Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie znam bardziej pesymistycznej i ogołoconej ze złudzeń poezji niż ten tomik. Aż chciałoby się go określić Cioranem poezji. Same wiersze i język - dobre.

Nie znam bardziej pesymistycznej i ogołoconej ze złudzeń poezji niż ten tomik. Aż chciałoby się go określić Cioranem poezji. Same wiersze i język - dobre.

Arcydzieło! Książka, w której jest jakby kilka książek. Piękna ilustracja życia na wsi i ducha tamtych ludzi, których już nie ma, choć gdzieś w nas są. Mieszkają, czy nam się podoba czy nie. Doskonale studium psychologiczne napisane jedynym w swoim rodzaju językiem, o którym tyle mówi, na różne sposoby, w wywiadach.

Arcydzieło! Książka, w której jest jakby kilka książek. Piękna ilustracja życia na wsi i ducha tamtych ludzi, których już nie ma, choć gdzieś w nas są. Mieszkają, czy nam się podoba czy nie. Doskonale studium psychologiczne napisane jedynym w swoim rodzaju językiem, o którym tyle mówi, na różne sposoby, w wywiadach.

Książka, która wstrząsa, smuci, dziwi, zasiewa lęk. Niejednokrotnie w czasie lektury, cieszyłem się, że jestem wegetarianinem od ponad roku. Gdybym jadł mięso, byłoby mi jeszcze ciężej przy tej książce.
W trakcie czytania pojawia się delikatna nic nadziei, czy cos sie z niej narodzi, warto sprawdzic

Książka, która wstrząsa, smuci, dziwi, zasiewa lęk. Niejednokrotnie w czasie lektury, cieszyłem się, że jestem wegetarianinem od ponad roku. Gdybym jadł mięso, byłoby mi jeszcze ciężej przy tej książce.
W trakcie czytania pojawia się delikatna nic nadziei, czy cos sie z niej narodzi, warto sprawdzic