Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uwielbiam Nosowską i Heya. Od zawsze, pewnie na zawsze. Książkę połknęłam w jeden dzień i strasznie, ale strasznie "mnie" się podobała :)

Felietony Kaśki trafiają prosto w moje serce. Momentami czytam dokładnie to, co siedzi we mnie, a nie potrafię tego wyrazić. Nosowska trafnie ocenia i komentuje rzeczywistość, rozdrapuje stare, zabliźnione rany, celnie podsumowuje obłęd obecnych czasów, bija szpilki celebrytom.

Ja chce więcej......

Uwielbiam Nosowską i Heya. Od zawsze, pewnie na zawsze. Książkę połknęłam w jeden dzień i strasznie, ale strasznie "mnie" się podobała :)

Felietony Kaśki trafiają prosto w moje serce. Momentami czytam dokładnie to, co siedzi we mnie, a nie potrafię tego wyrazić. Nosowska trafnie ocenia i komentuje rzeczywistość, rozdrapuje stare, zabliźnione rany, celnie podsumowuje obłęd...

Niecałe 24h wystarczyły do przeczytania książki. Po której zrobiło mi się wstyd - wstyd, że ja, historyk, nie znam żadnego naukowego opracowania tego tematu. Nie znam bo go po prostu nie ma....

Ta książka to reportaż historyczny - z tego powodu łatwo się ją czyta. To też jest minus, gdyż nie ma profesjonalnego aparatu naukowego - przypisów i rzetelnej bibliografii. Słowa uznania od Marcina Zaręby - jednego z niewielu naukowców, którego interesują czasy ostatnich miesięcy wojny i pierwszych powojennych - ostatecznie mnie przekonały do tej pozycji. I nie zawiodłam się. Jest świetna, jest wciągająca, jest próbą opowiedzenia niełatwej przecież historii polskiego narodu, który (jak wszystkie narody) nie jest tylko bohaterem i nie tylko ofiarą wojny i okupacji.

Wielki szacunek dla wydawnictwa, które obecnych, zabarwionych nacjonalizmem czasach odważyło się tę książkę wydać.

Ta książka uświadamia nam również, że nie istnieje tylko jedna wersja polskiej historii, że Ślązacy, Kaszubi, Mazurzy czy mieszkańcy Kresów tą historię mają inną. I patrząc tylko z punktu widzenia Warszawy przegapiamy wiele ważnych kwestii.

Niecałe 24h wystarczyły do przeczytania książki. Po której zrobiło mi się wstyd - wstyd, że ja, historyk, nie znam żadnego naukowego opracowania tego tematu. Nie znam bo go po prostu nie ma....

Ta książka to reportaż historyczny - z tego powodu łatwo się ją czyta. To też jest minus, gdyż nie ma profesjonalnego aparatu naukowego - przypisów i rzetelnej bibliografii. Słowa...

Do książki wróciłam w ramach własnej akcji "przeczytaj wszystko co masz w domu". Ostatni raz Camusa miałam w ręku w liceum, kiedy był obowiązkową lekturą szkolną. Dziś przeczytałam go po raz drugi, z wielką przyjemnością. Miło czytać książkę, która ma tyle znaczeń - i dosłowną i przenośną. Książkę, która daje nadzieję.

Minus (na który nie zwróciłam uwagi w liceum) to przydługie opisy. I niezgoda na wątek Tarrou. Nie podoba mi się, nie podoba mi się, nie podoba mi się :(

Polecam z całego serca

Do książki wróciłam w ramach własnej akcji "przeczytaj wszystko co masz w domu". Ostatni raz Camusa miałam w ręku w liceum, kiedy był obowiązkową lekturą szkolną. Dziś przeczytałam go po raz drugi, z wielką przyjemnością. Miło czytać książkę, która ma tyle znaczeń - i dosłowną i przenośną. Książkę, która daje nadzieję.

Minus (na który nie zwróciłam uwagi w liceum) to...