Aktorka przez tę książkę stara poradzić sobie ze stratą ukochanej mamy. Przy okazji wspomina o swoich innych życiowych zakrętach. Mało angażująca, odbiłam się trochę od niej nie bardzo wiedząc co myślę. Jedna z tych, których przesłanie to "śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą", ale jest wiele lepszych.

Aktorka przez tę książkę stara poradzić sobie ze stratą ukochanej mamy. Przy okazji wspomina o swoich innych życiowych zakrętach. Mało angażująca, odbiłam się trochę od niej nie bardzo wiedząc co myślę. Jedna z tych, których przesłanie to "śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą", ale jest wiele lepszych.

Kto by pomyślał, że tak bardzo mnie wciągnie biograficzna książka. Na początku stawiałam jej opór, później już było tylko ciekawiej. Niesamowicie wciągająca, pełna ciepła, ciekawych wspomnień,radości, smutku, wzruszeń opowiedziana historia.

Kto by pomyślał, że tak bardzo mnie wciągnie biograficzna książka. Na początku stawiałam jej opór, później już było tylko ciekawiej. Niesamowicie wciągająca, pełna ciepła, ciekawych wspomnień,radości, smutku, wzruszeń opowiedziana historia.

Mocno średnie.

Mocno średnie.

Oj! Umęczyła mnie ta pozycja. Książka pisana w takim neurotycznym stylu jak i gra aktorska Diane. Nie można tego nazwa biografią, tylko rozliczeniem się ze stratą po śmierci matki.

Oj! Umęczyła mnie ta pozycja. Książka pisana w takim neurotycznym stylu jak i gra aktorska Diane. Nie można tego nazwa biografią, tylko rozliczeniem się ze stratą po śmierci matki.

Jakoś spodziewałam się więcej po tej książce. Dla mnie zbyt intymna, za dużo przemyśleń i wewnętrznych roztrząsań, za mało faktów, mnóstwo o mamie aktorki, a przez ilość zacytowanych listów wszystkich do wszystkich oraz dziennika mamy, książka ociera się bardzo mocno o literaturę epistolarną. Chyba jednak wolę wywiady rzeki lub biografie. Niemniej polecam fanom gatunku.

Jakoś spodziewałam się więcej po tej książce. Dla mnie zbyt intymna, za dużo przemyśleń i wewnętrznych roztrząsań, za mało faktów, mnóstwo o mamie aktorki, a przez ilość zacytowanych listów wszystkich do wszystkich oraz dziennika mamy, książka ociera się bardzo mocno o literaturę epistolarną. Chyba jednak wolę wywiady rzeki lub biografie. Niemniej polecam fanom gatunku.

Po Diane Keaton spodziewałam się lepszej lektury. Przede wszystkim oczekiwałam, że tematem będzie relacja matka-córka, ale chociaż takie jest założenie autorki, to jednak jej osoba wychodzi na plan pierwszy. Irytowało mnie zgorzknienie aktorki, które było widać w trakcie lektury w sposób narastający. Punktowanie stylów życia, aby przedstawić swoje jako jednak to lepsze nie jest dla mnie czymś, co ma stanowić wartość. Zaskoczeniem była tak mała wiara w zdolności aktorskie a o bulimii nie wiedziałam. Okazuję szacunek podjęciu tematu tej choroby, jak i wyznanie o Alzheimerze matki. To są prywatne sprawy, jednak dobrze o tym mówić w kontekście uświadamiania społeczeństwa, jak te choroby wpływają na ludzi.
Ostatecznie jestem rozczarowana, liczyłam na pewne odpowiedzi.

Po Diane Keaton spodziewałam się lepszej lektury. Przede wszystkim oczekiwałam, że tematem będzie relacja matka-córka, ale chociaż takie jest założenie autorki, to jednak jej osoba wychodzi na plan pierwszy. Irytowało mnie zgorzknienie aktorki, które było widać w trakcie lektury w sposób narastający. Punktowanie stylów życia, aby przedstawić swoje jako jednak to lepsze nie...

Nie będę oceniać tej książki, bo jest to swego rodzaju rozliczenie się z przeszłością, a nie próba napisania bestsellera.

Ogólne wrażenie na język i kompozycję to: takie… nie. Chaos. Trochę bełkot.

Wiecznie coś mi nie pasowało do siebie, jakby w ogóle nie współgrało, a poszczególne fragmenty nie były ze sobą niczym powiązane. Co prawda przez całą książkę był motyw przewodni – pamiętnik matki aktorki. Wielokrotnie autorka starała się naśladować jej sposób pisania, ale mam wrażenie, że było to za bardzo rozjechane, niespójne, czasem nawet totalnie przypadkowe.
Nie wiem co jest ze mną nie tak, skoro nie wzruszyła mnie ta historia ani przez chwilę. Ba. Nie poruszyła nawet. Co najwyżej momentami irytowała. Przez język, ale też przez charaktery (głównie) kobiet przedstawionych przez aktorkę.
Wciągałam się w historię tylko podczas czytania o fragmentach dotyczących strachu przed lataniem. Przez wszystkie inne fragmenty upewniałam się w przekonaniu, żeby trzymać się z dala od kobiet, które rozwodzą się nad pierdołami.

Nie będę oceniać tej książki, bo jest to swego rodzaju rozliczenie się z przeszłością, a nie próba napisania bestsellera.

Ogólne wrażenie na język i kompozycję to: takie… nie. Chaos. Trochę bełkot.

Wiecznie coś mi nie pasowało do siebie, jakby w ogóle nie współgrało, a poszczególne fragmenty nie były ze sobą niczym powiązane. Co prawda przez całą książkę był motyw...

73/2013

73/2013

Momentami nużąca, ale miewała mocniejsze fragmenty

Momentami nużąca, ale miewała mocniejsze fragmenty

Dużo wspomnień z dzieciństwa, dużo mówi o uczuciach, brakowało mi ciekawostek, informacji. Ciężko się czytało.

Dużo wspomnień z dzieciństwa, dużo mówi o uczuciach, brakowało mi ciekawostek, informacji. Ciężko się czytało.