Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trudno jednoznacznie ocenić tę książkę. Z jednej strony odczuwałam do niej silną odrazę od pierwszych zdań. Z drugiej jednak nie mogłam się oderwać. Sam scenariusz nie wydaje mi się realny, jednakże sens ukryty jest gdzieś głębiej. Obnaża ludzkie granice, tak jak w książce obnaża ludzi ze skór.
Podsumowując - trzeba ją przeczytać. Raz. I nie wracać do niej więcej.

Trudno jednoznacznie ocenić tę książkę. Z jednej strony odczuwałam do niej silną odrazę od pierwszych zdań. Z drugiej jednak nie mogłam się oderwać. Sam scenariusz nie wydaje mi się realny, jednakże sens ukryty jest gdzieś głębiej. Obnaża ludzkie granice, tak jak w książce obnaża ludzi ze skór.
Podsumowując - trzeba ją przeczytać. Raz. I nie wracać do niej więcej.

Nie rozumiem dlaczego jest ona nazwana arcydziełem. Surowy styl McCarthiego wpasowuje się w kilmat westernu. 2/3 książki z ciekawą fabułą. Krótka. Tyle zadziałało na plus. Cała reszta czyli kiepskie dialogi, w których stale trzeba zastanawiać się, do kogo należą wypowiadane kwestie, rozwleczona końcówka mająca się (w moim odczuciu) nijak do wcześniejszej fabuły. Dywagacje, jak to kiedyś było a teraz to nie jest.. Kolejny raz przekonuje się, że nie pojmuję fenomenu Cormaca..

Nie rozumiem dlaczego jest ona nazwana arcydziełem. Surowy styl McCarthiego wpasowuje się w kilmat westernu. 2/3 książki z ciekawą fabułą. Krótka. Tyle zadziałało na plus. Cała reszta czyli kiepskie dialogi, w których stale trzeba zastanawiać się, do kogo należą wypowiadane kwestie, rozwleczona końcówka mająca się (w moim odczuciu) nijak do wcześniejszej fabuły. Dywagacje,...

Fascynująca opowieść! Czytając ją, za każdym razem przenosiłam się na mroźną Syberię. Czułam jak owiewa mnie lodowaty wiatr Kamczatki. Żałowałam koni, zdychających w drodze. Żeglowałam razem z Beringiem i Stellerem przez nieodkryte wody Oceanu Spokojnego.

Ma w sobie wszystko co powinna mieć, począwszy od fascynujacej fabuły, dobrego języka, dozy humoru przez opisy przyrody i życia na morzu skończywszy na przejmującym zakończeniu. Pozostawił we mnie jednak lekki niedosyt, i na pewno poszukam innych książek w tej tematyce.

Reportaż napisany jak powieść. Rewelacja!

Fascynująca opowieść! Czytając ją, za każdym razem przenosiłam się na mroźną Syberię. Czułam jak owiewa mnie lodowaty wiatr Kamczatki. Żałowałam koni, zdychających w drodze. Żeglowałam razem z Beringiem i Stellerem przez nieodkryte wody Oceanu Spokojnego.

Ma w sobie wszystko co powinna mieć, począwszy od fascynujacej fabuły, dobrego języka, dozy humoru przez opisy...