Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jarosław Borszewicz, człowiek, który wyprzedził czas, miejsce i przestrzeń. Tomik poetycki "Zezowaty duet oraz nowe wiersze" to perfekcyjny przykład zabawy słowem, gdzie celna ironia, sarkazm i niezrównany poziom inteligencji bijący z wierszy plasuje to dzieło na szczytach literatury polskiej. Językowa zabawa, a przede wszystkim metaforyka, wysublimowana w sposób delikatny, pozwala czytelnikowi chłonąć wiedzę z wierszy autora. To nie kolejny snobistyczny tomik poezji, to próba zrozumienia najtrudniejszych zagadnień takich jak miłość, śmierć etc. Bezpośrednio skłania czytelnika do polemiki z własnym ego. Zastanawia mnie, dlaczego wiersze Borszewicza nie są dziełami obowiązkowymi w szkołach. I chyba znalazłem odpowiedź- edukacja chce nas zniechęcać do literatury. A tomik ten można tylko pokochać. Polecam każdemu, komu nieobca jest refleksja w świecie przebodźcowanym, gdzie człowiek stoi na drugim miejscu...

Jarosław Borszewicz, człowiek, który wyprzedził czas, miejsce i przestrzeń. Tomik poetycki "Zezowaty duet oraz nowe wiersze" to perfekcyjny przykład zabawy słowem, gdzie celna ironia, sarkazm i niezrównany poziom inteligencji bijący z wierszy plasuje to dzieło na szczytach literatury polskiej. Językowa zabawa, a przede wszystkim metaforyka, wysublimowana w sposób delikatny,...

Apel do Mrozińskiego- Masz u mnie piwo, a nawet flaszkę wódki za wydalenie "Razzmatazz". Porównałbym książkę do czegoś, ale niestety nie mam pojęcia do czego. Hłasko Facebook'a? Może? Ale rzeczywistość autor komentuje w sposób niezwykle zabawny. Może momentami nieco zbyt wulgarnie, ale tego pewnie wymagała koncepcja lub kac, który deptał po głowie twórcy. Gadający pies, czy koń to nie jest zaskoczenie, to jest "performance". I uśmiałem się i upiłem, a nawet zalajkowałbym, ale jestem zbyt leniwy. Polecam na poprawienie humoru, jeśli nie mierzi Cię gadające gówno.

Apel do Mrozińskiego- Masz u mnie piwo, a nawet flaszkę wódki za wydalenie "Razzmatazz". Porównałbym książkę do czegoś, ale niestety nie mam pojęcia do czego. Hłasko Facebook'a? Może? Ale rzeczywistość autor komentuje w sposób niezwykle zabawny. Może momentami nieco zbyt wulgarnie, ale tego pewnie wymagała koncepcja lub kac, który deptał po głowie twórcy. Gadający pies, czy...

Czytam niepochlebne opinie o tej książce i klnę o pomstę do nieba, jak można nie doceniać takiego dzieła? Błyskotliwie, z ironią (która podobno jest przeznaczona dla osób inteligentnych) i goryczą. Takie słowa aż cisną się na usta, tudzież na klawisze. Felietony komentują stan kultury w Polsce, poruszają w sposób sarkastyczny podział Polaków. Krzysztof Varga udowadnia (i popiera swoje tezy) w sposób brawurowy, ze stylem powalającym, niesamowitym. Językowo to majstersztyk, który powinien być lekturą obowiązkową w szkołach i dla ludzi, którzy zajmują się kulturą. "Pójdę w patos"- ta książka jest arcydziełem polskiego i o Polsce traktującego dziennikarstwa. Jeśli komuś się książka nie spodoba, a bawi go np. "Kac Wawa", cóż, jedyna diagnoza to atrofia intelektualna. Ale jak wiemy "Polska mistrzem Polski" i tego tytułu nikt Polakom nie wyszarpie, bo skończy z rozerwaną tętnicą moralną.

Czytam niepochlebne opinie o tej książce i klnę o pomstę do nieba, jak można nie doceniać takiego dzieła? Błyskotliwie, z ironią (która podobno jest przeznaczona dla osób inteligentnych) i goryczą. Takie słowa aż cisną się na usta, tudzież na klawisze. Felietony komentują stan kultury w Polsce, poruszają w sposób sarkastyczny podział Polaków. Krzysztof Varga udowadnia (i...