Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dobra książka, jeśli przymkniemy oko na tak charakterystyczne dla Clancy'ego przedstawienie rzeczywistości w której Stany Zjednoczone jawią się ostoją demokracji i potęgą siły wojskowej, a komunistyczni, do cna źli wrogowie mogą walczyć jedynie powtarzając ataki z zaskoczenia niczym Japończycy w Pearl Harbour. W tej książce jest jednak wszystko to co powinno się znaleźć w dobrej sensacji opisującej konflikt zbrojny pomiędzy mocarstwami. Ale też wiele aspektów takiego konfliktu (choćby reakcji państw bloku wschodniego na takie plany Kremla) jest zwyczajnie pominiętych.

Dobra książka, jeśli przymkniemy oko na tak charakterystyczne dla Clancy'ego przedstawienie rzeczywistości w której Stany Zjednoczone jawią się ostoją demokracji i potęgą siły wojskowej, a komunistyczni, do cna źli wrogowie mogą walczyć jedynie powtarzając ataki z zaskoczenia niczym Japończycy w Pearl Harbour. W tej książce jest jednak wszystko to co powinno się znaleźć w...

Niezwykle interesująca pozycja wśród literatury sci-fi ze względu na dość unikalne połączenie wizji lotów kosmicznych z czymś co można by nazwać xenoarcheologią. Nie jest to może pozycja o tak wielkiej filozoficznej głębi jak dzieła Lema, czy też tak wizjonerskie jak opowiadania sir Arthura C. Clarke'a, nie mniej jest to kawał godnego polecenia, porządnego sci-fi.

Niezwykle interesująca pozycja wśród literatury sci-fi ze względu na dość unikalne połączenie wizji lotów kosmicznych z czymś co można by nazwać xenoarcheologią. Nie jest to może pozycja o tak wielkiej filozoficznej głębi jak dzieła Lema, czy też tak wizjonerskie jak opowiadania sir Arthura C. Clarke'a, nie mniej jest to kawał godnego polecenia, porządnego sci-fi.

Lemowska polemika, stojąca w sprzeczności z większością sci-fi, gdzie ludzkość nie tylko dogaduje się z obcymi, ale wręcz potrafi odnaleźć wspólny mianownik dla własnej i obcej kultury. "Głos Pana" wyraża jednak zgoła odmienną opinię. Opinię, że być może nie tylko nigdy nie będziemy w stanie zrozumieć obcej inteligencji, ale wręcz nie będziemy w stanie ocenić czym ona jest i czy w ogóle istnieje. Nie tylko nie zrozumiemy jej przekazu, ale także nie będziemy w stanie stwierdzić, czy w istocie jest to inteligenty przekaz.

W pewnym sensie jest to także dyskusja filozoficzna, ocierająca się nieco o bardziej znaną powieść "Solaris" i z pewnością bardziej przystępną dla typowego czytelnika. Mimo wszystko jest to lektura godna polecenia, zmuszająca do myślenia i w pewnym sensie stojąca w opozycji do książki "Kontakt" Sagana.

Lemowska polemika, stojąca w sprzeczności z większością sci-fi, gdzie ludzkość nie tylko dogaduje się z obcymi, ale wręcz potrafi odnaleźć wspólny mianownik dla własnej i obcej kultury. "Głos Pana" wyraża jednak zgoła odmienną opinię. Opinię, że być może nie tylko nigdy nie będziemy w stanie zrozumieć obcej inteligencji, ale wręcz nie będziemy w stanie ocenić czym ona jest...

Golem XIV jest dość specyficznym rodzajem sci-fi, ponieważ, jest to bardziej rozprawa filozoficzna niż opowieść. Rozprawa filozoficzna głoszona głosem elektronów najpotężniejszego komputera jakiego stworzył człowiek. Komputera tak dalece przekraczającego naszą zdolność pojmowania, że jego komunikacja z nami przypomina dyskusję człowieka z psem. Fascynująca podróż przez filozoficzną dysputę, w której sam Lem przedstawia swoją wizję przyszłości ludzkości. Nie mniej, jest to bardzo interesująca pozycja.

Golem XIV jest dość specyficznym rodzajem sci-fi, ponieważ, jest to bardziej rozprawa filozoficzna niż opowieść. Rozprawa filozoficzna głoszona głosem elektronów najpotężniejszego komputera jakiego stworzył człowiek. Komputera tak dalece przekraczającego naszą zdolność pojmowania, że jego komunikacja z nami przypomina dyskusję człowieka z psem. Fascynująca podróż przez...

Książka, której nie trzeba chyba nikomu przedstawiać. Osobiście uważam, że jest to jeden z najlepszych przedstawicieli gatunku filozoficznego sci-fi. Wielbicieli Lema z pewnością nie zaskoczy charakterystyczne dla niego podejście w kwestii ewentualnego kontaktu z nieznaną inteligencją... jeśli oczywiście jest to inteligencja w naszym rozumieniu tego słowa... Pozycja obowiązkowa dla każdego fana dobrego sci-fi.

Książka, której nie trzeba chyba nikomu przedstawiać. Osobiście uważam, że jest to jeden z najlepszych przedstawicieli gatunku filozoficznego sci-fi. Wielbicieli Lema z pewnością nie zaskoczy charakterystyczne dla niego podejście w kwestii ewentualnego kontaktu z nieznaną inteligencją... jeśli oczywiście jest to inteligencja w naszym rozumieniu tego słowa... Pozycja...

Po raz kolejny już Jack Campbell, a raczej John Hemry, w doskonały sposób przedstawia hipotetyczne realia starć okrętów w przestrzeni kosmicznej, czerpiąc przy tym pełnymi garściami z taktyki marynarki wojennej, którą nota bene zna, jako, że jest oficerem Navy w stanie spoczynku. W opinii niektórych osób, książka jest "przegadana". Moim zdaniem takie podejście to błąd. Dobra książka nie może składać się bowiem tylko i wyłącznie z akcji. Dodanie przez Hemrego całej dodatkowej warstwy "politycznej" sprawia, że cała opowieść zyskuje dodatkowe warstwy narracji. Warstwy, które być może teraz nie grają pierwszej roli, jednakże stanowią istotny wkład w oś wydarzeń opisywanych w powieści.

Moim zdaniem książka, a raczej cały cykl Zaginionej Floty włącznie z "Przestrzenią Zewnętrzną", stanowi jeden z najlepszych przykładów na militarystyczne sci-fi. Jeśli ktoś z was oglądał serial Battlestar Galactica (nowy) i był nim zafascynowany to z pewnością szybko odnajdziecie się w tej powieści.

Po raz kolejny już Jack Campbell, a raczej John Hemry, w doskonały sposób przedstawia hipotetyczne realia starć okrętów w przestrzeni kosmicznej, czerpiąc przy tym pełnymi garściami z taktyki marynarki wojennej, którą nota bene zna, jako, że jest oficerem Navy w stanie spoczynku. W opinii niektórych osób, książka jest "przegadana". Moim zdaniem takie podejście to błąd....