Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mówisz, że kochasz deszcz, a rozkładasz parasolkę, gdy zaczyna padać. Mówisz, że kochasz słońce, a chowasz się w cieniu, gdy zaczyna świecić. Mówisz, że kochasz wiatr, a zamykasz okno, gdy zaczyna wiać. Właśnie dlatego boję się, kiedy mówisz, że mnie kochasz.''

Mówisz, że kochasz deszcz, a rozkładasz parasolkę, gdy zaczyna padać. Mówisz, że kochasz słońce, a chowasz się w cieniu, gdy zaczyna świecić. Mówisz, że kochasz wiatr, a zamykasz okno, gdy zaczyna wiać. Właśnie dlatego boję się, kiedy mówisz, że mnie kochasz.''

Miłość – najbardziej zdradliwa choroba na świecie: zabija cię zarówno wtedy, gdy cię spotka, jak i wtedy, kiedy cię omija. Ale to niedokładnie tak. To skazujący i skazany. To kat i ostrze. I ułaskawienie w ostatnich chwilach. Głęboki oddech, spojrzenie w niebo i westchnienie: dzięki ci, Boże. Miłość – zabije cię i jednocześnie cię ocali.

Miłość – najbardziej zdradliwa choroba na świecie: zabija cię zarówno wtedy, gdy cię spotka, jak i wtedy, kiedy cię omija. Ale to niedokładnie tak. To skazujący i skazany. To kat i ostrze. I ułaskawienie w ostatnich chwilach. Głęboki oddech, spojrzenie w niebo i westchnienie: dzięki ci, Boże. Miłość – zabije cię i jednocześnie cię ocali.

Nic nie było twoje oprócz tych kilku centymetrów sześciennych zamkniętych pod czaszką.

Nic nie było twoje oprócz tych kilku centymetrów sześciennych zamkniętych pod czaszką.

Spędzałam życie wsunięta między kartki książek. Z braku bliskości z ludźmi budowałam więzi z papierowymi postaciami. Przeżyłam miłość i stratę z powieści historycznych, doświadczyłam dojrzewania przez analogię. Mój świat jest utkaną ze słów pajęczyną, splatającą kończyny, kości i ścięgna, myśli i obrazy. Jestem istotą złożoną z liter, postacią stworzoną przez zdania, wytworem wyobraźni, fikcją.

Spędzałam życie wsunięta między kartki książek. Z braku bliskości z ludźmi budowałam więzi z papierowymi postaciami. Przeżyłam miłość i stratę z powieści historycznych, doświadczyłam dojrzewania przez analogię. Mój świat jest utkaną ze słów pajęczyną, splatającą kończyny, kości i ścięgna, myśli i obrazy. Jestem istotą złożoną z liter, postacią stworzoną przez zdania, wytworem w...

Ludzie ludziom zgotowali ten los.

Ludzie ludziom zgotowali ten los.

Mamo, powiedz, proszę, jak do domu wrócić, Zgubiłam się w lesie, chciałam drogę skrócić. Spotkał mnie wilkołak i w swej okropności, Pokazał mi zęby i wyrwał wnętrzności. Mamo, powiedz, proszę, jak do domu wrócić, Zgubiłam się w lesie, chciałam drogę skrócić. Zatrzymał mnie wampir, miał krzaczastą brew, Pokazał mi zęby i wyssał mą krew. Mamo, pomóż, proszę, chciałabym iść spać, Jestem już półżywa, nie mam siły stać. Spotkałam Odmieńca, co urzekł mnie wielce, Pokazał mi uśmiech i skradł moje serce.

Mamo, powiedz, proszę, jak do domu wrócić, Zgubiłam się w lesie, chciałam drogę skrócić. Spotkał mnie wilkołak i w swej okropności, Pokazał mi zęby i wyrwał wnętrzności. Mamo, powiedz, proszę, jak do domu wrócić, Zgubiłam się w lesie, chciałam drogę skrócić. Zatrzymał mnie wampir, miał krzaczastą brew, Pokazał mi zęby i wyssał mą krew. Mamo, pomóż, proszę, chciałabym iść...

Histeria to luksus, na który chwilowo mnie nie stać.

Histeria to luksus, na który chwilowo mnie nie stać.

Czytanie jest jak krew w moich żyłach, jak narkotyk i jest... magiczne.

Czytanie jest jak krew w moich żyłach, jak narkotyk i jest... magiczne.

- Nie możesz mnie dotknąć. - szepczę. Nie mówię mu: kłamię. Nigdy nie powiem: możesz mnie dotknąć. Chcę powiedzieć: proszę, dotknij mnie.

- Nie możesz mnie dotknąć. - szepczę. Nie mówię mu: kłamię. Nigdy nie powiem: możesz mnie dotknąć. Chcę powiedzieć: proszę, dotknij mnie.

- Do diabła! Co ci się stało? - spytał, przyglądając się śladom po oparzeniach na jego ciele. - Drobne nieporozumienie między mną i czarownikiem. - Jakie nieporozumienie? - Uważał, że powinienem być martwy, a ja się z nim nie zgodziłem.

- Do diabła! Co ci się stało? - spytał, przyglądając się śladom po oparzeniach na jego ciele. - Drobne nieporozumienie między mną i czarownikiem. - Jakie nieporozumienie? - Uważał, że powinienem być martwy, a ja się z nim nie zgodziłem.

1. Zło atakuje. Dobro się broni 2. Zło karze. Dobro wybacza. 3. Zło rani. Dobro pomaga. 4. Zło bierze. Dobro daje. 5. Zło nienawidzi. Dobro kocha.

1. Zło atakuje. Dobro się broni 2. Zło karze. Dobro wybacza. 3. Zło rani. Dobro pomaga. 4. Zło bierze. Dobro daje. 5. Zło nienawidzi. Dobro kocha.

cóż, czasem dobrzy ludzie podejmują złe decyzje.

cóż, czasem dobrzy ludzie podejmują złe decyzje.

Czasy zawsze są trudne - odparłem - Zmieniają się tylko przyczyny problemów.

Czasy zawsze są trudne - odparłem - Zmieniają się tylko przyczyny problemów.

- Zależy ci po prostu na tym ciele - powtórzyłam. - To nieprawda - zaprotestował. - Nie obchodzi mnie ta twarz, tylko jej wyraz. Nie obchodzi mnie ten głos, tylko to, co mówisz. Nie obchodzi mnie to, jak w tym ciele wyglądasz, tylko co nim robisz. Ty jesteś piękna".

- Zależy ci po prostu na tym ciele - powtórzyłam. - To nieprawda - zaprotestował. - Nie obchodzi mnie ta twarz, tylko jej wyraz. Nie obchodzi mnie ten głos, tylko to, co mówisz. Nie obchodzi mnie to, jak w tym ciele wyglądasz, tylko co nim robisz. Ty jesteś piękna".