rozwiń zwiń

Opinie użytkownika

Filtruj:
Wybierz
Sortuj:
Wybierz

Na półkach:

"Człowiek może być ludzki tylko w ludzkich warunkach."
Książka o łagrze, o prawdziwym obliczu ZSRR, w którym " nie ma ludzi niewinnych ". Autor tworzy świetny opis emocji jakie targają bohaterem, rozmyśla nad sensem życia w uwięzieniu przy morderczej pracy i głodowych racjach żywieniowych.

"Człowiek może być ludzki tylko w ludzkich warunkach."
Książka o łagrze, o prawdziwym obliczu ZSRR, w którym " nie ma ludzi niewinnych ". Autor tworzy świetny opis emocji jakie targają bohaterem, rozmyśla nad sensem życia w uwięzieniu przy morderczej pracy i głodowych racjach żywieniowych.

Pokaż mimo to


Na półkach:

Poza ilustracjami książka jest luźnym wspominaniem wydarzeń historycznych przeplatanych dygresjami o niczym. Wprowadzenie chronologii dużo by ułatwiło w odbiorze wiedzy, którą próbuje przekazać autor. Brak podpisów bezpośrednio pod ilustracjami jest irytujący, ale pozostawiono przynajmniej daty, więc myślę, że to może trochę rozgrzeszyć wydawcę.

Poza ilustracjami książka jest luźnym wspominaniem wydarzeń historycznych przeplatanych dygresjami o niczym. Wprowadzenie chronologii dużo by ułatwiło w odbiorze wiedzy, którą próbuje przekazać autor. Brak podpisów bezpośrednio pod ilustracjami jest irytujący, ale pozostawiono przynajmniej daty, więc myślę, że to może trochę rozgrzeszyć wydawcę.

Pokaż mimo to

Okładka książki Autoagresja. Mowa zranionego ciała Lois Arnold, Gloria Babiker
Ocena 6,3
Autoagresja. M... Lois Arnold, Gloria...

Na półkach:

Autorki w bardzo zwięzły i rzeczowy sposób opisały okoliczności w jakich może dochodzić do samookaleczania. Skupiają się na samookaleczaniu nie jako efekcie, lecz jako problemie samym w sobie. Dlatego też jest tu rozdział poświęcony opiece nad taki osobami, ale bardziej w kontekście opatrywania ran, a nie systematyczne pomocy psychologicznej czy psychiatrycznej. Rozdział dotyczący terapii jest zarezerwowany wyłącznie dla specjalistów, co uważam za błąd, gdyż pierwszymi terapeutami stają się osoby zaufane, które najczęściej nie są w tym kierunku wykształcone. Moim zdaniem książka jest bardzo wartościowa jako ogólny opis samookaleczaniajako zjawiska, lecz nie pozwala go dobrze zrozumieć, gdyż zawsze jest ono powiązane z innym zaburzeniem. Jeżeli książka miałaby być zagłębieniem się w relację między samookaleczaniem a innymi zaburzeniami to wtedy pozycja ta powinna być przeznaczona dla specjalistów. Jeżeli zaś ma to być poradnik dla osób, które jako pierwsze mają kontakt z osobą samookaleczającą się, powinna zawierać porady dotyczące podstaw terapii z takimi osobami.

Autorki w bardzo zwięzły i rzeczowy sposób opisały okoliczności w jakich może dochodzić do samookaleczania. Skupiają się na samookaleczaniu nie jako efekcie, lecz jako problemie samym w sobie. Dlatego też jest tu rozdział poświęcony opiece nad taki osobami, ale bardziej w kontekście opatrywania ran, a nie systematyczne pomocy psychologicznej czy psychiatrycznej. Rozdział...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Kim jest fotograf i jaki powinien mieć wpływ na wydarzenia, które dokumentuje? To pytanie jest według mnie celem tej powieści. Główny bohater chce osiągnąć sukces jako fotograf, jako artysta. Chce stworzyć dzieło podziwiane przez najlepszych znawców. Jego kontrowersyjne podejście do udziału fotografa w zdarzeniach, które mają miejsce wokół niego jest dowodem jego profesjonalizmu i poświęcenia dla sztuki fotografii.

Kim jest fotograf i jaki powinien mieć wpływ na wydarzenia, które dokumentuje? To pytanie jest według mnie celem tej powieści. Główny bohater chce osiągnąć sukces jako fotograf, jako artysta. Chce stworzyć dzieło podziwiane przez najlepszych znawców. Jego kontrowersyjne podejście do udziału fotografa w zdarzeniach, które mają miejsce wokół niego jest dowodem jego...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Autorka znakomicie opisuje przeżycia głównej bohaterki, jej depresję oraz zawód jakiego doznaje z powodu zachowania adoptowanych synów.

Autorka znakomicie opisuje przeżycia głównej bohaterki, jej depresję oraz zawód jakiego doznaje z powodu zachowania adoptowanych synów.

Pokaż mimo to


Na półkach:

Robert Bly jest poetą, a nie psychologiem. To chyba główny powód, dla którego ten poradnik pod względem merytorycznym jest mało rzetelny. Autor podchodzi do zagadnienia męskości bardzo stereotypowo. Mitogizuje proces dorastania chłopców ignorując rolę kobiet w tym procesie. Postuluje alienację dorastających chłopców, a o kobietach wyraża się w sposób protekcjonalny (pomimo, że cały czas zaznacza, że nie chce ich dyskryminować).
Z drugiej strony przyciągają uwagę opisy i metafory, które bardzo się autorowi udały. Bardziej polecam tą książkę traktować jako opowiadanie fabularne niż poradnik dla dorastających chłopców.

Robert Bly jest poetą, a nie psychologiem. To chyba główny powód, dla którego ten poradnik pod względem merytorycznym jest mało rzetelny. Autor podchodzi do zagadnienia męskości bardzo stereotypowo. Mitogizuje proces dorastania chłopców ignorując rolę kobiet w tym procesie. Postuluje alienację dorastających chłopców, a o kobietach wyraża się w sposób protekcjonalny...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Autor, wnuk jednego z najbardziej zagorzałych orędowników lobotomii, przybliża historię tego przerażającego zabiegu. Opowiada o swoim przodku i jego wkładzie w rozwój medycyny (głównie narzędzi chirurgicznych), o pacjencie H.M., jego historii jak i ponad pięćdziesięciu latach badań prowadzonych przez całe zastępy najlepszych psychologów. Dodatkowo opisuje historię swojej rodziny, która była silnie związana z lobotomią, a także co się działo w środowisku naukowym po śmierci sławnego pacjenta H.M..

Autor, wnuk jednego z najbardziej zagorzałych orędowników lobotomii, przybliża historię tego przerażającego zabiegu. Opowiada o swoim przodku i jego wkładzie w rozwój medycyny (głównie narzędzi chirurgicznych), o pacjencie H.M., jego historii jak i ponad pięćdziesięciu latach badań prowadzonych przez całe zastępy najlepszych psychologów. Dodatkowo opisuje historię swojej...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Autor rozpatruje funkcję państwa wychodząc od idei praw człowieka. W bardzo jasny sposób przedstawia skutki ich funkcjonowania w legislacji.W trakcie omawiania podstawowych wolności człowiek odwołuję się również do religii, głównie do chrześcijaństwa, którego fundamentalnym założeniem jest idea praw człowieka.

Autor rozpatruje funkcję państwa wychodząc od idei praw człowieka. W bardzo jasny sposób przedstawia skutki ich funkcjonowania w legislacji.W trakcie omawiania podstawowych wolności człowiek odwołuję się również do religii, głównie do chrześcijaństwa, którego fundamentalnym założeniem jest idea praw człowieka.

Pokaż mimo to