Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę tę reklamuje się jako kultowy bestseller naszych czasów, wartką, pełną nieprzewidzianych zwrotów akcji i powalającą czytelnika swoją wnikliwą analizą ludzkiej psychiki.
Być może na mojej ocenie tej książki zaważyły zbyt wygórowane wymagania, niemniej uważam, że dawno nie miałam w ręce tak schematycznej, prostackiej i ubliżającej inteligencji czytelnika powieści.
Styl autora woła o pomstę do nieba i przypomina raczej wypociny nastolatka dopiero próbującego swych sił w tworzeniu opowiadań niż dojrzałego autora. Nie brak w nim takich smaczków jak 'łzy zalśniły w jej jasnoniebieskich, wielkich oczach' czy 'słońce igrało z burzą jej rudobrązowych włosów', czyli schematycznych i powszechnie stosowanych przez pisarzy niższej rangi kalek językowych.
Nieprzewidziane zwroty akcji zaskakują tylko dlatego, że autor najwyraźniej wybrał najmniej prawdopodobne rozwiązania akcji i co kilka rozdziałów rzuca czytelnikowi w oczy smaczkiem typu 'aha! mordercą nie jest tak naprawdę A, tylko B', żeby za 15 stron zrobić wspaniały zwrot o 180 stopni i wykrzyknął 'jednak to A!'. Z czasem robi się to wielce irytujące i przewidywalne.
Psychologia postaci umarła w straszliwych mękach. Wszystko dzieje się po łebkach, żaden bohater nie jest wiarygodny, ich działania nie są niczym umotywowane. Książka z tyloma wątkami powinna być co najmniej kilka razy grubsza. Ma się wrażenie, że autor streścił każdy wątek do minimum, nakreślając tylko ogólny zarys akcji.
Główny bohater, detektyw prowadzący śledztwo jest kompletnie jednowymiarowy. Co prawda równolegle prowadzi dość ciekawy proces, ale praktycznie nic o nim nie wiemy oprócz kilku lakonicznych wzmianek, że pojechał do sądu i wrócił po godzinie. Jego żona zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach i chociaż od czasu do czasu wzdycha rzewnie na wspomnienie o niej jej wątek w ogóle nie pozostaje rozwiązany. Zostaje wyśmiany przez opinię publiczną za stosowanie zdolności nadprzyrodzonych do odnalezienia zaginionego mężczyzny, jednak kończy się to na kilku wzmiankach o kpiących artykułach w prasie i wątek zostaje zakończony.
Czuję wielki niedosyt po przeczytaniu tej książki, bo w rzeczywistości wydaje się ona dopiero szkicem powieści, a nie produktem finalnym. W efekcie wypada bardzo słabo i mizernie.

Książkę tę reklamuje się jako kultowy bestseller naszych czasów, wartką, pełną nieprzewidzianych zwrotów akcji i powalającą czytelnika swoją wnikliwą analizą ludzkiej psychiki.
Być może na mojej ocenie tej książki zaważyły zbyt wygórowane wymagania, niemniej uważam, że dawno nie miałam w ręce tak schematycznej, prostackiej i ubliżającej inteligencji czytelnika...