Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podzielona na siedem części historia rodzinna Marii Clary to siedem dni podróży przez meandry wspomnień jej i członków jej rodziny w onirycznej narracji Atunesa. W zamożnej rodzinie pełnej przemilczanych spraw i ciemnych intresów ojca jest więcej sekretów niż prawd. Gdy ojciec Marii Clary trafia do szpitala, dziewczyna przeżywa coś w rodzaju kryzysu tożsamości, któremu towarzyszy nieodparte pragnienie poznania lepiej swoich korzeni. W tym celu myszkuje w zakazanych do tej pory pamiątkach i każda z nich kiełkuje nowymi pytanimi i korowodem wspomnień, w którym, jak w labiryncie, czytelnik musi się wciąż na nowo odnajdywać.

Chociaż jako główną bohaterkę należy wskazać bez wątpienia Marię Clarę, niepodobna wskazać tutaj jednoznacznego narratora, bo go nie ma. Nie da się też wprost określić, które wspomnienie i historia jest czyja bo zmienić się to może w każdym momencie i kompletnie bez ostrzeżenia. Tak naprawdę, nie da się nawet ustalić prawdziwości pewnych zdarzeń. Atunes skacze między czasami, zmienia imiona, zatacza koło i wraca do kilku historii wstecz, często powtarza. Chciałabym tę książkę przeczytać za kilka lat. Ot z ciekawości, czy zrozumiem więcej. Fenomenalna proza. Niesamowicie przetułmaczona.

Polecam. Rzecz dla wytrwałych czytelników, nie ma przesady w tym, co napisano na odwrocie okładki: "<> chciałoby się powiedzieć o António Lobo Antunesu, który wymaga od swoich czytelników nieustającej koncentracji podczas lektury".

Podzielona na siedem części historia rodzinna Marii Clary to siedem dni podróży przez meandry wspomnień jej i członków jej rodziny w onirycznej narracji Atunesa. W zamożnej rodzinie pełnej przemilczanych spraw i ciemnych intresów ojca jest więcej sekretów niż prawd. Gdy ojciec Marii Clary trafia do szpitala, dziewczyna przeżywa coś w rodzaju kryzysu tożsamości, któremu...

Kakofonia piśmiennicza. Fabularnie wszystko z góry wiadomo.

Kakofonia piśmiennicza. Fabularnie wszystko z góry wiadomo.

Zachęciły mnie Wielkie Kłamstewka w wersji serialowej. Ale jakość tego serialu to ewidentnie zasługa scenarzystów, reżysera i kapitalnej obsady.
Odnośnie „Miłości...” to jest to klasyczne czytadło. Napisane bardzo chaotycznie, momentami wręcz dziecinnie. Z fabuły ostatecznie nic nie wynika. No nie, jestem na nie.

Zachęciły mnie Wielkie Kłamstewka w wersji serialowej. Ale jakość tego serialu to ewidentnie zasługa scenarzystów, reżysera i kapitalnej obsady.
Odnośnie „Miłości...” to jest to klasyczne czytadło. Napisane bardzo chaotycznie, momentami wręcz dziecinnie. Z fabuły ostatecznie nic nie wynika. No nie, jestem na nie.