Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawa książka ukazująca przerażającą wizję, kiedy zaleje nas ciemność. Technologia owszem pomaga nam we wszytskich dziedzinach życia, ale jak wszystko, całkowite uzależnienie się od niej niesie również niekorzyści.
W dzisiejszym świecie ciężko wyobrazić sobie, jak dawniej ludzie żyli bez prądu, światła. Kiedy nasi rodzice/dziadkowie opowiadają jak to było, kiedy spędzali wieczory przy świeczkach, lampach naftowych itd., wprost nie mieści nam się to w głowie. W czasach kiedy wszystko jest "smart" informacje z kraju, jak i z całego świata czerpiemy na bieżąco z naszych telefonów komórkowych, komunikujemy się ze znajomymi, rodziną, nawet z drugiego końca świata. Co jeśli nagle z dnia na dzień zostalibyśmy od tego odcięci? Na pewno zachowanie wielu z nas wyglądałoby jak narkomanów "na głodzie". Nie chodzi już tylko o nasze smartfony, ale o wszystko wokół: zwykłe urządzenia w domu, z których korzystamy na co dzień. Co by było gdyby w takim czasie trzeba było zrobić zakupy, zapasy na dłuższy czas? Myślę, że dochodziłoby do dantejskich scen. Mieliśmy mały przykład co się działo w sklepach, w związku z pojawieniem się Covid-19 (a przecież, nie było żadnych informacji, że wszystkie sklepy z podstawowymi produktami do życia bedą zamknięte), a w przypadku braku prądu zapewne byłoby o wiele, wiele gorzej...
Oczywiście wiadomo, że tutaj to tylko fikcja literacka pokazująca katastroficzną wizję, ale co jeśli coś takiego wydarzyłoby się naprawdę? I co jeśli taki Manzano, nie byłby po tej dobrej stronie? Mnie osobiście taka wizja przeraża.

Ciekawa książka ukazująca przerażającą wizję, kiedy zaleje nas ciemność. Technologia owszem pomaga nam we wszytskich dziedzinach życia, ale jak wszystko, całkowite uzależnienie się od niej niesie również niekorzyści.
W dzisiejszym świecie ciężko wyobrazić sobie, jak dawniej ludzie żyli bez prądu, światła. Kiedy nasi rodzice/dziadkowie opowiadają jak to było, kiedy spędzali...

Lekka i przyjemna do czytania, pochłonęła mnie bez reszty. Nie mogłam się od niej oderwać, sprzątanie mogło poczekać. :)

Lekka i przyjemna do czytania, pochłonęła mnie bez reszty. Nie mogłam się od niej oderwać, sprzątanie mogło poczekać. :)

"Wciąż trudno mi zrozumieć to, co stało się Jodie. Mogę do pewnego stopnia przyjąć, że są rodzice, którzy zaniedbują swoje dzieci przez picie, narkotyki czy z powodu choroby psychicznej, i ich okrucieństwo jest efektem ubocznym innych problemów. Ale przerażająca otchłań zła, w jakiej żyła Jodi, jest tajemnicą tak mroczną, że trudno nawet w nią uwierzyć."
Te zdania napisane przez autorkę najcelniej podsumowują historię ośmioletniej Jodi. Na samą myśl, że na świecie żyje wiele takich osób jak rodzice Jodi robi się niedobrze. Nie do pomyślenia jest fakt jak można robić takie rzeczy swojemu dziecku i w ogóle jakiemukolwiek dziecku. Najsmutniejsze w tym wszystkim jest to, że mimo tak dużej krzywdy wyrządzanej na dziecku często nie można mu pomóc bo oprawcy świetnie kryją swoje czyny. Natomiast osoby spoza bliskiego otoczenia nie wierzą dziecku kiedy opowiada o tym co się dzieje w domu albo wolą nie mieszać się w nie swoje sprawy. Dokładnie taka historia jest tu opisana.
Czytając takie książki, tak naprawdę dopiero wtedy docenia się jak piękne i beztroskie było własne dzieciństwo.

"Wciąż trudno mi zrozumieć to, co stało się Jodie. Mogę do pewnego stopnia przyjąć, że są rodzice, którzy zaniedbują swoje dzieci przez picie, narkotyki czy z powodu choroby psychicznej, i ich okrucieństwo jest efektem ubocznym innych problemów. Ale przerażająca otchłań zła, w jakiej żyła Jodi, jest tajemnicą tak mroczną, że trudno nawet w nią uwierzyć."
Te zdania napisane...

Moje pierwsze zetknięcie z tym autorem. Bardzo dawno nie czytało mi się książki tak źle jak tej, z trudem dobrnęłam do końca. Mam na swej liście jeszcze jedną książkę tego autora, ale nie wiem czy będę miała odwagę by zabrać się za jej czytanie.

Moje pierwsze zetknięcie z tym autorem. Bardzo dawno nie czytało mi się książki tak źle jak tej, z trudem dobrnęłam do końca. Mam na swej liście jeszcze jedną książkę tego autora, ale nie wiem czy będę miała odwagę by zabrać się za jej czytanie.

Dawno temu obejrzałam film "PS Kocham Cię", bardzo mi się spodobał. Kiedy zobaczyłam, że powstał na podstawie książki od razu dodałam ją do mojej listy. Długo zeszło zanim ją w końcu przeczytałam, ale... żałuję, że nie zrobiłam tego wcześniej! Książka wciąga od samego początku, nie mogłam się od niej oderwać, za każdym razem mówiłam "jeszcze tylko jeden rozdział":). Jest w niej połączenie smutku i radości, gdzie na przemian wywoływały u mnie napad śmiechu a za chwilę zalewałam się łzami. Bardzo zaskoczyło mnie zakończenie. Myślałam, że sprawy z Danielem potoczą sie zupełnie inaczej a wszyscy będą żyli długo i szczęśliwie. Jednak jeszcze bardziej zaskoczył mnie epilog, zupełnie się tego nie spodziewałam. Lektura stanowczo do polecenia, nie są to żadne ciepłe kluchy a opis prawdziewgo życia i problemów, z którymi borykają się miliony ludzi na całym świecie. Poniekąd może możnaby ją uznać za poradnik, drogowskaz jak sobie poradzić? Choć nikt nie chciałby się znaleźć w takiej sytuacji.
Z pewnością jeszcze kiedyś do niej wrócę i cieszy mnie fakt, że posiadam ją w mojej skromnej domowej biblioteczce.

Dawno temu obejrzałam film "PS Kocham Cię", bardzo mi się spodobał. Kiedy zobaczyłam, że powstał na podstawie książki od razu dodałam ją do mojej listy. Długo zeszło zanim ją w końcu przeczytałam, ale... żałuję, że nie zrobiłam tego wcześniej! Książka wciąga od samego początku, nie mogłam się od niej oderwać, za każdym razem mówiłam "jeszcze tylko jeden rozdział":)....

Czytając tę książkę dostawałam gęsiej skórki. Żadna z wcześniej przeczytanych pozycji o podobnej tematyce nie poruszyła mnie aż tak bardzo. W trakcie czytania cały czas się zastanawiałam jak można być takim potworem i krzywdzić niewinne dzieci. Przeraża to tym bardziej, że nie jest to wymysł autora lecz autentyczna historia.

Czytając tę książkę dostawałam gęsiej skórki. Żadna z wcześniej przeczytanych pozycji o podobnej tematyce nie poruszyła mnie aż tak bardzo. W trakcie czytania cały czas się zastanawiałam jak można być takim potworem i krzywdzić niewinne dzieci. Przeraża to tym bardziej, że nie jest to wymysł autora lecz autentyczna historia.