Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Osobliwy, krótki zbiór felietonów autora z jego przemyśleniami o Bogu, o Jezusie, o życiu, o chrześcijaństwie i chrześcijanach. Dużo pola oddane jest analizie polskiego podwórka i wspomnianych wyżej tematów. Felietony mają formę satyry z przemyśleniami i morałami odautorskimi.

To oznacza jedno: kto zna styl autora (i lubi jego treści) przyjmie tę pozycję przyjemnie i będzie dla niego lekka w czytaniu. Kto go nie zna - musi wyrobić sobie o pozycji własną opinię, przy czym nie każdemu przypadnie ona do gustu. W szczególności osobom, o których między wierszami mowa jest w książce.

Co do mojej opinii o treści - tezy o życiu są celnymi uwagami i obserwacjami; tezy o Biblii - wymagają weryfikacji na podstawie Biblii, gdyż autor ma pewien swobodny styl traktowania zawartych tam wersetów. Tezy odnośnie chrześcijan współczesnych - pokazują jedno spektrum wynikające z doświadczenia i obserwacji autora, przez co mogą zaciemnić obraz dla świeżych chrześcijan lub chrześcijan szukających czegoś innego, niż kościół katolicki.

Pozycja warta zapoznania, jednak - jak ze wszystkimi tego typu książkami - traktować ostrożnie, z rezerwą i analizować to, co w niej zawarte!

Osobliwy, krótki zbiór felietonów autora z jego przemyśleniami o Bogu, o Jezusie, o życiu, o chrześcijaństwie i chrześcijanach. Dużo pola oddane jest analizie polskiego podwórka i wspomnianych wyżej tematów. Felietony mają formę satyry z przemyśleniami i morałami odautorskimi.

To oznacza jedno: kto zna styl autora (i lubi jego treści) przyjmie tę pozycję przyjemnie i...

"Pre-swazja" Roberta Cialdiniego to niezwykła pozycja pod wieloma względami. Teoretycznie może mieć bardziej charakter książki popularno-naukowej, podsumowującej wiele licznych badań dotyczących zachowań ludzi pod wpływem czynników preswazyjnych i perswazyjnych. Wskazuje na to lekki język tejże książki, humor jej autora oraz różnorodne wtrącenia, czy dygresje Cialdiniego (są bardzo dobrze wyważone, nie odczuwa się ich w narracji książki).

Z drugiej strony, książka ta może też uchodzić za naprawdę solidną pozycję naukową. Przytłacza czytelnika liczbą publikacji naukowych przytaczanych w tekście, niezmierzoną ilością wyników badań oraz badaniami, które przeprowadził Cialdini. Sama bibliografia zajmuje blisko 1/7 książki! To zatrważająco dużo i o wiele więcej, niż w typowych pozycjach popularnonaukowych.

To wszystko wskazuje jednakże na ogromną wartość książki. Jest ona zarówno bardzo dobrym źródłem naukowym, jak też i świetnym poradnikiem odnośnie wpływania - do pewnego stopnia - na zachowania ludzi. Co interesujące, zawiera również informacje dotyczące autopreswazji, które mogą być naprawdę pomocne przy zmianie własnych zachowań.

Po lekturze Pre-Swazji ma się ochotę przetestować poszczególne eksperymenty i działania opisywane przez autora. Niekiedy nie chce się wierzyć w wyniki poszczególnych badań - stąd chęć testowania na własnej skórze - jednakże ciężko dyskutować z bogatą, wręcz ogromną literaturą przedmiotu. Oraz z faktem, iż większość przedstawionych badań była powtarzana przez różne zespoły badawcze.

Wnioski z książki są interesujące, ale też niepokojące - czy rzeczywiście działając w tak subtelny sposób możemy doprowadzić do istotnych zmian w zacowaniu własnym i ludzi z otoczenia?

"Pre-swazja" Roberta Cialdiniego to niezwykła pozycja pod wieloma względami. Teoretycznie może mieć bardziej charakter książki popularno-naukowej, podsumowującej wiele licznych badań dotyczących zachowań ludzi pod wpływem czynników preswazyjnych i perswazyjnych. Wskazuje na to lekki język tejże książki, humor jej autora oraz różnorodne wtrącenia, czy dygresje Cialdiniego...

Książka - masakra. Tak mógłbym zakończyć najkrótszą recenzję na świecie i pobić jakiś rekord opisu, ale skrzywdziłbym tym samym dzieło owego autora. Tak krótki opis nie oddaje tego, co czułem czytając książkę Josha McDowella. A czułem się dosłownie zmasakrowany...

Czym?
- po pierwsze: masą dowodową. Przytoczone cytaty, źródła, przypisy, odwołania stawiają ową pozycję na równi z innymi dziełami naukowymi. A wiem coś o tym, bo sam zajmuję się pisaniem tego rodzaju artykułów naukowych. Wiem, jaką muszą mieć metodologię - J. McDowell ją spełnia dokładnie.
- po drugie - sposób narracji i chirurgiczna precyzja opisów są wstrząsające. Fragment o weryfikowaniu krzyżowania wywołuje skręt kiszek - tak jest dokładny i pozwala wczuć się w rolę ukrzyżowanego
- po trzecie - logika wywodu. Nie można jej niczego zarzucić, gdyż rozpatruje wydarzenie, jakim było zmartwychwstanie z różnych punktów widzenia: sceptyka, przeciwnika (zajadłego niczym faryzeusz), niepewnego sympatyka.

Mimo, że jestem chrześcijaninem wiernym Jezusowi, ta książka pomogła mi zrozumieć ogrom jego poświęcenia dla ludzi. Co innego czytać opisy z Ewangelii, co innego to sobie wyobrażać, co innego obejrzeć film chrześcijański (np. Pasja, czy Jezus) - a co innego odczuć to za sprawą własnej wyobraźni po przeczytaniu książki.

Znam przypadek osoby, która po lekturze "Sprawy Zmartwychwstania" nawróciła się do Jezusa - pod takim natłokiem dowodów nie ma innego wyjścia.

Polecam, polecam, polecam!

P.S. Mini dygresja - w tekście pojawiło się małe wtrącenie o braciach Jezusa. W oryginalnej wersji tego nie ma, jest to dodatek odautorski wyd. Vocatio. Polecam sprawdzić rzetelność tego dodatku, bo greka i logika przyznają rację autorowi, nie tłumaczom. A o co chodzi? Zapraszam do przeczytania książki ;)

Książka - masakra. Tak mógłbym zakończyć najkrótszą recenzję na świecie i pobić jakiś rekord opisu, ale skrzywdziłbym tym samym dzieło owego autora. Tak krótki opis nie oddaje tego, co czułem czytając książkę Josha McDowella. A czułem się dosłownie zmasakrowany...

Czym?
- po pierwsze: masą dowodową. Przytoczone cytaty, źródła, przypisy, odwołania stawiają ową pozycję na...