Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od pierwszych stron poczułam, że „to jest to” i do końca autorka nie zawiodła. Bardzo zabawne, krótkie historyjki z życia kogoś zwyczajnego, bo mówią o wizycie na poczcie, zakupach na olx czy warszawskim bazarze. Jednak nie ma w tym nic zwyczajnego czy przeciętnego. Inteligenta i piękna narracja, w której słowa są zawsze w punkt i rozbawiają po to, aby już za krótką chwilę przywołać na salony nostalgię, sentyment i jakąś dozę smutku, która zmusza do myślenia, czytania po raz kolejny tego samego fragmentu, a w moim przypadku szalonego zaznaczania cytatów (czyli połowy książki). Dla mnie dobrą książką jest ta, w której ma się poczucie powolnego w niej zatapiania i nasiąkania nią, a później zostaje z nami na zawsze i takie są Pustostany. Pojawiły się u mnie przypadkiem, za który jestem wdzięczna. Debiut, po którym bez zbędnego zastanawiania sięgnę po kolejne książki autorki. Ukłony.

Od pierwszych stron poczułam, że „to jest to” i do końca autorka nie zawiodła. Bardzo zabawne, krótkie historyjki z życia kogoś zwyczajnego, bo mówią o wizycie na poczcie, zakupach na olx czy warszawskim bazarze. Jednak nie ma w tym nic zwyczajnego czy przeciętnego. Inteligenta i piękna narracja, w której słowa są zawsze w punkt i rozbawiają po to, aby już za krótką chwilę...