Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dopiero po kilku latach zdecydowałam się na sięgnięcie jednej z klasyk literatury światowej, jakim jest „Proces”. Osobiście przyznam, że nie jest to kolejna przyjemna lektura, którą czyta się „do poduszki” przed snem. Długo czasu zajęło mi zrozumienie tytułowego procesu w życiu głównego bohatera, Józefa K. Jest to powieść wieloznaczna, w której ciężko odnaleźć jeden schemat interpretacyjny. Może to być powieść zarówno o zniewoleniu politycznym, samotności lub docieraniu sprawiedliwości. Jednak, aby ją lepiej zrozumień myślę, że należy ją przeczytać, co najmniej dwa razy i za każdym razem zwracać uwagę na inne szczegóły.

Głównym bohaterem powieści jest Józef K. Jest on prostym urzędnikiem banku, mieszkającym w wynajętym pokoju w pensjonacie. Akcja rozpoczyna się w dniu aresztowania K. Od początku nie znana jest również przyczyna owego aresztowania. Paradoksalnie – aresztowanie nic nowego nie wnosi do jego życia. K. nadal może pracować, prowadzić spokojne życie, spotykać się z innymi ludźmi. Przez całą lekturę bohater doszukiwał się prawdy i sprawiedliwości, stale deklarując swoją niewinność. Szukał wsparcia wśród innych, najczęściej obcych ludzi. Podejmuje walkę o siebie i swoją godność. Jednak koniec końców, w ostatniej scenie całkowicie poddaje się funkcjonariuszom, którzy przyszli wykonać na nim egzekucje. Jest mu bez różnicy, co z nim się stanie. Osamotniony, ginie „jak pies”.
Po pierwszym przeczytaniu lektury, zinterpretowałam tytułowy proces jak życie każdego człowieka. Każdy z nas jest już z góry skazany na śmierć. Nie wiemy, o co jesteśmy oskarżenieni, ani kto nas oskarża. Nie mamy żadnej możliwości obrony, uniknięcia kary. Nasze życie polega na ciągłym poszukiwaniu prawdy i wartości, które powinny w życiu najważniejsze.

Dopiero po kilku latach zdecydowałam się na sięgnięcie jednej z klasyk literatury światowej, jakim jest „Proces”. Osobiście przyznam, że nie jest to kolejna przyjemna lektura, którą czyta się „do poduszki” przed snem. Długo czasu zajęło mi zrozumienie tytułowego procesu w życiu głównego bohatera, Józefa K. Jest to powieść wieloznaczna, w której ciężko odnaleźć jeden schemat...

"Obserwatora" bardzo przyjemnie się czyta do momentu, gdy nie znany jest morderca. Potem męka i udręka przez ostatnie 150 stron...

"Obserwatora" bardzo przyjemnie się czyta do momentu, gdy nie znany jest morderca. Potem męka i udręka przez ostatnie 150 stron...

W sumie "Błękitna krew" była okej. Bez żadnych większych rewelacji. Końcówka wyczekiwana, choć przez większość książki nadzwyczajnie w świecie się nudziłam. Po Cobenie możnaby się więcej spodziewać, ale każdy ma swoje lepsze i słabsze dzieła. Można przeczytać, "przeczołgać się", ale szału nie ma.

W sumie "Błękitna krew" była okej. Bez żadnych większych rewelacji. Końcówka wyczekiwana, choć przez większość książki nadzwyczajnie w świecie się nudziłam. Po Cobenie możnaby się więcej spodziewać, ale każdy ma swoje lepsze i słabsze dzieła. Można przeczytać, "przeczołgać się", ale szału nie ma.