Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Hyperiona i Endymion czytałem jednym tchem. Przez "Terror" ciężko było mi przebrnąć. Gubiłem się w postaciach a klimat książki mnie przygnębiał.

Hyperiona i Endymion czytałem jednym tchem. Przez "Terror" ciężko było mi przebrnąć. Gubiłem się w postaciach a klimat książki mnie przygnębiał.

Bardzo dobra książka. Tym bardziej, że jedyna tego rodzaju na polskim rynku. Oczywiście ocena jak najbardziej subiektywna, jako że autor opisywał niejedno wydarzenie, w którym miałem okazję wziąć udział czy rozmawiał z niejednym mym znajomym. W każdym razie dla mnie osobiście to bardzo sentymentalny materiał i polecam każdemu, kto w HC maczał kiedykolwiek palce.
Zapewne dla osób spoza nurtu książka nie będzie tak ciekawa, chyba że ktoś pisze pracę z socjologii o dawnych subkulturach ;-)
Dla młodych hardcore'owców, którzy samych czasów nie mogą pamiętać, polecam jak najbardziej. Solidny kawałek historii.
Kłuje w oczy spora (jak na moje wymagania) liczba literówek. Liczę, że kolejne tomy przejdą solidniejszą korektę.

Bardzo dobra książka. Tym bardziej, że jedyna tego rodzaju na polskim rynku. Oczywiście ocena jak najbardziej subiektywna, jako że autor opisywał niejedno wydarzenie, w którym miałem okazję wziąć udział czy rozmawiał z niejednym mym znajomym. W każdym razie dla mnie osobiście to bardzo sentymentalny materiał i polecam każdemu, kto w HC maczał kiedykolwiek palce.
Zapewne...

Zupełnie nie moja narracja. To przecież były już lata `70 a czytając komiks ma się wrażenie ze scenariusz był pisany 20 lat wcześniej. Fajna kreska ale całość mnie nie urzekła.

Zupełnie nie moja narracja. To przecież były już lata `70 a czytając komiks ma się wrażenie ze scenariusz był pisany 20 lat wcześniej. Fajna kreska ale całość mnie nie urzekła.

Moje pierwsze zetknięcie z pojęciem terroryzmu, dawno w czasach dzieciństwa. Bardzo ją cenię ponieważ sądzę, że ukształtowała we mnie podejście do terroryzmu "nigdy się nie poddawać, nie ulegać strachowi"

Moje pierwsze zetknięcie z pojęciem terroryzmu, dawno w czasach dzieciństwa. Bardzo ją cenię ponieważ sądzę, że ukształtowała we mnie podejście do terroryzmu "nigdy się nie poddawać, nie ulegać strachowi"

No niestety strasznie się zawiodłem. Mogę jedynie zgadywać, że wysokie oceny książka zawdzięcza młodemu pokoleniu czytelników. I rozumiem, albo raczej akceptuję, że może im się podobać. Do mnie, 40-latka ta powieść zupełnie nie trafiła. Fabuła to miks horrorów i fantasy, totalna mieszanka mitologii. Postacie reprezentują to wszystko czego nie lubię w dzisiejszej młodzieży: kłótliwość, cyniczność, arogancja. Miałem ochotę na całość cyklu, ale poddaję się już teraz.

No niestety strasznie się zawiodłem. Mogę jedynie zgadywać, że wysokie oceny książka zawdzięcza młodemu pokoleniu czytelników. I rozumiem, albo raczej akceptuję, że może im się podobać. Do mnie, 40-latka ta powieść zupełnie nie trafiła. Fabuła to miks horrorów i fantasy, totalna mieszanka mitologii. Postacie reprezentują to wszystko czego nie lubię w dzisiejszej młodzieży:...

Niesamowite jak Zajdel 40 czy 50 lat temu potrafił skutecznie przewidzieć przyszłość.

Niesamowite jak Zajdel 40 czy 50 lat temu potrafił skutecznie przewidzieć przyszłość.

Ta seria to chyba równia pochyła. Po pierwszym tomie miałem wątpliwości czy sięgnąć po drugi. Licząc na poprawę sięgnąłem i była to strata czasu.

Ta seria to chyba równia pochyła. Po pierwszym tomie miałem wątpliwości czy sięgnąć po drugi. Licząc na poprawę sięgnąłem i była to strata czasu.

Bardzo słaba książka jak na Pilipiuka. Chaos, brak logiki, nudna akcja a postaci jakieś takie niedorobione. Chciałem polecić siostrzeńcowi, ale na szczęście nie zdążyłem.

Bardzo słaba książka jak na Pilipiuka. Chaos, brak logiki, nudna akcja a postaci jakieś takie niedorobione. Chciałem polecić siostrzeńcowi, ale na szczęście nie zdążyłem.