Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Początkowo nieco irytował mnie chaos w narracji i przeskakiwanie między okresami historycznymi i wątkami, ale później książka całkowicie mnie wciągnęła. Pozwala lepiej zrozumieć Śląsk i Ślązaków, rzuca nowe światło na wiele spraw, dotyka też ogólnie sprawy tożsamości i relacji międzyludzkich, niekoniecznie związanych z tym regionem. Sama nie pochodzę ze Śląska, tylko z Jaworzna, czyli ni to Małopolski, ni Śląska, ni Zagłębia, ale ze względu na śląskie korzenie i bliskość geograficzną, zawsze gdzieś mnie ta kultura pociągała.
"Kajś" skłania do przemyśleń na temat własnego pochodzenia, tożsamości i tego, co z nich wynika. Zdecydowanie polecam.

Początkowo nieco irytował mnie chaos w narracji i przeskakiwanie między okresami historycznymi i wątkami, ale później książka całkowicie mnie wciągnęła. Pozwala lepiej zrozumieć Śląsk i Ślązaków, rzuca nowe światło na wiele spraw, dotyka też ogólnie sprawy tożsamości i relacji międzyludzkich, niekoniecznie związanych z tym regionem. Sama nie pochodzę ze Śląska, tylko z...

Przyznam, że kupiłam tę książkę głównie z sympatii do autorki i trochę się rozczarowałam. Paulinę bardzo lubię i cenię za jej działalność zarówno na YouTube jak i Instagramie. Jednak o ile w krótkich formach pisanych, filmach czy wywiadach odpowiada mi jej styl wypowiedzi, o tyle uważam, że w pełnowymiarowej książce tak duża liczba kolokwializmów i skala "ufajniania" języka (jak to ktoś ujął w komentarzach) jest męcząca i wręcz irytująca. Ponadto uważam, że za mało jest w tej książce skupienia na przytaczanych utworach, a za dużo informacji z życia autorki i przemyśleń często praktycznie niezwiązanych z zacytowanym fragmentem czy całym utworem. Rozumiem, że taki był zamysł, aby pokazać, jakie emocje, myśli i wspomnienia mogą wywołać książki, ale mogłoby to być lepiej wyważone, bo momentami ma się wrażenie, że czyta się (dosyć intymny) pamiętnik autorki, który dla urozmaicenia został poprzeplatany cytatami. Zgadzam się też z jedną z opinii, że książka jest też mocno moralizatorska, co również trochę razi - mimo że zgadzam się z większością światopoglądowych przemyśleń Pauliny.
Niewątpliwą zaletą "Literatoury" jest jednak przedstawienie lub przypomnienie wielu ciekawych pozycji polskiej literatury i czasem pokazaniu ich z innej perspektywy. Sama po lekturze mam ochotę przeczytać niejedną z przytoczonych książek.
Moje uwagi do książki są bardzo subiektywne, po prostu mnie styl i forma nie do końca podpasowały, ale może ktoś inny odebrałby je jako zalety. Być może poprzez luźny styl i osobiste wyznania "Literatoura" zdoła przekonać (zwłaszcza młode) osoby, które po książki sięgają niechętnie lub wcale, że może to być pasjonująca przygoda i warto spróbować. I tego książce, autorce i owym czytelnikom życzę.

Przyznam, że kupiłam tę książkę głównie z sympatii do autorki i trochę się rozczarowałam. Paulinę bardzo lubię i cenię za jej działalność zarówno na YouTube jak i Instagramie. Jednak o ile w krótkich formach pisanych, filmach czy wywiadach odpowiada mi jej styl wypowiedzi, o tyle uważam, że w pełnowymiarowej książce tak duża liczba kolokwializmów i skala...

Niesamowita, poruszająca książka, która uświadamia, jak wielkim sukcesem ludzkości jest chirurgia oraz jakim ogromem cierpienia okupiony jest jej rozwój. W książce wstrząsających jest wiele spraw - od ogromu bezsensownego cierpienia milionów ludzi, którym przyszło żyć i chorować w czasach sprzed tytułowego stulecia i odkrycia narkozy, poprzez niemieszczącą się w głowie skamieniałość i opór wybitnych lekarzy i naukowców i lekceważenie przez nich odkryć, które mogły ruszyć naprzód medycynę, jednak zagrażały ich pozycji, ponieważ podważały wyznawane i praktykowane przez nich przez dziesięciolecia zasady, aż po osobiste historie pacjentów i lekarzy walczących z bólem, chorobami i śmiercią.
Mimo że książka opowiada o trudnych i czasem skomplikowanych sprawach, czyta się ją bardzo dobrze i naprawdę wciąga. Zdecydowanie polecam każdemu - "Stulecie chirurgów" pozwala z innej perspektywy spojrzeć na dziedzinę, która w gruncie rzeczy dotyczy nas wszystkich.

Niesamowita, poruszająca książka, która uświadamia, jak wielkim sukcesem ludzkości jest chirurgia oraz jakim ogromem cierpienia okupiony jest jej rozwój. W książce wstrząsających jest wiele spraw - od ogromu bezsensownego cierpienia milionów ludzi, którym przyszło żyć i chorować w czasach sprzed tytułowego stulecia i odkrycia narkozy, poprzez niemieszczącą się w głowie...

Jedna z lepszych i ważniejszych książek, jakie czytałam. Historia człowieka opowiedziana w pasjonujący i zrozumiały sposób. Często składnia do przemyśleń nad naszą przeszłością, teraźniejszością ale też przyszłością. Dylematów natury moralnej w "Sapiens" na pewno nie brakuje.

Jedna z lepszych i ważniejszych książek, jakie czytałam. Historia człowieka opowiedziana w pasjonujący i zrozumiały sposób. Często składnia do przemyśleń nad naszą przeszłością, teraźniejszością ale też przyszłością. Dylematów natury moralnej w "Sapiens" na pewno nie brakuje.

Moim zdaniem to książka przełomowa w dziedzinie odżywiania i zdrowia. Ogrom badań i liczba dowodów naukowych zrobiły na mnie duże wrażenie, spotęgowane jeszcze tym, że wiele z tym faktów jest znanych od lat, a mimo to wciąż nie słyszy się o nich szeroko w mediach, na uczelniach ani w gabinetach lekarzy. Uważam, że "The China Study" powinien przeczytać każdy, a w szczególności sceptycy, aby w dyskusjach na temat zdrowotnych korzyści płynących z weganizmu nie padał już więcej "argument", że to niepoparte badaniami szarlataństwo.

Moim zdaniem to książka przełomowa w dziedzinie odżywiania i zdrowia. Ogrom badań i liczba dowodów naukowych zrobiły na mnie duże wrażenie, spotęgowane jeszcze tym, że wiele z tym faktów jest znanych od lat, a mimo to wciąż nie słyszy się o nich szeroko w mediach, na uczelniach ani w gabinetach lekarzy. Uważam, że "The China Study" powinien przeczytać każdy, a w...

Ciekawa lektura streszczająca historię filozofii zachodniej i zarysowująca tło w postaci historii powszechnej. Dla laika w dziedzinie filozofii (którym sama jestem) miejscami może być nużąco lub zbyt zawile, ale ogólnie autor w czytelny i przystępny sposób wyjaśnia osiągnięcia i poglądy kolejnych znaczących dla filozofii myślicieli.

Ciekawa lektura streszczająca historię filozofii zachodniej i zarysowująca tło w postaci historii powszechnej. Dla laika w dziedzinie filozofii (którym sama jestem) miejscami może być nużąco lub zbyt zawile, ale ogólnie autor w czytelny i przystępny sposób wyjaśnia osiągnięcia i poglądy kolejnych znaczących dla filozofii myślicieli.

Wstrząsająca opowieść o młodej kobiecie w depresji, zapadającej coraz głębiej w chorobę psychiczną. Esther próbuje żyć normalnie, ale jest niechętna wobec "normalnego" życia. Nie znajduje zrozumienia dla swojej odmienności w otoczeniu, ale też sama nie rozumie własnych uczuć, wyborów i działań. Szuka sposobu na odebranie sobie życia i jednocześnie powodu, by tego nie robić.
Czytając "Szklany klosz" można wczuć się w to zagubienie i niezdecydowanie bohaterki. Przerażający jest fakt, jak bardzo osoba w takim stanie odcina się od świata, a bliscy próbujący pomóc na siłę, albo zagłuszyć swoje wyrzuty sumienia, pogarszają sytuację.
Fakt, że autorka sama zmagała się z podobnymi problemami i niedługo po publikacji książki popełniła samobójstwo, potęguje odczucia i zmienia nieco odbiór powieści

Wstrząsająca opowieść o młodej kobiecie w depresji, zapadającej coraz głębiej w chorobę psychiczną. Esther próbuje żyć normalnie, ale jest niechętna wobec "normalnego" życia. Nie znajduje zrozumienia dla swojej odmienności w otoczeniu, ale też sama nie rozumie własnych uczuć, wyborów i działań. Szuka sposobu na odebranie sobie życia i jednocześnie powodu, by tego nie robić....

To było moje pierwsze spotkanie z Kingiem i nie spodziewałam się, że będzie aż tak udane. Dawno żadna książka mnie tak nie wciągnęła, mimo że oglądałam kiedyś film, więc wiedziałam mniej więcej, co się wydarzy i jak się skończy ta historia.
"Zielona mila" porusza i skłania do przemyśleń na wiele tematów, dotyczących nie tylko sprawiedliwości, zbrodni i kary, ale też śmierci, samotności i psychiki człowieka. Tematy poważne i ciężkie, ale książka nie jest w całości przytłaczająca, ma lżejsze fragmenty, które pozwalają odetchnąć, jest wyważona.
Na pewno na długo pozostanie w mojej głowie.

To było moje pierwsze spotkanie z Kingiem i nie spodziewałam się, że będzie aż tak udane. Dawno żadna książka mnie tak nie wciągnęła, mimo że oglądałam kiedyś film, więc wiedziałam mniej więcej, co się wydarzy i jak się skończy ta historia.
"Zielona mila" porusza i skłania do przemyśleń na wiele tematów, dotyczących nie tylko sprawiedliwości, zbrodni i kary, ale też...

Takich książek nam niewątpliwie potrzeba - jako społeczeństwu i jako jednostkom. Hołownia ciekawie opowiada o tym, że bycie jednocześnie katolikiem i osobą dbającą o naszą planetę i interesującą się jej losem, absolutnie się nie wyklucza, a wręcz przeciwnie - te dwie cechy pasują do siebie jak ulał. Nie brak tutaj wstrząsających i ściskających serce opowieści o losie zwierząt hodowlanych i łownych oraz danych z przeróżnych badań i publikacji na temat m.in. wpływu rosnącego spożycia mięsa na środowisko czy na zdrowie ludzi. Jeśli miałabym coś autorowi zarzucić, to może to, że książka jest trochę przeciągnięta (bardzo dużo cytatów i wielokrotnie powtarzane niektóre kwestie) oraz to, że jednak wolałabym, aby tego typu książka była pozbawiona politycznych zaczepek, których jest oczywiście niewiele, ale mnie jakoś zawsze rażą w oczy (niezależnie od tego, z której są strony ;) ). Jednak są to tylko niuanse, niewpływające szczególnie na odbiór całości - "Boskie zwierzęta" są ciekawe, wywołują dużo skrajnych emocji, odpowiadają na ważne pytania i czyta je się naprawdę dobrze, tak że zdecydowanie polecam!

Takich książek nam niewątpliwie potrzeba - jako społeczeństwu i jako jednostkom. Hołownia ciekawie opowiada o tym, że bycie jednocześnie katolikiem i osobą dbającą o naszą planetę i interesującą się jej losem, absolutnie się nie wyklucza, a wręcz przeciwnie - te dwie cechy pasują do siebie jak ulał. Nie brak tutaj wstrząsających i ściskających serce opowieści o losie...

Historia Billy'ego Milligana jest niezwykle ciekawa; aż ciężko uwierzyć, że nie jest wytworem wyobraźni pisarza, a autentyczną opowieścią. Pomimo tego, że książka ma ponad 500 stron, czyta się ją szybko. Szczególnie wciągający jest II tom, w którym opisano życie Milligana od urodzenia do czasu aresztowania i skupiono się na tym, jak powstawały poszczególne osobowości i jak radziły sobie w trudnej rzeczywistości.
Miałam z tą książką jednak pewien problem. Niejednokrotnie odnosiłam wrażenie, że zdania są jakieś "kanciaste", a frazy w ustach bohaterów brzmią nienaturalnie. Wydaje mi się, że może to być kwestia tłumaczenia, bo nie czytałam jej w oryginale. Pomimo jednak tych niedogodności, uważam "Człowieka o 24 twarzach" za pozycję naprawdę wartą przeczytania.

Historia Billy'ego Milligana jest niezwykle ciekawa; aż ciężko uwierzyć, że nie jest wytworem wyobraźni pisarza, a autentyczną opowieścią. Pomimo tego, że książka ma ponad 500 stron, czyta się ją szybko. Szczególnie wciągający jest II tom, w którym opisano życie Milligana od urodzenia do czasu aresztowania i skupiono się na tym, jak powstawały poszczególne osobowości i jak...