Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Żadnych żałobników. Żadnych pogrzebów.

Żadnych żałobników. Żadnych pogrzebów.

Wiem, że to osobiste pytanie, ale czy jesteś może chory na umyśle?

Wiem, że to osobiste pytanie, ale czy jesteś może chory na umyśle?

- Zaraz zwymiotuję - mówię. - Rozkazuję ci nie wymiotować - mówi Abi. - Ojej, mogłeś tego nie mówić - wtrąca Dee-Dum. - To urodzona buntowniczka. Porzyga się tylko po to, aby postawić na swoim.

- Zaraz zwymiotuję - mówię. - Rozkazuję ci nie wymiotować - mówi Abi. - Ojej, mogłeś tego nie mówić - wtrąca Dee-Dum. - To urodzona buntowniczka. Porzyga się tylko po to, aby postawić na swoim.

Strach jest jak feniks: choćbyś tysiąc razy widziała jak spłonął, zawsze wróci. Fear is a phoenix. You can watch it burn a thousand times and still it will return.

Strach jest jak feniks: choćbyś tysiąc razy widziała jak spłonął, zawsze wróci. Fear is a phoenix. You can watch it burn a thousand times and still it will return.

(...) wydarzenia to tchórze. Nie lubią występować pojedynczo, lecz zbierają się w stada i atakują wszystkie naraz.

(...) wydarzenia to tchórze. Nie lubią występować pojedynczo, lecz zbierają się w stada i atakują wszystkie naraz.

Serce to strzała. Pragnie trafić w cel.

Serce to strzała. Pragnie trafić w cel.

-Poradziłaś sobie z gangiem mężczyzn dwa razy większych od ciebie, zabiłaś anielskiego wojownika, postawiłaś się archaniołowi i władałaś anielskim mieczem - Raffe przychyla głowę w bok - Ale na widok robaka krzyczysz jak mała dziewczynka?

-Poradziłaś sobie z gangiem mężczyzn dwa razy większych od ciebie, zabiłaś anielskiego wojownika, postawiłaś się archaniołowi i władałaś anielskim mieczem - Raffe przychyla głowę w bok - Ale na widok robaka krzyczysz jak mała dziewczynka?

Może chciwość kłania się przed tobą, ale śmierć nie zna pana.

Może chciwość kłania się przed tobą, ale śmierć nie zna pana.

- Nigdy w siebie nie wątpisz? - Nieustannie - powiedziała, zapadając w sen. - Tylko tego nie okazuję.

- Nigdy w siebie nie wątpisz? - Nieustannie - powiedziała, zapadając w sen. - Tylko tego nie okazuję.

My się nie kochamy. Kochamy wyobrażenie, jakie mamy o sobie nawzajem. Bardzo niewielu ludzi to rozumie albo jest w stanie się nad tym zastanowić. Ślepo wierzą w swoją moc tworzenia. W ostatecznym rozrachunku wszelka miłość jest miłością własną.

My się nie kochamy. Kochamy wyobrażenie, jakie mamy o sobie nawzajem. Bardzo niewielu ludzi to rozumie albo jest w stanie się nad tym zastanowić. Ślepo wierzą w swoją moc tworzenia. W ostatecznym rozrachunku wszelka miłość jest miłością własną.

Dziewczyna musi zachować resztki dumy, nawet w świecie Po.

Dziewczyna musi zachować resztki dumy, nawet w świecie Po.

-Zawsze płacę za siebie - odparłam. -Feministka? Z ulgą przyjęłam, że nie zabarwił tego słowa jak wulgaryzmu. Wydawał się szczerze ciekawy. -Jasne, jak każda myśląca kobieta, która nie widzi powodu, by część ludzkości była traktowana gorzej tylko dlatego, że ma pochwę, a nie penisa. Ale to nawet nie przez to. Sporo jem. Ktoś, kto płaciłby za mnie rachunek, mógłby niesłusznie założyć, że płaci za coś więcej niż posiłek.

-Zawsze płacę za siebie - odparłam. -Feministka? Z ulgą przyjęłam, że nie zabarwił tego słowa jak wulgaryzmu. Wydawał się szczerze ciekawy. -Jasne, jak każda myśląca kobieta, która nie widzi powodu, by część ludzkości była traktowana gorzej tylko dlatego, że ma pochwę, a nie penisa. Ale to nawet nie przez to. Sporo jem. Ktoś, kto płaciłby za mnie rachunek, mógłby niesłusznie za...

- Nie - powtórzyła. - Nie mogę, Geralt. Nie mogę ci tego powiedzieć. Powie ci to ten ptak, zrodzony z dotknięcia twojej dłoni. Ptaku? Czym jest prawda? - Prawda - powiedziała pustułka - jest okruchem lodu.

- Nie - powtórzyła. - Nie mogę, Geralt. Nie mogę ci tego powiedzieć. Powie ci to ten ptak, zrodzony z dotknięcia twojej dłoni. Ptaku? Czym jest prawda? - Prawda - powiedziała pustułka - jest okruchem lodu.

Wolę ciebie od stosu złota, nawet gdyby spało się na nim bardzo wygodnie.

Wolę ciebie od stosu złota, nawet gdyby spało się na nim bardzo wygodnie.