Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na wstępie przepraszam stałych użytkowników serwisu za mój nietakt i jednorazowe wyrażenie opinii, ale autor ogłosił konkurs na recenzje na facebooku i zalecił opublikować ją tutaj, więc tak też czynię.

Za największy sukces "Złego człowieka" uważam jego kompleksowe nadwyrężanie emocji. Kilka razy pękałem ze śmiechu (głównie przy wątkach damsko-męskich), kilka razy było mi cholernie przykro (przede wszystkim fragmenty opisane z perspektywy kobiety), zdarzały się wątki nudne (zwłaszcza na początku - impreza na plaży, wyjazd nad jezioro) i momenty, kiedy nie potrafiłem odłożyć książki (przygoda z rowerami, na festiwalu, który jak się domyślam jest festiwalem Castle Party). Równie kompletna jest krytyka przeróżnych zjawisk, a jako krytykę nie mam na myśli czyste negowanie, lecz krytyczną refleksję. Autor daje pstryczka w nos np. ateistom, czy organizacją działającym na rzecz praw mniejszości seksualnych, choć ideologicznie jest z nimi ściśle powiązany (znakomity komentarz do Biblii i wyliczenie morderstw z rąk Boga i szatana).

Forma jest mocno eksperymentalna, poszatkowana niczym Pulp Fiction, a przy tym okraszona bardzo wymagającym językiem. Przyznaję, kilka razy zaglądałem do słownika w trakcie lektury, ale zaglądałem też wertując Lolitę czy Ulissesa, więc nie uznaję tego za minus. Miałem wręcz wrażenie, że czytam zbiór opowiadań wielu autorów o jednym wspólnym wątku, rewelacyjne rozszczepienie jaźni pomiędzy czułym rodzicem, zarozumiałym muzykiem itd. To stawia kolejne wymaganie przed czytelnikiem - bez otwartej głowy ani rusz, bo twarze autora potrafią być kontrowersyjne i na pewno kurczowe trzymanie się własnych poglądów może przeszkadzać w odbiorze. Momentami jest trochę za gęsto od wulgaryzmów, ale poniekąd rozumiem, że muszę się pojawiać ze względu na utrzymanie naturalności wypowiedzi.

"Zły człowiek" to bardzo solidna książka. Nie arcydzieło, ale jak na debiut przed 30stką jest znakomita.

Na wstępie przepraszam stałych użytkowników serwisu za mój nietakt i jednorazowe wyrażenie opinii, ale autor ogłosił konkurs na recenzje na facebooku i zalecił opublikować ją tutaj, więc tak też czynię.

Za największy sukces "Złego człowieka" uważam jego kompleksowe nadwyrężanie emocji. Kilka razy pękałem ze śmiechu (głównie przy wątkach damsko-męskich), kilka razy było mi...