Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nigdy nie przepraszaj za to, że kogoś kochasz.

Nigdy nie przepraszaj za to, że kogoś kochasz.

Wyskoczyłam jak oparzona spod prysznica i zaczęłam podskakiwać, panicznie wymachując rękami, myśląc: Boże, on na mnie siedzi! Zdejmijcie go ze mnie natychmiast, bo umrę! I w tej właśnie chwili do łazienki wpadł Kellan. Jak to się stało, że nie zamknęłam drzwi na klucz? Zastygłam na jego widok. On również zastygł, widząc mnie… w stroju Ewy. Zaczerwieniłam się chyba wszędzie i chwyciłam najbliższy ręcznik, który nawinął mi się pod rękę. – Wszystko w porządku? – Rozejrzał się po łazience, jakby szukał mordercy z siekierą i wiadra krwi. – Pająk – wyjaśniłam zwięźle. Chciałam się zapaść pod ziemię ze wstydu. Czy mogłabym jakoś odwrócić czas? Kellan spojrzał na mnie, ledwo powstrzymując rozbawienie. Musiał zagryźć przy tym usta, z czym, oczywiście, wyglądał niezwykle seksownie. – Pająk? – upewnił się. – Czyli… nie umierasz?

Wyskoczyłam jak oparzona spod prysznica i zaczęłam podskakiwać, panicznie wymachując rękami, myśląc: Boże, on na mnie siedzi! Zdejmijcie go ze mnie natychmiast, bo umrę! I w tej właśnie chwili do łazienki wpadł Kellan. Jak to się stało, że nie zamknęłam drzwi na klucz? Zastygłam na jego widok. On również zastygł, widząc mnie… w stroju Ewy. Zaczerwieniłam się chyba wszędzie i...

Kiedy zdarzy się coś, co warto zapamiętać, powinniśmy się na chwilę zatrzymać, żeby móc to docenić.

Kiedy zdarzy się coś, co warto zapamiętać, powinniśmy się na chwilę zatrzymać, żeby móc to docenić.

- Kellan... ty się boisz? - szepnęłam mu do ucha. - Dlaczego? Przecież ty nigdy się nie boisz. - To nieprawda. Nie ma chwili, żebym się nie bał.

- Kellan... ty się boisz? - szepnęłam mu do ucha. - Dlaczego? Przecież ty nigdy się nie boisz. - To nieprawda. Nie ma chwili, żebym się nie bał.