Jesteśmy społecznością, która kocha książki

“Kamienica Schopenhauerów” jest powieścią, która z pewnością zainteresuje miłośników historii oraz Gdańska. Anna Sakowicz na pierwszym miejscu stawia kobiety i w zgodzie z historią ukazuje, jak wyglądała nasza rzeczywistość. Autorka już nie raz udowodniła, że potrafi oddać ducha opisywanych czasów. Kreśli obraz miasta pełnego kontrastów. Przyszły filozof Arthur Schopenhauer pojawia się w tle, nieco bliżej poznajemy jego matkę. Na pierwszy plan wysuwa się Frieda, która pragnie rozwikłać zagadkę śmierci ciotki. Okazuje się, że dziewczyna kilka razy znajdzie się w trudnej sytuacji, niemal bez wyjścia, ale mimo to będzie musiała ustalić, co jest dla niej najważniejsze. Czy będzie chciała postąpić zgodnie z własnym sumieniem, czy wygra strach?
Pisanie o XVIII wieku nie jest łatwe, ale autorka świetnie sobie poradziła z historycznymi niuansami, wykorzystując je w taki sposób, by zainteresowały czytelników. Podczas lektury nie raz zobaczymy niesprawiedliwość społeczną, przemoc wobec kobiet, ale jest też druga, pozytywna strona. Bohaterki i bohaterów spotyka też wiele dobrego, przeżywają również cudowne chwile w życiu. Oglądanie tego świata zmusza czytelnika do refleksji, ale też wywołuje dużo emocji. Myślę, że wielu czytelników da się porwać tej historii ze względu na ciekawą fabułę, ale również tło, jakie odkrywamy śledząc losy bohaterów „Kamienicy Schopenhauerów” (nie wspomnę o pięknie wydanej książce, która przyciąga nasz wzrok). Mam tylko nadzieję, że Anna Sakowicz szybko wyda kolejną część, ponieważ nie mogę się doczekać kontynuacji.

“Kamienica Schopenhauerów” jest powieścią, która z pewnością zainteresuje miłośników historii oraz Gdańska. Anna Sakowicz na pierwszym miejscu stawia kobiety i w zgodzie z historią ukazuje, jak wyglądała nasza rzeczywistość. Autorka już nie raz udowodniła, że potrafi oddać ducha opisywanyc...

Rozwiń

Zwiń

Jennifer Egan kreśli dystopijną wizję przyszłości, gdzie technologia i media społecznościowe mają ogromny wpływ na każdego człowieka, a także na relacje międzyludzkie. Poznajemy mężczyznę, który stoi za tym wszystkim. Bix Bouton, tworzy pewne aplikacje, które rewolucjonizują świat. Wkraczają do miejsc do tej pory niedostępnych, a mianowicie do własnej i cudzej pamięci. Używając “Poznaj Swoją Podświadomość” i “Kostka Mandali” można zachować i eksportować własnych wspomnienia, dzielić się nimi z innymi.

Twórca tych aplikacji początkowo przypomina nam Marka Zuckerberga, ale z czasem odkrywamy, że to tylko skojarzenie. Bix chciałby móc dyskutować w sposób twórczy z innymi, ale odkąd stał się rozpoznawalny, nie jest to możliwe. Otaczają go ludzie, którzy chcą mu się przypodobać, albo osoby niemające odwagi by mu się sprzeciwić.

W „Domku z piernika” Jennifer Egan zaprasza nas do świata, w którym technologia odbiera ludziom możliwość bycia autentycznymi. Ludzie muszą zdecydować, co jest dla nich ważniejsze: dzielenie się wspomnieniami, czy coś w rodzaju nieistnienia. Podczas lektury widzimy, jak na ludzi działa możliwość zanurzania się we wspomnienia, ale nie same urządzenia są tu ważne, a to jak działa pamięć. Kiedy ludzie mają szansę na powrót do przeszłych wydarzeń, dają się skusić na ciastko z chatki Baby Jagi dokładnie tak, jak Jaś i Małgosia. Zdajemy sobie sprawę, że otrzymują coś, po co niekoniecznie warto sięgać, jednak pokusa jest zbyt wielka. Jaką cenę zapłacą za możliwość przebywania w „domku z piernika”? Na to pytanie próbujemy sobie odpowiedzieć podczas lektury książki.

Jennifer Egan kreśli dystopijną wizję przyszłości, gdzie technologia i media społecznościowe mają ogromny wpływ na każdego człowieka, a także na relacje międzyludzkie. Poznajemy mężczyznę, który stoi za tym wszystkim. Bix Bouton, tworzy pewne aplikacje, które rewolucjonizują świat. Wkracza...

Rozwiń

Zwiń

S. A. Cosby za sprawą powieści “Kolczaste łzy” zabiera nas w mroczną podróż, do brutalnego świata, w którym wciąż dominuje rasizm i homofobia. Akcja pędzi niezwykle szybko, w końcu mamy do czynienia z książką sensacyjną. Nie brakuje w powieści czarnego humoru i choć po takich opowieściach można spodziewać się szablonowych obrazów czy stereotypów, to tutaj pisarz postępuje odwrotnie. Zmusza czytelników do spojrzenia z innej perspektywy na opisywane problemy. Pokazuje też, że w każdym wieku i zawsze warto próbować zmieniać poglądy, jeśli są one niesprawiedliwe i niesłuszne. Po literaturze gatunkowej spodziewamy się przede wszystkim rozrywki. S. A. Cosby oczywiście nam ją daje: nie brakuje tu wartkiej akcji, wątku kryminalnego, brutalności, krwawych scen, ale jednocześnie mamy do czynienia z przesłaniem, który dostarcza nam wiele emocji oraz prowadzi do określonych refleksji.

PS Powieść na język polski przetłumaczył Jan Kraśko.

S. A. Cosby za sprawą powieści “Kolczaste łzy” zabiera nas w mroczną podróż, do brutalnego świata, w którym wciąż dominuje rasizm i homofobia. Akcja pędzi niezwykle szybko, w końcu mamy do czynienia z książką sensacyjną. Nie brakuje w powieści czarnego humoru i choć po takich opowieściach...

Rozwiń

Zwiń