Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ależ to była fantastyczna historia i wszystko działo się na "moich" terenach. Znałam każdą ulicę czy miejsce opisane w książce. Było trochę błędów, na które zwracam uwagę. Słowa miały o jedną literę za dużo albo za mało - było wiadomo o co chodzi, ale takie błędy nie powinni się zdarzać.

Brakowało mi w podsumowaniu historii, którą autor się inspirował. Znalazłam w internecie informacje, że dnia 27 listopada 1997 roku zostały odnalezione zwłoki mężczyzny, który był przed śmiercią torturowany. Mężczyznę znalazł jego brat - czyli tak jak w opowieści. Jednak w "prawdziwym życiu" prokuratura umorzyła śledztwo z powodu niewykrycia sprawców. Nikomu nic nie udowodniony. A przecież oprócz ciała znaleziono butelki, które służyły ofierze przy nielegalnej rozlewni alkoholu i właśnie w tym kierunku można było iść.

Historia Michała Ptaka bardzo mi się podobała. To jak konsekwentnie szedł w zaparte by udowodnić, że sprawa z zabójstwami i odcinanymi uszami, a sprawy gangsterkie braci S. to dwie różne zbrodnie... Zachowanie jego bardzo mi imponowało, mimo, że na swojej drodze zrobił wiele złego, żeby dojść do prawdy. Dlatego też nie podoba mi się jak kończy się ta książka. Zostałam wielką fanką tego bohatera (dobrze, że to słowo ma wiele znaczeń) i mam nadzieję, że w świecie po za literackim (czyt. wymyślonym kolejnym tomie lub w mojej głowie) Ma się on dobrze, żyje sobie dobrze i jakoś układa to życie na nowo. :)

Ależ to była fantastyczna historia i wszystko działo się na "moich" terenach. Znałam każdą ulicę czy miejsce opisane w książce. Było trochę błędów, na które zwracam uwagę. Słowa miały o jedną literę za dużo albo za mało - było wiadomo o co chodzi, ale takie błędy nie powinni się ...

Rozwiń Zwiń

Po przeczytaniu całości zrozumiałam jak bardzo ta historia byłą smutna. Samotny ojciec wychowujący córeczkę i ukrywający się przed całym światem w środku lasu w zapomnianej chacie. Główny bohater za sobą ma wiele traumatycznych przeżyć - mimo wszystko musiał się "jako-tako" ogarnąć by móc walczyć o życie swojej rodziny.

Po przeczytaniu całości zrozumiałam jak bardzo ta historia byłą smutna. Samotny ojciec wychowujący córeczkę i ukrywający się przed całym światem w środku lasu w zapomnianej chacie. Główny bohater za sobą ma wiele traumatycznych przeżyć - mimo wszystko musiał się "jako-tako" ogarn...

Rozwiń Zwiń

Przerażająca historia, ale książka według mnie za dużo informacji związanych z dzieciństwem/ciotkami/wychowaniem w rodzinie - może tak miało być, ale spodziewałam się czegoś innego. Często omijałam nużące mnie tematy, które były powtarzane ciągle - historia rodziny tytułowego "Maestra" mnie nie interesowała. Wiem, że nikt nie szukał winy w rodzicach/rodzinie w tej książce, ale ludzie, często szukają "a może rodzice go źle traktowali i taki jest?!" No nie koniecznie... nie możemy zwalać całej winy na kogoś innego - nie róbcie tak proszę. To krzywdzące.

Przerażająca historia, ale książka według mnie za dużo informacji związanych z dzieciństwem/ciotkami/wychowaniem w rodzinie - może tak miało być, ale spodziewałam się czegoś innego. Często omijałam nużące mnie tematy, które były powtarzane ciągle - historia rodziny tytułowego "Maestra...

Rozwiń Zwiń