie i ich cechy, sposób w jaki odbywa się walka. Sczegółowość tego świata jakaś tam jest, nie powiem. Książka zainteresowała mnie nawet, choć nie porwała do...

Czytałem tłumaczenie Jerzego Łozińskiego, te nowsze,
gdzie przywrócono kojarzone przez wszystkich nazwy.
Mimo negatywnej atmosfery wokół tego tłumaczenia
byłem do niego nastawiony pozytywnie i tak się teraz
zastanawiam czy to wpływ przekładu, że książka zaczęła
mnie pod koniec nużyć? Ciężko powiedzieć. Mój ulubiony
fragment książki to las Entów. W wielu innych momentach
także się bardzo wciągałem i przykuwało moją uwagę, ale
ogólnie zachwycony nie jestem. Czasami autor tak
zagłębiał się w szczegóły, mnożył je aż do przesady. Mam
wrażenie, że w książce jest pewien nadmiar, który niczego
nie wnosi i tylko zanudza czytelnika.

Czytałem tłumaczenie Jerzego Łozińskiego, te nowsze,
gdzie przywrócono kojarzone przez wszystkich nazwy.
Mimo negatywnej atmosfery wokół tego tłumaczenia
byłem do niego nastawiony pozytywnie i tak się teraz
zastanawiam czy to wpływ przekładu, że książka zaczęła
mnie pod koniec nużyć? Ciężko powiedzieć. Mój ulubiony
fragment książki to las Entów. W wielu innych...

Nie jest to powieść tylko zbiór powiązanych ze sobą historyjek publikowanych na przestrzeni dwóch lat w gazecie. Ciepłe, miłe opowiastki, bardziej flakowoolejowe niż porywające. Jak ktoś ma ochotę przenieść się w czasie do 1851 roku i zjeść kawałek ciasta z herbatą w gronie starszych chichoczących pań to książka ta będzie w sam raz.

Nie jest to powieść tylko zbiór powiązanych ze sobą historyjek publikowanych na przestrzeni dwóch lat w gazecie. Ciepłe, miłe opowiastki, bardziej flakowoolejowe niż porywające. Jak ktoś ma ochotę przenieść się w czasie do 1851 roku i zjeść kawałek ciasta z herbatą w gronie starszych chichoczących pań to książka ta będzie w sam raz.