Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytanie tej książki było dla mnie ogromną przyjemnością, przede wszystkim dlatego,że bardzo interesuje mnie zawód dziennikarza. Uwielbiam książki, gdzie bohaterka/bohater jest dziennikarką.
W tej książce znalazłam wszystko to, czego od niej oczekiwałam - obszerne opisy kulis zawodu, anegdoty, rzetelność, ciekawy styl, humor.
Bardzo dobra książka - polecam!

Czytanie tej książki było dla mnie ogromną przyjemnością, przede wszystkim dlatego,że bardzo interesuje mnie zawód dziennikarza. Uwielbiam książki, gdzie bohaterka/bohater jest dziennikarką.
W tej książce znalazłam wszystko to, czego od niej oczekiwałam - obszerne opisy kulis zawodu, anegd...

Rozwiń Zwiń

Zastanawiałam się kiedyś, czy w tym roku natrafię na książkę, która mnie zachwyci i pochłonie bez reszty. A potem sięgnęłam po tę pozycję. No i już wiem,że natrafiłam ! REWELACYJNA!!!

Zastanawiałam się kiedyś, czy w tym roku natrafię na książkę, która mnie zachwyci i pochłonie bez reszty. A potem sięgnęłam po tę pozycję. No i już wiem,że natrafiłam ! REWELACYJNA!!!

Pierwszy raz sięgnęłam po książke Pauliny Świst, ale napewno będe czytała więcej jej powieści, bo TA bardzo mi się spodobała.

Pierwszy raz sięgnęłam po książke Pauliny Świst, ale napewno będe czytała więcej jej powieści, bo TA bardzo mi się spodobała.

Jaka to durna książka! Jeśli następne części tez są takie zidiociałe, to ja tego czytać już nie chcę.

Jaka to durna książka! Jeśli następne części tez są takie zidiociałe, to ja tego czytać już nie chcę.

Książka „Rzeczy, których nie wyrzuciłem” autorstwa Marcina Wichy chociaż jest niewielkiej objętości, to porusza tematy ważne i ciężkie. To nie jest lektura łatwa na jeden wieczór.


Autor stoi w obliczu śmiertelnej choroby swojej matki. Jest to temat tak powszechny, że bez trudu wszyscy czytelnicy mogą wczuć się w opisywaną sytuację. Zapewne niejeden z nas stracił już matkę albo ojca, więc te emocje i przeżycia nie są obce.

Matka Marcina Wichy była bardzo wymagająca, trudna w relacjach, niezłomna, bardzo często bezpośrednia. Zawsze pomocna i oddana dzieciom, z którymi pracowała zawodowo, ale jednocześnie niezdolna do wzruszeń i nadmiernego współczucia.

O omawianej przeze mnie pozycji słyszałam i czytałam wiele. Szczególnie głośno mówiło się o niej na polskim booktubie. Długo po nią nie sięgałam, bo trudno mi było wyobrazić sobie w głowie czego właściwie mogę się po niej spodziewać. Bałam się, że może okazać się zbyt nudna albo patetyczna. Całe szczęście okazało się inaczej.

Książka Wichy bardzo przypadła do mojego gustu czytelniczego. Po pierwsze dlatego, że autor temat śmierci, przemijania czy w końcu odejścia bliskiej osoby potraktował w sposób poetycki i niedosłowny. Pisze takim stylem, że czytelnik poruszane na kartach powieści kwestie, może zinterpretować na różne sposoby. Ma dowolność w odbiorze treści.
Po drugie, bardzo podobało mi się, że Marcin Wicha skonstruował krótkie rozdziały. To według mnie świetny pomysł, bo dzięki temu całość czyta się szybko i sprawnie. Nic tutaj nie nuży.

Nie chciałabym pisać długo na temat tej pozycji, bo moim celem jest raczej zachęcić Was do sięgnięcia po nią. Uważam, że jest tego warta.
Wówczas sami przekonacie się, czy styl pisania Wichy Wam odpowiada, czy tak jak ja dostrzeżecie tu pewną poetyckość i mnogość symboli, które odgrywają znaczącą rolę. Co zrobicie – już jest Waszym wyborem.

Książka „Rzeczy, których nie wyrzuciłem” autorstwa Marcina Wichy chociaż jest niewielkiej objętości, to porusza tematy ważne i ciężkie. To nie jest lektura łatwa na jeden wieczór.


Autor stoi w obliczu śmiertelnej choroby swojej matki. Jest to temat tak powszechny, że bez trudu wszyscy cz...

Rozwiń Zwiń

Szczerze zawiodłam się na tej książce. Dzieje się w niej dużo, jak dla mnie za dużo. Takie to jakieś rozmyte i nijakie. Aż się boję zabrać za kolejne tomy, bo obawiam się,że znowu się zawiodę.

Szczerze zawiodłam się na tej książce. Dzieje się w niej dużo, jak dla mnie za dużo. Takie to jakieś rozmyte i nijakie. Aż się boję zabrać za kolejne tomy, bo obawiam się,że znowu się zawiodę.