Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jesteśmy niestałymi, głupimi istotami ze słabą pamięcią i ogromnym darem do samozniszczenia.

Jesteśmy niestałymi, głupimi istotami ze słabą pamięcią i ogromnym darem do samozniszczenia.

Ogień jest zaraźliwy! I jeśli my płoniemy, ty płoniesz razem z nami.

Ogień jest zaraźliwy! I jeśli my płoniemy, ty płoniesz razem z nami.

- Czasem życie jest naprawdę do dupy. Ale wiesz czego się trzymam? Chwil, które nie są do dupy. Cała sztuka polega na tym, by umieć je dostrzec.

- Czasem życie jest naprawdę do dupy. Ale wiesz czego się trzymam? Chwil, które nie są do dupy. Cała sztuka polega na tym, by umieć je dostrzec.

- Jesteś piękna w walce (...) Niczym anioł zemsty przynoszący sprawiedliwość. - Zabawne - Poprawiłam uścisk na rękojeści sztyletu- Właśnie po to przychodzę. - Anioły upadają, Rose.

- Jesteś piękna w walce (...) Niczym anioł zemsty przynoszący sprawiedliwość. - Zabawne - Poprawiłam uścisk na rękojeści sztyletu- Właśnie po to przychodzę. - Anioły upadają, Rose.

Trudno ich nienawidzić. To po prostu skończeni idioci.

Trudno ich nienawidzić. To po prostu skończeni idioci.

Całowałam go dłużej niż zwykle, zarówno próbując pohamować łzy i sprawić, by ułożył się w wygodny dla mnie sposób. Moja ręka zamknęła się wokół nogi krzesła, którą ukryłam w kieszeni mojej bluzy. Będę pamiętać Dymitra przez resztę mojego życia. I tym razem nie zapomnę jego lekcji. Z szybkością, na którą nie był gotowy, przesunęłam się i wbiłam kołek w jego klatkę piersiową. Włożyłam w to całą swoją siłę, przesuwając kołek przez jego żebra i wbijając go w jego serce. I kiedy to robiłam, czułam jakby moje serce również zostało przebite.

Całowałam go dłużej niż zwykle, zarówno próbując pohamować łzy i sprawić, by ułożył się w wygodny dla mnie sposób. Moja ręka zamknęła się wokół nogi krzesła, którą ukryłam w kieszeni mojej bluzy. Będę pamiętać Dymitra przez resztę mojego życia. I tym razem nie zapomnę jego lekcji. Z szybkością, na którą nie był gotowy, przesunęłam się i wbiłam kołek w jego klatkę piersiową. Wło...

- Naprawdę cię kochałem! - wrzasnął. Raptownie zerwał się z krzesła. - Kochałem cię, a ty mnie zniszczyłaś. Zabrałaś mi serce i rozdarłaś je na strzępy. Równie dobrze mogłaś mnie zasztyletować!

- Naprawdę cię kochałem! - wrzasnął. Raptownie zerwał się z krzesła. - Kochałem cię, a ty mnie zniszczyłaś. Zabrałaś mi serce i rozdarłaś je na strzępy. Równie dobrze mogłaś mnie zasztyletować!

Ogień znów pokonał róże.

Ogień znów pokonał róże.

- Dobra, dogadamy się - decyduje Haymich. - Wy nie będziecie przeszkadzać mi pić, a ja będę na tyle trzeźwy by wam pomóc.

- Dobra, dogadamy się - decyduje Haymich. - Wy nie będziecie przeszkadzać mi pić, a ja będę na tyle trzeźwy by wam pomóc.

Rose jest w czerwieni, lecz nigdy w błękicie. Ostra jak kolec, dzielna nad życie.

Rose jest w czerwieni, lecz nigdy w błękicie. Ostra jak kolec, dzielna nad życie.

Jeśli nauczyłam się czegokolwiek o miłości, to tego, że była nietrwała i mogła się skończyć w każdej chwili, jak wiele innych rzeczy w życiu.

Jeśli nauczyłam się czegokolwiek o miłości, to tego, że była nietrwała i mogła się skończyć w każdej chwili, jak wiele innych rzeczy w życiu.

Dwunasty dystrykt - mamroczę. - Tu można spokojnie umrzeć z głodu.

Dwunasty dystrykt - mamroczę. - Tu można spokojnie umrzeć z głodu.

Od dawna czułam napięcie mniędzy nami, ale Dymitr ani razu nie powiedział mie, ze jestem ładna. Chwilami sądziłam , że mu się podobam, chociasz nigdy tego nie wyraził tego wprost. Wielu chłopców zapewnialo mnie , ze jestem dla nich uosobieniem seksu, ale ja chciałam to usłyszec od tego jedynego mężczyzny, którego pragnęłam. -Rose, nie wiem, co cie napadło m ale musisz wracać do pokoju. Kiedy znów spróbowałam się do niego zblizyć, powstrzymał mnie , chwytając mocno za nadgarstki. W tej chwili zadrzałam i zobaczylam , że jego wyraz twarzy się zmienił. Coś w nim drgneło. Jakby zapomniał o ostrozności i zapragna mnie równie mocnojak ja jego. Puścil moje ręce i przesuna dłonmi po ramionach. Obja mnie mocno i spojrzał mi w oczy pociomniałym głodnym wzrokiem. Czułam, jak kładzie mi rekę na karku i wplata palce we włosy. Drugą reką ują mnie pod brodę i uniósł lekko moja twarz, a potem nachylil sie i musna wargami moje usta. Zadrżałam. -Uważasz , że jestem ładna? Patrzył na mnie z powagą. -Jestes piękna. -Piękna? -Tak bardzo , że czasami mnie to boli. Jego usta odnalazły moje , muskajac je z poczatku delikatnie, a potem coraz bardziej natarczywie, namiętnie. Pocałunki paliły jak ogień. Przesuwał ręce coraz niżej po moich plecach, aż opadły na biodra. Zebrał palcami tkanine sukienki i pociagna w górę. Topniałam pod jego dotykiem, oszołomiona jego pocałunkami. Bymitr uniusł sukienke coraz wyżej, aż w koncu ściągna ją ze mnie przez głowę i rzucił na podłoge. -Szybko się jej pozbyłeś.-szepnęłam.-Myslałam , że ci się podoba.-Podoba mi się-oddychał równie cięzko, jak ja-Bardzo. A potem zaniósl mnie do łóżka.

Od dawna czułam napięcie mniędzy nami, ale Dymitr ani razu nie powiedział mie, ze jestem ładna. Chwilami sądziłam , że mu się podobam, chociasz nigdy tego nie wyraził tego wprost. Wielu chłopców zapewnialo mnie , ze jestem dla nich uosobieniem seksu, ale ja chciałam to usłyszec od tego jedynego mężczyzny, którego pragnęłam. -Rose, nie wiem, co cie napadło m ale musisz wracać d...

- Rose! – zawołał, cofając się o krok. – Co robisz? - A jak myślisz? Przysunęłam się bliżej. Potrzeba dotykania i całowania go zawładnęła mną bez reszty. - Jesteś pijana? – spytał, wystawiając rękę w ostrzegawczym geście. - Niestety nie. – Nagle ogarnęła mnie niepewność. – Sądziłam, że chcesz… Nie podobam ci się?

- Rose! – zawołał, cofając się o krok. – Co robisz? - A jak myślisz? Przysunęłam się bliżej. Potrzeba dotykania i całowania go zawładnęła mną bez reszty. - Jesteś pijana? – spytał, wystawiając rękę w ostrzegawczym geście. - Niestety nie. – Nagle ogarnęła mnie niepewność. – Sądziłam, że chcesz… Nie podobam ci się?