Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ale się nabrałam na tą książkę, już nawet zrobiłam test, żeby się wbić w ramki i uproszczenia, a później z ciekawości prześledziłam ramki innych typów. Sprytnie napisana książką, okraszona tzw mądrymi radami uniwersalnymi. Może i jest oparta na jakichś badaniach (musimy pamiętać, że zawsze znajda się odpowiednie badania, jeśli poszukamy, a jak nie ma to i dorobić łatwo można, studenci coś o tym wiedzą), ale jakoś nie chce mi się wierzyć w cały ten system, a już na pewno nie wierzę w to, że każdego można przyporządkować do 5 typów, tłuste niedźwiedzie, chude delfiny, czy już kiedyś nie obalono teorii dotyczącej budowy ciała i jej związku z charakterem? Widzę w tej książce jakieś prastare teorie z historii psychologii. Sztywne struktury, planiki, wyłączanie elektroniki dopiero o 22, poważnie to jest recepta na świetny sen? Psychologiczny fast food jak ktoś ma ochotę?

Ale się nabrałam na tą książkę, już nawet zrobiłam test, żeby się wbić w ramki i uproszczenia, a później z ciekawości prześledziłam ramki innych typów. Sprytnie napisana książką, okraszona tzw mądrymi radami uniwersalnymi. Może i jest oparta na jakichś badaniach (musimy pamiętać, że zawsze znajda się odpowiednie badania, jeśli poszukamy, a jak nie ma to i dorobić łatwo...

Ciągle odkrywam nowe, odkrywcze książki na temat rozwoju człowieka, temat jest pasjonujący dla wiecznych dorastających "dorosłych" , ale nie tylko. Po książce sztuka kreacji marzeń spodziewałam się kompleksowego zbioru wiedzy na temat twórczego procesu ich powstawania i w efekcie sposobu ich realizacji. Też nie oczekiwałam, że odkryje cokolwiek nowego od wiedzy zawartej w innych poradnikach, chodziło mi raczej o książkę, będącą podsumowaniem zdobytych wcześniej informacji. Pomimo tak niskich oczekiwań bardzo się rozczarowałam, niektóre fragmenty czytałam zażenowana. Cała książka bowiem, to próba przefarsowania idei teorii potęgi podświadomości i słaba próba naukowego udowodnienia jej racji. Sam autor zauważa (podekscytowany), że jeszcze kiedyś były to zwyczajne czary mary, a w dzisiejszych czasach to już prawdziwa metafizyka, czyli coś co można według niego wcisnąć nieoświeconym. Niestety jego entuzjazm mnie nie zaraził. Banały i mity psychologiczne, niektóre już dawno zostały obalone, a przez takie pseudo poradniki ciągle funkcjonują w świadomości ludzi. Nie interesuje mnie też wysyłanie wiadomości od/do wszechświata, tajemna moc spełniania wszelkich pragnień i nadinterpretacja przeczytanych kilku książek przez autora.(Autor przyznaje, że nie lubi czytać książek! w związku z czym nie przeczytał ich zbyt dużo, a wiedzę czerpie ze swojego wnętrza i z pamięci poprzednich wcieleń). Momentami książka jest taka słaba, że jeśli ktokolwiek zastanawiał się wcześniej nad podobnymi poglądami w kontekście naukowym, to po przeczytaniu tej książki może je sobie całkowicie odpuścić, bo informacje zawarte w książce są rozczarowujące, odbiegające od tematu, są zlepkiem kilku poprzednich-bardziej popularnych poradników na temat potęgi podświadomości i wiary w sprzyjający wszechświat itp. Dla mnie te teksty wydawały się po prostu śmieszne, ale uwaga! Dla kogoś kto podobnie jak autor książek nie czytał, nie przeczytał zbyt wielu lub po prostu czytał niewłaściwe książki skupiające się na jednostronnym widzeniu każdego tematu, książka ta może zamieszać w umyśle, zwłaszcza jeżeli ktoś nie posiada żadnej wiedzy psychologicznej. Uznałabym nawet, że jest niebezpieczna, bo zwyczajnie może ogłupić i pchnąć do szaleństwa. Szkoda pisać więcej. Zdecydowanie każdemu nie polecam!

Ciągle odkrywam nowe, odkrywcze książki na temat rozwoju człowieka, temat jest pasjonujący dla wiecznych dorastających "dorosłych" , ale nie tylko. Po książce sztuka kreacji marzeń spodziewałam się kompleksowego zbioru wiedzy na temat twórczego procesu ich powstawania i w efekcie sposobu ich realizacji. Też nie oczekiwałam, że odkryje cokolwiek nowego od wiedzy zawartej w...

Świetny pomysł książki z tak wielkim potencjałem, że aż ten potencjał przerósł całą treść, bohaterów i zakończenie. Przez moment zakończenie wydawało się być totalnie spalone, jednak zostało na samym końcu coś na pocieszenie. Książkę można podsumować jednym zdaniem: Nie pal papierosów! i za to przyznaję jej aż cztery gwiazdki.
Dodam tylko, że śmiszyły mnie odrealnione, infantylne dialogi na tle takiej kwestii jaką jest walka o życie i miłość. Wielki i ważny temat opisany w niedopwiedni czyli naiwny sposób. Wcześniej podobała mi się inna książka tego autora: "Wrócę po ciebie", wydaje mi się, że była o wiele lepsza.

Świetny pomysł książki z tak wielkim potencjałem, że aż ten potencjał przerósł całą treść, bohaterów i zakończenie. Przez moment zakończenie wydawało się być totalnie spalone, jednak zostało na samym końcu coś na pocieszenie. Książkę można podsumować jednym zdaniem: Nie pal papierosów! i za to przyznaję jej aż cztery gwiazdki.
Dodam tylko, że śmiszyły mnie odrealnione,...