Jesteśmy społecznością, która kocha książki

-Dobrze ci w tym smokingu - powiedziałam z uznaniem. -Aniele - nachylił się i delikatnie skubnął moje ucho zębami - poczekaj, aż go zdejmę...

-Dobrze ci w tym smokingu - powiedziałam z uznaniem. -Aniele - nachylił się i delikatnie skubnął moje ucho zębami - poczekaj, aż go zdejmę.....

Nie zasługujesz na mnie - zgodził się.- Zasługujesz na kogoś lepszego, ale utknęłaś tu ze mną i musisz sobie z tym jakoś poradzić.

Nie zasługujesz na mnie - zgodził się.- Zasługujesz na kogoś lepszego, ale utknęłaś tu ze mną i musisz sobie z tym jakoś poradzić.

Nie wiedziałabym, czym jest normalność, nawet gdybym się o nią potknęła.

Nie wiedziałabym, czym jest normalność, nawet gdybym się o nią potknęła.

- Marzę tylko o łóżko - W takim razie mamy podobne marzenia - ty też marzysz tylko łóżku? - Przecież Patch mówił, że rzadko sypia - Marzę o tobie w moim łóżku

- Marzę tylko o łóżko - W takim razie mamy podobne marzenia - ty też marzysz tylko łóżku? - Przecież Patch mówił, że rzadko sypia - Marzę ...

Naciągnęłam kołdrę pod brodę i poczułam, jak wabi mnie delikatny, słodki sen. Już właściwie byłam w jego objęciach, kiedy materac się ugiął pod ciężarem drugiego ciała. - Nie mam pojęcia, dlaczego tak uwielbiasz to łóżko. - powiedział Patch. - Jest o trzydzieści centymetrów za krótkie i o metr za wąskie. Nie jestem też fanem tej fioletowej pościeli. Natomiast moje łóżko to co innego...

Naciągnęłam kołdrę pod brodę i poczułam, jak wabi mnie delikatny, słodki sen. Już właściwie byłam w jego objęciach, kiedy materac się ugiął ...

- Zgadnij, gdzie jestem. - Nie muszę zgadywać. Masz na sobie nadajnik - odpisał. Spojrzałam w dół. No jasne, założyłam dziś dżinsową kurtkę. - Będę za dwadzieścia minut - napisał Patch. - W którym pokoju jesteś? - W twojej sypialni. - Daj mi dziesięć minut".

- Zgadnij, gdzie jestem. - Nie muszę zgadywać. Masz na sobie nadajnik - odpisał. Spojrzałam w dół. No jasne, założyłam dziś dżinsową kurtkę....

- Przejechałam całą tę drogę po to, by cię odnaleźć - odparłam, a do oczu napłynęły mi łzy. - Tamte cztery dni to było dla mnie za mało. Chciałam pobyć z tobą właśnie tak jak teraz. Posiedzieć w restauracji w ciepłą, spokojną noc. Pospacerować po plaży i pogadać o jakichś głupotach. - Mam świetny pomysł. Chodźmy pospacerować po plaży i pogadać o głupotach. - Czytasz mi w myślach - zachichotałam. - Widzisz? Jestem chodzącą doskonałością. Nie musisz mi nawet mówić, czego chcesz. - Jude postukał się palcem w głowę. - Jestem męską wróżką. Jedną na milion. To co najmniej drugoligowa supermoc. - Przestań. Przez ciebie zaraz naparskam do drinka. - Już to przewidziałem. -Jude znowu postukał się po głowie. - To najlepszy wieczór w moim życiu - westchnęłam radośnie. - Dziękuję ci. - Przeze mnie naparskałaś sobie do drinka i twierdzisz, że to najlepszy wieczór w twoim życiu. Dość łatwo cię zadowolić.

- Przejechałam całą tę drogę po to, by cię odnaleźć - odparłam, a do oczu napłynęły mi łzy. - Tamte cztery dni to było dla mnie za mało. Chc...

Quot libros, quam tempus - Tak dużo książek, tak mało czasu.

Quot libros, quam tempus - Tak dużo książek, tak mało czasu.

(...) - Nienawidzę cię - jęknęłam żałośnie. - Tak, to już ustaliliśmy. Chodźmy.

(...) - Nienawidzę cię - jęknęłam żałośnie. - Tak, to już ustaliliśmy. Chodźmy.