Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To była piękna, a jednocześnie tak trudna i bolesna lektura. Opowieść o uprzedzeniach, o głębokiej samotności i bólu jaki to połączenie wywołuje. Historia pełna smutku, goryczy ale i w końcu przebłysku miłości. A wszystko to skąpane w woni mokradeł, w ciepłym i lepkim powietrzu amerykańskiego południa, gdzie nic nie było wtedy takie jak być powinno. Jedna z najbardziej poruszających książek jakie czytałam.

To była piękna, a jednocześnie tak trudna i bolesna lektura. Opowieść o uprzedzeniach, o głębokiej samotności i bólu jaki to połączenie wywołuje. Historia pełna smutku, goryczy ale i w końcu przebłysku miłości. A wszystko to skąpane w woni mokradeł, w ciepłym i lepkim powietrzu amerykańskiego południa, gdzie nic nie było wtedy takie jak być powinno. Jedna z najbardziej...

Tyle gorzkich i trudnych historii w jednej opowieści. Strach, smutek i mnóstwo innych uczuć, których doświadczyli bohaterowie emanuje z kartek tej książki. Mam wrażenie, że żadnemu bohaterowi nie pozwolono by być szczęśliwym.

Tyle gorzkich i trudnych historii w jednej opowieści. Strach, smutek i mnóstwo innych uczuć, których doświadczyli bohaterowie emanuje z kartek tej książki. Mam wrażenie, że żadnemu bohaterowi nie pozwolono by być szczęśliwym.

Nie czuję, by te historie wywarły na mnie jakieś głębokie wrażenie. Nie do końca chyba trafił do mnie ich przekaz. Uderzyła mnie tylko jedna rzecz, że opis ludzi różni się w zależności czy mówią sami o sobie czy mówi o nich ktoś inny. Ot taka filozoficzna myśl.

Nie czuję, by te historie wywarły na mnie jakieś głębokie wrażenie. Nie do końca chyba trafił do mnie ich przekaz. Uderzyła mnie tylko jedna rzecz, że opis ludzi różni się w zależności czy mówią sami o sobie czy mówi o nich ktoś inny. Ot taka filozoficzna myśl.

Jest to trudna, niepokojąca lektura. Autor przedstawia nam portret dysfunkcyjnej rodziny. Każdy z jej członków jest chory psychicznie. Najmniej babcia, kobieta siedemdziesięcioletnia, zmagająca się z Alzheimerem. Ona jedna wywołała we mnie współczucie. Całe życie utrzymywała swoje córki i wnuki, a teraz gdy zaczęła chorować, oddano ją do domu starców. Nad zaburzeniami psychicznymi pozostałych członków rodziny nie będę się rozwodzić. Wystarczy napisać, że wszyscy są straszliwie roszczeniowi, nie pracują, a ich zachowanie wywołało we mnie wstręt i nerwy. To lepka, wstrętna historia, podszyta newage'owi filozofiami i medytacjami. Brzydka po prostu.

Jest to trudna, niepokojąca lektura. Autor przedstawia nam portret dysfunkcyjnej rodziny. Każdy z jej członków jest chory psychicznie. Najmniej babcia, kobieta siedemdziesięcioletnia, zmagająca się z Alzheimerem. Ona jedna wywołała we mnie współczucie. Całe życie utrzymywała swoje córki i wnuki, a teraz gdy zaczęła chorować, oddano ją do domu starców. Nad zaburzeniami...

Jak to ze zbiorami opowiadań bywa, ciężko utrzymać wysoki poziom wszystkim zawartym treściom. Strasznie długo męczyłam tę książkę i nie jestem w stanie powiedzieć czemu. Większość opowiadań podobała mi się, niektóre nawet bardzo. Jestem pewna, że mimo elementów fantastycznych, mających na celu wyolbrzymienie abusurdu zawartego w treści, opowiadania bardzo dobrze pokrywają się z prawdą o życiu w Rosji.

Jak to ze zbiorami opowiadań bywa, ciężko utrzymać wysoki poziom wszystkim zawartym treściom. Strasznie długo męczyłam tę książkę i nie jestem w stanie powiedzieć czemu. Większość opowiadań podobała mi się, niektóre nawet bardzo. Jestem pewna, że mimo elementów fantastycznych, mających na celu wyolbrzymienie abusurdu zawartego w treści, opowiadania bardzo dobrze pokrywają...

Opis duchowych przeżyć pewnego dziewięćdziesięciolatka, który pierwszy raz w życiu się zakochał. Zaskakująco dobry i głęboki.

Opis duchowych przeżyć pewnego dziewięćdziesięciolatka, który pierwszy raz w życiu się zakochał. Zaskakująco dobry i głęboki.