Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo poważna książka, która skłoniła mnie do wielu refleksji. Przede wszystkim może być istotna dla tych, którzy stracili ważną ukochaną osobę. Myślę, że będę do niej wracać po latach nawet jeżeli jej lektura jest wyczerpująca.

Bardzo poważna książka, która skłoniła mnie do wielu refleksji. Przede wszystkim może być istotna dla tych, którzy stracili ważną ukochaną osobę. Myślę, że będę do niej wracać po latach nawet jeżeli jej lektura jest wyczerpująca.

Niezwykle interesująca książka, wydaje mi się, że napisane w bardzo przystępny i prosty sposób tak ay wiedza mogła być zrozumiana przez każdego laika. Nie spotkałam się wcześniej z metodą pomiaru empatii jako alternatywy dla zła. Autor udowadnia, że to, czego potrzebujemy to więcej uwagi, uczucia. obecności wobec innych ludzi. Posługując się wieloma odniesieniami do innych badań naukowych, przedstawia przede wszystkim swoje spostrzeżenia i wyniki badań. Praca również liczy się od innych swoją oryginalnością, psycholog dzieli się z czytelnikiem własnymi prywatnymi doświadczeniami, opowiada o spotkaniach z innymi badaczami, wspomina wiele spraw morderstw, podaje przykłady i analizuje. Na końcu znajduje się również krótki test na empatię oraz poradnik jak rozpoznać u innych typ zero-negatywny (borderline, psychopatyczny lub narcystyczny). Brakuje mi tylko rozwinięcia jednego zagadnienia. Autor książki przekonuje, że można mieć spadek empatii lub całkowity jej brak, podaje jednak przykład dwóch nastolatków Erica Harris i Dylana Klebold odpowiedzialnych za masakrę w szkole w 1999 roku. Autor pomija fakt, że oni sami darzyli się nawzajem głęboką sympatią i byli dobrymi przyjaciółmi, musieli więc mieć w sobie empatię wobec siebie tylko nie wobec innych ludzi, nie mogli być w takim razie zupełnie wyłączeni ani przez dłuższy czas ani w krótkim momencie popełniania zbrodni. Zastanawia mnie również inna kwestia, psychopata, który mówi, że druga osoba zasługiwała na to, by zostać okradzioną, skoro zostawiła portfel na przednim siedzeniu otwartego samochodu usprawiedliwia swój czyn, mówi "Czy myślisz, że ktoś mnie by żałował gdyby coś takiego mi się przytrafiło? Należało mu się!" w pewien sposób wyraża empatię względem swojej osoby, tak samo jak narcyz roztrząsający w kółko i rozczulający się nad swoją sytuacją życiową kompletnie nie wziąwszy pod uwagę uczuć innych osób.

Niezwykle interesująca książka, wydaje mi się, że napisane w bardzo przystępny i prosty sposób tak ay wiedza mogła być zrozumiana przez każdego laika. Nie spotkałam się wcześniej z metodą pomiaru empatii jako alternatywy dla zła. Autor udowadnia, że to, czego potrzebujemy to więcej uwagi, uczucia. obecności wobec innych ludzi. Posługując się wieloma odniesieniami do innych...

Książka jest napisana w bardzo ciekawy sposób, przeczytałam ją w parę godzin. Jedyne czego jej brakuje, to wskazówka jak można odnaleźć swoją osobowość pośród czterech omówionych kolorów. Autor zauważa, że jesteśmy przeważnie mieszanką dwóch lub trzech z nich. Uważam, że książka byłaby pełniejsza, gdyby autor podał przykłady osobowości mieszanych oraz jakąś głębszą charakterystykę, z drugiej jednak strony, obawiam się, że wtedy książka mogłaby się stać zbyt trudną i przytłaczającą lekturą.

Książka jest napisana w bardzo ciekawy sposób, przeczytałam ją w parę godzin. Jedyne czego jej brakuje, to wskazówka jak można odnaleźć swoją osobowość pośród czterech omówionych kolorów. Autor zauważa, że jesteśmy przeważnie mieszanką dwóch lub trzech z nich. Uważam, że książka byłaby pełniejsza, gdyby autor podał przykłady osobowości mieszanych oraz jakąś głębszą...

Książeczka krótka, zwięzła i na temat aż do przedostatniej strony, w której czytamy: "Wbrew temu, co mogłoby się wydawać, są także pozytywne konsekwencje, np. DDA osiągają często prawdziwe sukcesy, na ogół nie tracą głowy w trudnych sytuacjach, doskonale potrafią opiekować się potrzebującymi pomocy itd.". Umieszczanie takiej konkluzji jest nieprofesjonalne i oburzające, jeżeli założymy, że z naturalnego punktu widzenia, to właśnie zdrowy człowiek powinien móc być w stanie wykonywać te czynności bez żadnych zaburzeń.

Książeczka krótka, zwięzła i na temat aż do przedostatniej strony, w której czytamy: "Wbrew temu, co mogłoby się wydawać, są także pozytywne konsekwencje, np. DDA osiągają często prawdziwe sukcesy, na ogół nie tracą głowy w trudnych sytuacjach, doskonale potrafią opiekować się potrzebującymi pomocy itd.". Umieszczanie takiej konkluzji jest nieprofesjonalne i oburzające,...

Niestety książeczka zawiera bardzo zwięzłe informacje, każdy typ osobowości jest opisany w bardzo powierzchowny i krótki sposób. Tak naprawdę sam test przeprowadza się na niezwiązanej z książką stronie internetowej, również na niej można znaleźć informacje dotyczące typu swojej osobowości. Samo kompendium wyłącznie sygnalizuje, że dany podział istnieje i wymienia nazwy rodzajów osobowości.

Niestety książeczka zawiera bardzo zwięzłe informacje, każdy typ osobowości jest opisany w bardzo powierzchowny i krótki sposób. Tak naprawdę sam test przeprowadza się na niezwiązanej z książką stronie internetowej, również na niej można znaleźć informacje dotyczące typu swojej osobowości. Samo kompendium wyłącznie sygnalizuje, że dany podział istnieje i wymienia nazwy...