Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podobała mi się konwencja i sposób przedstawienia stereotypów w niekonwencjonalny sposób, bardzo dobra końcówka i tłumaczenie na wysokim poziomie. Nie wciągnęła mnie jednak na tyle ile bym chciał i nie otworzyła zbyt wielu nowych szufladek w mojej głowie, ale przez swoją formę i (mimo wszystko) lekkość zdecydowanie warto przeczytać.

Podobała mi się konwencja i sposób przedstawienia stereotypów w niekonwencjonalny sposób, bardzo dobra końcówka i tłumaczenie na wysokim poziomie. Nie wciągnęła mnie jednak na tyle ile bym chciał i nie otworzyła zbyt wielu nowych szufladek w mojej głowie, ale przez swoją formę i (mimo wszy...

Rozwiń Zwiń

Z jednej strony czuję już trochę zmęczenie autofikcją w literaturze, z drugiej jednak była to naprawdę interesująca i świetnie napisana historia. Opowieść o rodzinie autorki, zwłaszcza o jej babce w czasach pierwszej wojny światowej, poszarpana, opisana z różnych perspektyw, niby trochę z boku, a jednak ciągle utrzymuje czytelnika wewnątrz akcji. Mimo to jednak nie do końca mogłem się zaangażować, być może przez małą liczbę stron, ale z przyjemnością przeczytałbym kolejne autobiograficzne powieści autorki.

Z jednej strony czuję już trochę zmęczenie autofikcją w literaturze, z drugiej jednak była to naprawdę interesująca i świetnie napisana historia. Opowieść o rodzinie autorki, zwłaszcza o jej babce w czasach pierwszej wojny światowej, poszarpana, opisana z różnych perspektyw, niby trochę z ...

Rozwiń Zwiń

Bardzo przyjemna obyczajówka, którą czyta się szybko i z zaangażowaniem w losy bohaterów, ale kiedy zaczynam się przyglądać bliżej, tym więcej problemów znajduję. Mam wrażenie, że autorka próbowała zniuansować postaci i ich wybory, ale w moim odczuciu wyszło zbyt czarno-biało i nie do końca jestem pewien jak powinienem ich oceniać. Zarysowane dylematy moralne były ciekawe, chociaż ukazane zbyt kontrastowo, bez miejsca na odcienie szarości.

Bardzo przyjemna obyczajówka, którą czyta się szybko i z zaangażowaniem w losy bohaterów, ale kiedy zaczynam się przyglądać bliżej, tym więcej problemów znajduję. Mam wrażenie, że autorka próbowała zniuansować postaci i ich wybory, ale w moim odczuciu wyszło zbyt czarno-biało i nie do końc...

Rozwiń Zwiń

Piękna, melancholijna powieść drogi o mężczyźnie wyruszającym w podróż ze swoim niewidomym psem-przewodnikiem, w trakcie której pisze listy do napotkanych przez siebie ludzi. Bardzo wartościowa i pięknie napisana, mnóstwo jest tu smutku, ale znajduje się też miejsce na odrobinę ciepła i nadziei. Najmocniejszym punktem były dla mnie historie innych osób, bo w pewnym momencie zacząłem się domyślać, w jakim kierunku zmierza wątek głównego bohatera, ale jako całość czytało się wyśmienicie.

Piękna, melancholijna powieść drogi o mężczyźnie wyruszającym w podróż ze swoim niewidomym psem-przewodnikiem, w trakcie której pisze listy do napotkanych przez siebie ludzi. Bardzo wartościowa i pięknie napisana, mnóstwo jest tu smutku, ale znajduje się też miejsce na odrobinę ciepła i na...

Rozwiń Zwiń

No fajne, ale nie do końca rozumiem wydawanie tego tekstu w takiej formie. Jako dodatek do większej całości lub część dłuższego zbioru- super, ale wydanie tego pojedynczo w twardej oprawie i z absurdalnie dużą interlinią pozostawia mieszane uczucia. Rzutuje to też na treść, która pozostawia ogromny niedosyt, a potencjał był ogromny. Można przeczytać (zwłaszcza, że lektura zajmuje jakieś 15 minut), ale można też nie, bo i tak nic nie stracicie.

No fajne, ale nie do końca rozumiem wydawanie tego tekstu w takiej formie. Jako dodatek do większej całości lub część dłuższego zbioru- super, ale wydanie tego pojedynczo w twardej oprawie i z absurdalnie dużą interlinią pozostawia mieszane uczucia. Rzutuje to też na treść, która pozostawi...

Rozwiń Zwiń

Świetnie się to czytało, zwłaszcza od drugiej części, kiedy autorka składania się bardziej w stronę opisu wejścia w okres dojrzewania i analizę procesów oraz relacji zachodzących w jej rodzinie pod kątem ról płciowych i patriarchatu. Jak to w memuarze, czuć wyraźnie filtr, przez jaki przepuszczone zostały wspomnienia i mocno subiektywne nadawanie znaczenia pewnym wydarzeniom, zabrakło mi tez w tym wszystkim bliższego przedstawienia postaci matki, która niestety pozostała w cieniu bohaterek. Mimo wszystko bardzo podoba mi się takie przedstawienie dorastania w PRLu z genderowej perspektywy.

Świetnie się to czytało, zwłaszcza od drugiej części, kiedy autorka składania się bardziej w stronę opisu wejścia w okres dojrzewania i analizę procesów oraz relacji zachodzących w jej rodzinie pod kątem ról płciowych i patriarchatu. Jak to w memuarze, czuć wyraźnie filtr, przez jaki przep...

Rozwiń Zwiń

Czyta się jak dobrze napisany thriller policyjny, ciężko jest wręcz miejscami uwierzyć, że to wydarzyło się naprawdę. Korupcja, przemoc policyjna, mnóstwo nadużyć i wiele więcej- książka może być dla niektórych wskazówką do zrozumienia zjawisk zachodzących obecnie w Stanach w związku z licznymi systemowymi zaniedbaniami. Niestety, mimo to w trakcie czytania odkryłem, że to chyba jednak trochę „nie mój temat”, nie mam książce nic poważnego do zarzucenia, a jednak czysto subiektywnie się w niej nie odnalazłem (zwłaszcza w licznych nazwiskach, dla osób z afantazją zapamiętanie kto był kim to koszmar). Plusik za polskie wydanie i świetne tłumaczenie Kai Gucio.

Czyta się jak dobrze napisany thriller policyjny, ciężko jest wręcz miejscami uwierzyć, że to wydarzyło się naprawdę. Korupcja, przemoc policyjna, mnóstwo nadużyć i wiele więcej- książka może być dla niektórych wskazówką do zrozumienia zjawisk zachodzących obecnie w Stanach w związku z lic...

Rozwiń Zwiń

Czuję się lekko rozdarty, bo o ile rysunki, a nawet szerzej warstwa wizualna włącznie ze sposobem wydania jest fenomenalna, tak treść nie do końca mnie przekonała. Nie jest to ani porywająca opowiastka z morałem, ani jakiś błyskotliwy komentarz społeczny na istotny temat, o którym się mówi za mało. Powiem więcej, czuć tam niestety boomerstwo. Ja traktuję to bardziej jako miła ciekawostka, głównie dla fanów pięknych wydań i osób lubiących podziwiać rysunki.

Czuję się lekko rozdarty, bo o ile rysunki, a nawet szerzej warstwa wizualna włącznie ze sposobem wydania jest fenomenalna, tak treść nie do końca mnie przekonała. Nie jest to ani porywająca opowiastka z morałem, ani jakiś błyskotliwy komentarz społeczny na istotny temat, o którym się mówi...

Rozwiń Zwiń

Niby podczas lektury miałem lekko mieszane uczucia, niby co chwila pytałem siebie na głos „co ja właściwie czytam”, ale przyznać muszę, że bawiłem się wyśmienicie. Udany literacki eksperyment, miejscami uderzający prosto w punkt, ale wzbudzający też kilka refleksji, chociażby na temat związku literatury z kapitalizmem. Ogólnie chciałem dać 7, ale za posłowie i tłumaczenie (Michał Rogaś XD) z przyjemnością podwyższam do 8.

Niby podczas lektury miałem lekko mieszane uczucia, niby co chwila pytałem siebie na głos „co ja właściwie czytam”, ale przyznać muszę, że bawiłem się wyśmienicie. Udany literacki eksperyment, miejscami uderzający prosto w punkt, ale wzbudzający też kilka refleksji, chociażby na temat zwią...

Rozwiń Zwiń

Naprawdę doceniam krótkie książki, ale jednak tutaj miałem wrażenie, że było trochę zbyt krótko, przez co nie mam poczucia kompletności opowiadanej historii. Trafiają do mnie występujące w wielu recenzjach porównania do „Opowieści wigilijnej” i ogólnie podobał mi się przedświąteczny klimat z tragedią dziejącą się gdzieś w tle, za grubymi murami i zabezpieczeniami z tłuczonego szkła. Można przeczytać w jeden wieczór, więc warto spróbować i przekonać się samemu.

Naprawdę doceniam krótkie książki, ale jednak tutaj miałem wrażenie, że było trochę zbyt krótko, przez co nie mam poczucia kompletności opowiadanej historii. Trafiają do mnie występujące w wielu recenzjach porównania do „Opowieści wigilijnej” i ogólnie podobał mi się przedświąteczny klimat...

Rozwiń Zwiń