Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka została we mnie, a jej autor już pozostanie mi bliski. Płakałam, gdy wycinał torcik chanukowy dla swoich podopiecznych, płakałam, gdy robił zdjęcie pewnej rodzinie w Zoo w Krakowie, łzy radości towarzyszyły czasem gromki śmiech. Do tego mnóstwo odwołań do literatury i cudowny wiersz Słonimskiego. Wspaniała, mądra, lekka i głęboka zarazem książka o młodym człowieku. Tylko żal i wstyd, że tacy w naszym kraju mają strasznie pod górkę.

Książka została we mnie, a jej autor już pozostanie mi bliski. Płakałam, gdy wycinał torcik chanukowy dla swoich podopiecznych, płakałam, gdy robił zdjęcie pewnej rodzinie w Zoo w Krakowie, łzy radości towarzyszyły czasem gromki śmiech. Do tego mnóstwo odwołań do literatury i cudowny wiersz Słonimskiego. Wspaniała, mądra, lekka i głęboka zarazem książka o młodym człowieku....

Nie jestem fanką zbiorów opowiadań, ale tutaj się nie zawiodłam. Mimo, że książka jest adresowana raczej do młodzieży lub młodych dorosłych przeczytałam ją z przyjemnością i bijącym sercem. Zauważyłam pewne powiązanie między dwoma opowiadaniami i oczekiwałam, że tak będzie z wszystkimi. Jednak nie o to tu chodziło. W sumie oceniam zbiór na 8 gwiazdek i gratuluję wszystkim autorkom, do których chętnie sięgnę. Wbrew temu co czytałam w komentarzach pierwsze opowiadanie bardzo przyciągnęło moją uwagę i wspaniale rozpoczęło ten cały zbiór.

Nie jestem fanką zbiorów opowiadań, ale tutaj się nie zawiodłam. Mimo, że książka jest adresowana raczej do młodzieży lub młodych dorosłych przeczytałam ją z przyjemnością i bijącym sercem. Zauważyłam pewne powiązanie między dwoma opowiadaniami i oczekiwałam, że tak będzie z wszystkimi. Jednak nie o to tu chodziło. W sumie oceniam zbiór na 8 gwiazdek i gratuluję wszystkim...

Płakałam i miałam koszmarne sny, ale nie mogłam się oderwać. Chylę czoła przed autorkami i bohaterkami książki. Nigdy więcej powielania stereotypów, przyzwolenia na przemoc. Czytając te historie nie wiadomo co jest gorsze: gwałt, czy to co się dzieje od chwili jego zgłoszenia. Bezduszność, obojętność strażników bezpieczeństwa i sprawiedliwości poraża. W tych historiach (przeplatanych komentarzami specjalistek, terapeutek, prawniczek) jest pewna prawidłowość. Mądre rodzicielstwo ma tu kolosalne znaczenie. I nie chodzi tu wcale o mierzenie długości noszonej spódniczki, ale uczenie stawiania granic, wzmacnianie poczucia wartości, akceptacja. Jeśli nawet to nie uchroni, to na pewno złagodzi przeżywaną traumę.

Płakałam i miałam koszmarne sny, ale nie mogłam się oderwać. Chylę czoła przed autorkami i bohaterkami książki. Nigdy więcej powielania stereotypów, przyzwolenia na przemoc. Czytając te historie nie wiadomo co jest gorsze: gwałt, czy to co się dzieje od chwili jego zgłoszenia. Bezduszność, obojętność strażników bezpieczeństwa i sprawiedliwości poraża. W tych historiach...