Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powolna intryga kryminalna do tego kolejna przyjemna, napisana eleganckim i momentami uszczypliwym językiem lekcja historii lokalnej. Jeden lub dwa zgrzyty w melodii, ze względu na jakość całości, puściłam mimo uszu.

Powolna intryga kryminalna do tego kolejna przyjemna, napisana eleganckim i momentami uszczypliwym językiem lekcja historii lokalnej. Jeden lub dwa zgrzyty w melodii, ze względu na jakość całości, puściłam mimo uszu.

Ładny język, a przede wszystkim przyjemna konwencja łącząca wątek kryminalny z miejscami i wydarzeniami z epoki oraz nazwami zapomnianych wihajstrów.

Ładny język, a przede wszystkim przyjemna konwencja łącząca wątek kryminalny z miejscami i wydarzeniami z epoki oraz nazwami zapomnianych wihajstrów.

Choć w wielu recenzjach zasugerowanych okładką ("dowcipny obraz świata młodej mężatki") pojawia się wątek satyry, z dzisiejszej perspektywy w tekście nie ma niczego satyrycznego.

Początkowo tekst przypomina blogowe wpisy współczesnych nastolatek - naiwnych, nie nauczonych niczego praktycznego, nie mających pojęcia o tym, jak funkcjonuje świat i jak wyglądają relacje damsko-męskie poza tzw. literaturą kobiecą. Stopniowo główna bohaterka zaczyna rozumieć dlaczego została żoną tego właśnie męża, oraz, że życie jest bardziej skomplikowane niż to jej opowiedzieli na pensji. Bardzo ciekawe studium dojrzewania do prowadzenia życia "obok" w sytuacji, gdy nie można uciec od swojego losu (czyli uproszczona historia wielu pokoleń naszych praprababek).

Choć w wielu recenzjach zasugerowanych okładką ("dowcipny obraz świata młodej mężatki") pojawia się wątek satyry, z dzisiejszej perspektywy w tekście nie ma niczego satyrycznego.

Początkowo tekst przypomina blogowe wpisy współczesnych nastolatek - naiwnych, nie nauczonych niczego praktycznego, nie mających pojęcia o tym, jak funkcjonuje świat i jak wyglądają relacje...

Notatki, sentencje, przemyślenia w duchu stoicyzmu rzymskiego, które spokojnie można wykorzystać w psychoterapii. Tekst "Rozmyślań" nie jest dziełem spójnym, przypomina raczej zapiski na marginesie czynione dla samego siebie, a nie skończoną formę przeznaczoną do publikacji. Powtórzenia mogą oczywiście męczyć. Tekst ilustruje natomiast, że rozterki egzystencjalne towarzyszą ludzkości od tysięcy lat. Umrzemy, mówi Marek, a pamięć o nas zniknie wkrótce. Trzeba się więc zająć tym co jest, teraz, gdy jeszcze możemy.

Notatki, sentencje, przemyślenia w duchu stoicyzmu rzymskiego, które spokojnie można wykorzystać w psychoterapii. Tekst "Rozmyślań" nie jest dziełem spójnym, przypomina raczej zapiski na marginesie czynione dla samego siebie, a nie skończoną formę przeznaczoną do publikacji. Powtórzenia mogą oczywiście męczyć. Tekst ilustruje natomiast, że rozterki egzystencjalne towarzyszą...

Moje pierwsze spotkanie z tekstem Christie, w sytuacji, gdy znam większość intryg dzięki serialowi z Suchetem. Not too shabby.

Moje pierwsze spotkanie z tekstem Christie, w sytuacji, gdy znam większość intryg dzięki serialowi z Suchetem. Not too shabby.