Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wyjątkowa pod względem formy, traktowana jako parodia powieści gotyckiej, książka warta zauważenia wśród innych dzieł Jane Austen, pewnie bardziej przełomowych. Tutaj przekonał mnie do siebie subtelny humor autorki, jej polemika z ówczesnymi zasadami rządzącymi światem, a mnóstwo zachowań głównej bohaterki wywołało uśmiech na mojej twarzy. Szkoda tylko, że zakończenie zostało tak bardzo skrócone względem samej treści. Mam niedosyt szerszego opisu losów Katarzyny po jej powrocie do domu z Opactwa.

Urocze i głupiutkie wyobrażenie Katarzyny o świecie świetnie opisuje zderzenie romantycznych dusz z realiami świata. Czytane przez bohaterkę książki grozy jak się okazuje nie zawsze opisują prawdziwą rzeczywistość, która okazuje się zgoła inna i w starym zamku nie bywają dla zasady duchy, a stare skrzynie nie pękają w szwach pełne tajemniczych wiadomości.

Bawiłam się bardzo dobrze, zwłaszcza po przeczytaniu tła i uzasadnienia dla napisania tej książki, zdecydowanie całość nabiera wtedy większego sensu. Język autorki to po prostu arcydzieło, z wielkim sentymentem sięgam po jej kolejne książki i nigdy się nie zawiodłam.

Wyjątkowa pod względem formy, traktowana jako parodia powieści gotyckiej, książka warta zauważenia wśród innych dzieł Jane Austen, pewnie bardziej przełomowych. Tutaj przekonał mnie do siebie subtelny humor autorki, jej polemika z ówczesnymi zasadami rządzącymi światem, a mnóstwo zachowań ...

Rozwiń Zwiń

Nie przekonałam się do tej książki, niestety mocno mnie rozczarowała. Cała historia to zamknięta w kołowrotku zmieniająca się ciągła podróż Cecylii z mężem albo samego małżonka bez niej, rodzenie dzieci i ich śmierć, zawieranie sojuszy, knucie wbrew zawartym sojuszom i udawanie osoby z wpływami większymi niż się aktualnie ma. Niczego więcej tutaj nie znajdziemy, a język opowieści również nie zachęca do brnięcia dalej, jest ciężki, monotonny i potrzebna jest spora motywacja, żeby dotrzeć do końca.

Cecylia to silna kobieta tamtych czasów pokazana jednak w tak schematyczny sposób, że aż szkodzący wizerunkowi kobiet. Chce mieć dziecko, jednak za chwilę zostawia je, bo nie może znieść bycia odsuniętą od dworskiego życia, jakby okres połogu był dla niej straszliwą karą. Ma dość toksyczną relację z dziećmi i dziwny układ z mężem, który tylko pozornie kreuje ją na silną i wpływową kobietę. Jej mądrość i przewidywalność cały czas jest podbijana w opisach, tak jakby te cechy to było jeszcze za mało, żeby być wartościową kobietą. Niestety, ten zabieg zupełnie mnie nie przekonał, ale rozumiem zachwyty innych, bo faktycznie nie wydano ostatnio książki osadzonej w realiach dworskich z wątkiem historycznym i ta cecha wyróżnia tę opowieść na tle innych pozycji wydawniczych.

Nie przekonałam się do tej książki, niestety mocno mnie rozczarowała. Cała historia to zamknięta w kołowrotku zmieniająca się ciągła podróż Cecylii z mężem albo samego małżonka bez niej, rodzenie dzieci i ich śmierć, zawieranie sojuszy, knucie wbrew zawartym sojuszom i udawanie osoby z wpł...

Rozwiń Zwiń

Urocza pokrzepiająca serce historia. Na tyle krótka, że można przeczytać ją podczas jednego wieczoru i nie rozstawać się z Joanną i jej losami na dłużej. Z pozornie prostej fabuły powstała opowieść o sile odwagi, ale również trudnej drodze do przełamania stereotypów i schematów trzymających kobiety w ryzach konwenansów.

W dość krótkiej historii jest wszystko: apodyktyczna rodzina z piekła rodem, bohaterka, która pod wpływem silnego impulsu zmienia diametralnie swoje życie, chichot przekornego losu i oczywiście miłość, choć nie tak wzniosła i uroczysta jak w większości książek tamtych czasów. Joanna cudownie łamie schemat potulnej kobiety bojącej się wypowiedzieć własne zdanie i pokrywającej policzki rumieńcem na dźwięk każdego komplementu, nawet usłyszanego od mniej pożądanej osoby. Tutaj Joanna jest urocza w swojej śmiałości i niedojrzałości, przez co bardzo kibicowałam jej losom. Pojawiają się też cudowne opisy krajobrazu, zwłaszcza wyspy w drugiej części książki, gdzie czuć bliskość bohaterów z naturą. To dość prosta historia, ale porusza czytelnika właśnie w tej prostocie i dobrym guście.

Wybitną cechą książki jest język jej napisania. W starym stylu, elegancko, ale niezwykle wciągająco i kwieciście. Z przyjemnością czytałam kolejne rozdziały, bo poza klasykami literatury rzadko teraz można spotkać się z takim piórem autora.

Urocza pokrzepiająca serce historia. Na tyle krótka, że można przeczytać ją podczas jednego wieczoru i nie rozstawać się z Joanną i jej losami na dłużej. Z pozornie prostej fabuły powstała opowieść o sile odwagi, ale również trudnej drodze do przełamania stereotypów i schematów trzymającyc...

Rozwiń Zwiń

Przyjemna lektura napisana eleganckim ale też wciągającym czytelnika językiem. Chociaż dwie równoległe osie czasowe opowieści i historie kobiet różnego pokolenia jednej rodziny, to zabieg szczególnie popularny w ostatnim czasie, w porównaniu do innych książek tego typu, ta wypada bardzo dobrze, a zwłaszcza nie wprowadza czytelnika w zakłopotanie w związku z koniecznością częstych przeskoków między losami bohaterek.

Sama fabuła zaciekawia, ale jest nieco niewiarygodna poprzez liczbę tajemnic i takie zagmatwanie rodzinnych wątków. Ciężko uwierzyć, że nikt z licznej rodziny nie zna choćby części przeszłości swojej matki i nie potrafi nawet minimalnie określić ram miejsca i czasu dziejów jej młodości. Córka rozwiązująca zagadkę tajemnic matki oczywiście bez problemów w kilka dni idzie po nitce do kłębka, wszystko jej się udaje, każda biblioteka staje otworem, każdy człowiek czy pracownik administracji z uśmiechem na ustach wskazuje jej dalszą drogę - generalnie wszystko wydaje się radosną wędrówką bez przeciwności losu. Przeszkadza to nieco w uwierzeniu w taki obrót spraw, ale generalnie nie psuje mojego pozytywnego wrażenia. To lekka lektura, momentami wzruszająca i nie spodziewałam się po niej jakiejś szczególnej głębi. Zakończenie akurat dla mnie nie było zaskakujące, ale doceniam taki obrót spraw.

Najlepszą cechą tej książki jest język jej napisania. W starym stylu, elegancko, ale niezwykle wciągająco i kwieciście. Z przyjemnością czytałam kolejne rozdziały, bo poza klasykami literatury rzadko można spotkać się z takim piórem autora.

Przyjemna lektura napisana eleganckim ale też wciągającym czytelnika językiem. Chociaż dwie równoległe osie czasowe opowieści i historie kobiet różnego pokolenia jednej rodziny, to zabieg szczególnie popularny w ostatnim czasie, w porównaniu do innych książek tego typu, ta wypada bardzo do...

Rozwiń Zwiń

W poszukiwaniu klimatu powieści gotyckiej ze starymi zamkami, domami ze skrzypiącą podłogą i mnóstwem tajemnic na strychu, trafiłam na tę pozycję. Nie wypadła co prawda najlepiej w porównaniu do innych książek tego rodzaju, ale nie żałuję lektury, bawiłam się dobrze i nie straciłam czasu.

Powieść dłuży się podczas czytania, tajemnica narasta w dość ślimaczym tempie, napięcie rośnie wyjątkowo powoli, ale problem w tym, że na końcu nic tak wyjątkowego w rozwiązaniu nie znalazłam i nie ma szczególnych fajerwerków. Bohaterkę przedstawiono jako kobietę dość naiwną, ufającą ludziom aż do przesady i dającą się wykorzystywać. Jej dobroć narysowano jako dziecinność i to mi się szczególnie nie podobało. Na plus natomiast oceniam opisy wnętrz, krajobrazów i osadzenie fabuły wśród służby, która, jak to zawsze bywa, wie więcej niż wszystkim dookoła się wydaje. Generalnie można przeczytać mnóstwo lepszych książek w tym klimacie, ale to i tak dość przyjemna lektura.

W poszukiwaniu klimatu powieści gotyckiej ze starymi zamkami, domami ze skrzypiącą podłogą i mnóstwem tajemnic na strychu, trafiłam na tę pozycję. Nie wypadła co prawda najlepiej w porównaniu do innych książek tego rodzaju, ale nie żałuję lektury, bawiłam się dobrze i nie straciłam czasu.
...

Rozwiń Zwiń

Nie spotkałam się wcześniej z taką książką i jestem pod ogromnym wrażeniem. Rozumiem zarzuty części czytelników mniej zachwyconych opowieścią i oczekujących rozwiązań podobnych do stylu Wojny Makowej. Faktycznie to zupełnie inna historia i inna forma, wolniejsza, mniej drastyczna, a jednocześnie zdecydowanie bardziej wymagająca dla odbiorcy.

Pierwsza część to powolne wprowadzenia do świata literatury, językoznawstwa i przekładu, które bardzo mi się podobało. Wydawałoby się, że w nauce o języku i pochodzeniu słów nie ma niczego fascynującego, ale okazało się, że ten klimat dark akademia połączony z czymś zupełnie nowym, bez reszty mnie pochłonął. Opisano też relacje z innymi uczniami, system działania kampusu i zależności Oxfordu. Pojawiło się też sporo scen w wieży pokazujących akademickie życie, ale też sposób spędzania czasu wolnego. Ten etap powieści podobał mi się chyba najbardziej. Druga część nabiera nieporównywalnie większej dynamiki. Pojawia się więcej emocjonalnych scen, część bohaterów pokazuje swoje inne oblicze, występuje cała seria zdrad, zbrodni czy intryg. Pojawia się też sporo wątków społecznych, ale przedstawionych w sposób nienachalny.

Ogromny wysiłek poświęciła tutaj zarówno autorka, jak i tłumacze, bo zakres nowej wiedzy jest po prostu niewyobrażalny. Wszystko dopracowano w najdrobniejszym szczególe, wywołało to poczucie monumentalności całej pozycji, również w odniesieniu do rozmiaru tej książki. Nie oceniłabym jej jako ulubieńca tego roku, ale jako pozycję wartą uwagi dla czytelników szukających czegoś innego niż schematyczne opowieści będące aktualnie na topie w świecie literackim.

Nie spotkałam się wcześniej z taką książką i jestem pod ogromnym wrażeniem. Rozumiem zarzuty części czytelników mniej zachwyconych opowieścią i oczekujących rozwiązań podobnych do stylu Wojny Makowej. Faktycznie to zupełnie inna historia i inna forma, wolniejsza, mniej drastyczna, a jednoc...

Rozwiń Zwiń

Niezbyt ambitna lektura, ale wywołuje uśmiech na twarzy i ma dobre momenty. Nie sięgnęłabym po nią jako lekturę pierwszego wyboru, ale w ostatecznym rozrachunku nie żałuję poświęcenia tych kilku godzin na zapoznanie się z historią ekscentrycznego wujka i jego bratanków.

Głównym minusem książki jest jej przewidywalność, bo po pierwszych zdaniach wiadomo jakie będzie zakończenie i w żaden sposób nie zaskoczy ono czytelnika. W treści pojawia się też sporo nawiązań do seriali, filmów i celebrytów USA, więc dla osoby, która nie śledzi tych nowinek, sporo żartów będzie średnio zrozumiałych, a więc automatycznie mniej zabawnych. Bohaterom również wszystko się udaje, wujek Partrick jest zamożny na tyle, żeby spełniać zachcianki dzieci, czyli fabuła nie napotka żadnych większych komplikacji. Nie zmienia to faktu, że bawiłam się w porządku, momentami były nawet lekkie chwile wzruszenia, a przemiana głównego bohatera, chociaż w pełni do przewidzenia, rozczula w jakimś stopniu czytelnika. To lekka lektura na lato, idealnie sprawdzi się podczas wakacyjnego wypoczynku.

Niezbyt ambitna lektura, ale wywołuje uśmiech na twarzy i ma dobre momenty. Nie sięgnęłabym po nią jako lekturę pierwszego wyboru, ale w ostatecznym rozrachunku nie żałuję poświęcenia tych kilku godzin na zapoznanie się z historią ekscentrycznego wujka i jego bratanków.

Głównym minusem ks...

Rozwiń Zwiń

Zupełnie inna forma i wrażenia niż pierwszy tom, podczas czytania którego bawiłam się znakomicie. Tutaj niestety nastąpiło spore rozczarowanie.

Początek i pierwsze opowiadanie były poziomem podobne do pierwszego tomu, ale pojawiło się już za dużo nawiązań do klimatu SF i zjawisk bardziej paranormalnych niż magicznych. Jednak z każdym kolejnym rozdziałem fabuła stawała się coraz bardziej przekombinowana niestety na niekorzyść. Humor utrzymano na podobnym poziomie, ale fabuła nie ciekawiła tak bardzo, nie wciągała, a momentami musiałam wrócić kilka stron żeby sprawdzić czy czegoś zwyczajnie nie wyłapałam. Pierwszy tom to świetna rozrywka, niestety nie przełożyła się ona na wrażenia po drugiej części.

Zupełnie inna forma i wrażenia niż pierwszy tom, podczas czytania którego bawiłam się znakomicie. Tutaj niestety nastąpiło spore rozczarowanie.

Początek i pierwsze opowiadanie były poziomem podobne do pierwszego tomu, ale pojawiło się już za dużo nawiązań do klimatu SF i zjawisk bardziej ...

Rozwiń Zwiń